دكتر عبدالرسول ارومیه‌ای روز شنبه در گفت وگو با خبرنگار علمی ایرنا افزود: پوشش‌های پلاستیكی موجود كه برای بسته بندی مواد غذایی مورد استفاده قرار می‌گیرند حدود ? 300?سال عمر دارند كه به این ترتیب مدتها بعد از مصرف نیز در طبیعت باقی می‌مانند و باعث تخریب طبیعت و محیط زیست می‌شوند
وی كه عضو هیات علمی پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران است گفت با توجه به لزوم استفاده از پلیمرهای طبیعی ، كار روی پلیمرهایی مانند نشاسته ، انواع پروتیین‌ها مانند ذرت و آب پنیر ، پلیمرهای حیوانی مانند كیتین یا كیتوسان كه از پوست میگو و خرچنگ به دست می‌آید، در پژوهشگاه آغاز شد.

وی در خصوص خواص پلیمرهای طبیعی گفت: این پلیمرها به راحتی در طبیعت تخریب می‌شوند و عمر مفید انها بعد از استفاده و رها كردن در طبیعت سه تا چهار روز است و بعد از ان به ? CO2?و آب تبدیل می‌شوند.

ارومیه‌ای افزود: خوراكی بودن ، از دیگر خواص این پلیمرها است و مصرف كننده می‌تواند بی‌آنكه پوشش مواد غذایی را دور بریزد ، آنرا بخورد این كار نه تنها ضرری ندارد بلكه پلمیرها خاصیت مكمل را نیز دارند.

به گفته وی برخی والدین با فرزندان خود برای باز كردن پوشش شكلات مشكل دارند در حالی اگر شكلات‌ها با این پوشش بسته بندی شوند می‌توان بدون باز كردن پوشش از شكلات استفاده كرد.

وی ادامه داد: مواد غذایی كه با پلیمرهای طبیعی پوشش داده می‌شوند عمر مفید آنان افزایش می‌یابد زیرا این پلیمرها از نفوذ آب و اكسیژن در داخل بسته تا حد بسیار زیادی جلوگیری می‌كند.

وی در ادامه با اشاره به اهمیت با صرفه بودن جنبه اقتصادی مصرف این پوشش ها گفت: برای بالا بردن ارزش افزوده محصولات نهایی مخلوطی از ذرت و آب پنیر و مخلوطی از ذرت و كیتوسان تهیه شد.

وی در خصوص علت تركیب این دو پلیمرها با هم توضیح داد: چون ذرت از آب پنیر گران تر و همچنین كیتوسان از ذرت گران تر است ، سعی كردیم با تركیب این پلیمرها با هم تركیبی با كیفیت خوب و قیمت مناسب تر تهیه كنیم.

مدیر گروه پلاستیك پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران افزود: این پلیمرها ضد میكروب هستند و تا مدت زمان طولانی مانع كپك زدن و یا فاسد شدن مواد غذایی می‌شوند ومقاومت بسیار بالایی در مقابل پارگی دارند.

ارومیه‌ای در پایان گفت: مراحل آزمایشگاهی این پوشش‌ها به پایان رسیده و آماده واگذاری برای تولید صنعتی است.