به گزارش ایسنا، توماس هنری هاکسلی در تاریخ 4 مه 1825 میلادی در لندن به دنیا آمد.

هاکسلی در 10 سالگی به علت مشکلات زندگی در آن زمان، مدرسه را ترک کرد. وی پس از آن تصمیم گرفت که خودش درس بخواند که این تصمیم وی موجبب شد هاکسلی یکی از بهترین خود آموختگان قرن نوزدهم میلادی باشد.

در نوجوانی خودش به تنهای به زبان آلمانی مسلط شد که بعدها به عنوان مترجم چارلز داروین در زمینه 'علوم مواد' به وی کمک می‌کرد.

پس از آن در سنین جوانی، در ابتدا با مطالعه روی بی مهرگان و سپس مهره داران، تبدیل به یک متخصص در زیست شناسی شد.

 جالب است که وی تمام این مطالعات را خودش به تنهایی آموخت.

هاکسلی با کسب مهارت در نقاشی، بسیاری از تصاویر بی مهرگان و مهره‌داران در مجلات را به ثبت رساند.

بعدها هاکسلی تبدیل به محققی شده بود که با وجود ترک مدرسه در  10 سالگی، از بهترین دانشمندان انگلستان بود.

مناظره مشهور هاکسلی با' ساموئل ویلبرفورس'(از مخالفان داروین)، در سال 1860، نقطه عطف پذیرش عمومی تکامل بود.

هاکسلی با ویلبرفورس که توسط 'ریچارد اوون' (زیست شناس انگلیسی) حمایت می‌شد، بحث مشهور نزدیکی انسان‌ها به 'انسان واران' را انجام داد.

هاکسلی در پذیرش برخی ایده‌های داروین مثل 'تدریجی‌گرایی' کند بود، و درباره? ' انتخاب طبیعی' مردد بود، ولی با این حال از داروین در حوزه عمومی با قدرت دفاع می‌کرد.

وی از سال 1870 به بعد شغل‌های متعددی را تجربه کرد که مهم‌ترین آن ها، ایجاد آموزش‌های علمی در مدارس و دانشگاه‌ها برای تمام افراد بود. زیرا تا پیش از آن تنها اشراف انگلیسی می‌توانستند به مطالعه علوم بپردازند.

از دیگر اقدامات موثر وی توسعه رشته 'زیست شناسی' در تمامی دانشگاه‌های این کشور بود و همچنین درجه‌های علمی به دانشجویان این رشته اعطا می‌شد.

 برخی وی را بهترین 'کالبدشناس تطبیقی' قرن 19 میلادی دانسته‌اند. وی  بعد از مقایسه دو گونه دایناسور گوشتخوار به این نتیجه رسید که پرندگان از دایناسورهای گوشتخوار تکامل یافته‌اند.

نظریه‌ای که تا به امروز نیز پذیرفته‌شده‌است.

هاکسلی در نهایت در سال 1895 در سن 70 سالگی درگذشت.

انتهای پیام