از طرفی جنگل‌ها و چوبشان با جذب دی اكسید كربن جو نقش عمده‌ای در كاهش گازهای گلخانه‌ای و در نتیجه گرمایش زمین دارند. اما از سوی دیگر نابودی همین جنگل‌ها، به علت گرمایش زمین و سایر فعالیت‌های انسانی، دی اكسید كربن بسیاری را آزاد می‌كند و گرم شدن زمین را سرعت می‌بخشد.
در مجموع، جنگل‌های دنیا و خاك آنها، كه شامل گیاهان از بین رفته است، بیش از یك تریلیون تن كربن در خود دارند؛ یعنی تقریبا دو برابر مقدار كربنی كه در جو زمین است و سالانه جنگل‌هایی كه از بین می‌روند حدود شش میلیارد تن دی اكسید كربن وارد جو می‌كنند.
جنگل‌ها از بسیاری جهات برای زمین و انسان‌ها مفید و ضروری هستند: خانه بیش از نیمی از تمام گونه‌های جانوری دنیا به شمار می‌آیند؛ منبع محصولات و كالاهای چوبی ما هستند؛ به تنظیم و تعادل بارش‌های منطقه‌ای كمك می‌كنند و محلی برای تامین بخش زیادی از غذا، مواد دارویی و آب برای انسان‌ها به شمار می‌آیند.
نه تنها جنگل‌ها با نابودیشان بر گرمایش زمین تاثیر می‌گذارند، گرمایش زمین نیز با تغییر دادن دما، میزان و زمان بارش، میزان دی اكسید كربن، افزایش خشكسالی، سیل و آتش‌سوزی موجب نابودی جنگل‌ها و تغییر محل رویش گیاهان می‌شوند. در ایران بالا آمدن سطح آب خلیج فارس و دریای عمان موجب از بین رفتن جنگل‌های حرا (مانگرو) می‌شود.
افزایش دما و تغییر در میزان بارش موجب تغییر مكان جنگل‌ها و پراكندگی انواع درخت‌ها در آنها می‌شود. همچنین نوع گونه‌های گیاهانی كه در جنگل وجود دارد را تغییر می‌دهد؛ موجب نابودی یك گونه و ورود گونه‌ای جدید به جنگل می‌شود. در مناطقی مانند شمال آمریكا تغییر اقلیم مكان پراكندگی جنگل‌ها را تغییر داده است. در این مناطق جنگل‌ها به عرض‌های شمالی تر مهاجرت كرده‌اند.
با تغییر محل جنگل‌ها و از بین رفتن بخشی از آنها زندگی حیات وحش آن منطقه به هم می‌خورد. كیفیت محصولات چوبی و همچنین كیفیت آب تغییر می‌كند.
البته تاثیر تغییر اقلیم بر جنگل‌ها فقط وابسته به عوامل آب و هوایی نیست؛ عواملی مثل آلودگی هوا (مانند باران‌های اسیدی)، میزان بهره‌برداری از جنگل و چوب آن و توان خاك نیز تاثیرگذار است. جدا كردن تاثیر این عوامل از تغییر اقلیم چندان ساده نیست.