از سویی جوانان کشورمان با هجوم غیرقابل توصیفی به فضای وب و اینترنت تمام اوقات روزمره شان را معطوف چرخش در شبکه جهانی و استفاده از فضاهای ناشناخته این پدیده قرن ارتباطات می کنند؛ امری که در درازمدت برای کشوری که آینده اش به طور کامل به جوانان نسل سوم و چهارمش وابسته است، نوعی زنگ خطر محسوب می شود.
در قرن حاضر که از آن به عنوان عصر تکنولوژی و اینترنت نام برده می شود، انسان ها نیز به مثابه موجوداتی با روحیه افسرده و یا خشن خوانده می شوند...
پدران و مادرانی که اغلب ساعات خود را در هزارتوی پیچیده دنیای ماشینی و یا رایانه و حتی اینترنت صرف می کنند و فرزندانی که بیشتر اوقات خود را در فضاى داخلى خانه، مدرسه و سالن‌های بازی های رایانه‌اى مى‌گذرانند. پدیده عصر حاضر نه تنها به دوری و افزایش فاصله والدین با فرزندانشان منجر شده است بلکه کودکان و نوجوانان را در چهاردیواری هایی با انواع و اقسام بازی ها و برنامه های رایانه ای سرگرم می کند که حتی فرصتی را برای صرف وقت در مکان‌هاى باز و آ‌زاد بازى و نشاط همچنین بروز استعدادهای فکری و خلاقیت های رفتاری شان ندارند.
"این موضوع ممکن است در دراز مدت پیامدهاى منفى‌اى براى آنها به دنبال داشته باشد." این هشدارى است که چندى پیش 300 نفر از محققان بهداشت اطفال و نیز فعالان عرصه کودک و نوجوان طى اطلاعیه‌اى اعلام کردند.
اعلام خطر این گروه که 40 نفر از استادان مختلف دانشگاهى و 60 نفر از روانپزشکان و روانشناسان کودک به علاوه تعدادى از فعالان آموزش و تربیت کودکان بودند، بیشتر بر اساس نتایج یک مطالعه صورت گرفت که در آن مشخص شده بود کودکان انگلیسى در میان کودکان 21 کشور صنعتى جهان از همه ناشادترند.
اعلام این نتایج، جنب و جوشی در بین دست اندرکاران امر تعلیم و تربیت و بهداشت و سلامت کودکان این کشور به راه انداخت و آنها را واداشت درباره علت این ناشادى بچه‌ها اظهارنظر کنند. این اعلامیه هشدار جدی می دهد که محدود شدن بچه‌ها به بازى در فضاهاى بسته باعث افت میزان شادى و نشاط در بین آنها شده است.
به گفته کارشناسان، اضطراب بیش از حد والدین و نگرانى‌هاى آنها در مورد آزار دیدن بچه‌ها از سوى غریبه‌ها در کوچه و خیابان و گسترش بیش از حد بازى‌هاى رایانه‌اى و نیز تلویزیون همه و همه باعث شده ساعت‌هاى بازى و تفریح بچه‌ها در مکان هایى مثل پارک، محوطه‌هاى باز و طبیعت به‌طور محسوسى کاهش پیدا کند.
در کنار این دلایل، گسترش و تجارى شدن فوق‌العاده صنعت اسباب‌بازى نیز موجب شده است والدین براى سرگرم کردن فرزندانشان و یا به نوعی آرامش پنهان و سرگرمی کم خرج و کم سروصدا(!) روز‌به‌روز بیشتر به استفاده از آنها روى آورند.
همچنین به تازگی محققان خبر از نتایج تحقیقاتى می دهند که افراط در بازى‌هاى رایانه‌اى و ورود به دنیای چت روم مى‌تواند باعث بیش فعالى بچه‌ها شود. برخى دیگر از کارشناسان هم اشاره مى‌کنند که مشغول شدن بیش از حد بچه‌ها به بازى‌هاى فردى مى‌تواند مهارت‌هاى ارتباطى و اجتماعى آنها را ضعیف کند و زمینه را براى منزوى شدن، اختلال در دوست‌یابى، بیان احساسات به روش صحیح و سایر مشکلات رفتارى فراهم کند.
علاوه بر افزایش شمار نوجوانان و جوانان افسرده امریکایی و اروپایی و استقبال چشمگیر آنها از بازی های رایانه ای و رفتن به چت روم ها برای گریز از تنهایی، علاقه نوجوانان و کودکان ایرانی نیز به بازی های رایانه ای و اینترنت طی سال های اخیر تبدیل به معضلی جدی شده است.
گذشته از تعامل کودکان با اغلب، افراد بزرگسال در محیط چت روم و آشنایی با برخی موارد رفتاری منفی که می تواند آسیب های فراوانی را به فرد و جامعه تحمیل کند، یک نگاه اجمالی به محیط اطرافمان و فضاهایى که کودکان براى بازى و تفریح در اختیار دارند، نشان مى‌دهد که کودکان کشور ما هم در معرض چنین خطرهایى هستند که کم شدن شادابى و نشاط آنها تنها یکى از این نتایج ناگوار آن است. علاوه بر دلایل فوق برخى مسایل دیگر هم می تواند زمینه ساز کاهش شادابی در کودکان و نوجوانان شود.
کم شدن محوطه‌هاى باز در آپارتمان های محل زندگی، کمبود اماکن تفریحى و اردوهاى طبیعت‌گردى براى دانش‌آموزان و نیز عدم دقت والدین به نقش فضاهاى باز در روحیه و سلامت کودکان و... نشانه هایی است که می تواند منشا بروز افسردگی و کم شدن نشاط و شادی در کودکان و نوجوانان ایرانی شود.
از سویی جوانان کشورمان نیز با هجوم غیرقابل توصیفی به فضای وب و اینترنت تمام اوقات روزمره شان را معطوف چرخش در شبکه جهانی و استفاده از فضاهای ناشناخته این پدیده قرن ارتباطات می کنند؛ امری که در درازمدت برای کشوری که آینده اش به طور کامل به جوانان نسل سوم و چهارمش وابسته است، نوعی زنگ خطر محسوب می شود.
بر اساس آنچه گفته شد، آغاز فعالیت ریشه‌ای و عمقی در قالب تهیه و انتشار فیلم، موسیقی، کتاب، برنامه ها و بازی های رایانه ای سالم و مناسبِ نیازهای کودکان و نوجوانان، همچنین هماهنگی اولیای آموزشی با والدین در آموزش چگونگی استفاده از اینترنت و نوع برنامه ها به انضمام ایجاد امکانات ورزشی و بازی در محیط ها و فضاهای باز که نیازمند توجه دولت و تخصیص اعتبارات مالی است، می تواند به مصونیت کودکان و نوجوانان ایرانی از اپیدمی تزریقی غرب که آلودگی فضای وب می باشد، منجر شود.