ضرورت استفاده از نخ دندان چیست؟ نخ دندان، وسیله‌ای ساده و ارزان قیمت،‌ جزء جدا نشدنی بهداشت دهان و دندان است و استفاده از آن اهمیتی کاملا مشابه با استفاده از مسواک دارد چرا که نخ دندان در حکم مسواکی است که برای قسمت‌های بین دندانی(نواحی که مسواک به آن نمی‌رسد) استفاده می شود. دندانها دارای 5 سطح هستند ، که تنها سه سطح آن با مسواک تمیز می شود. سطح بین دندانی به هیچ وجه با مسواک تمیز نمی شود و حال این که میکروب که عامل پوسیدگی است در آنجا نیز لانه می کند.

نخ دندان، وسیله‌ای ساده و ارزان قیمت،‌ جزء جدا نشدنی بهداشت دهان و دندان است و استفاده از آن اهمیتی کاملا مشابه با استفاده از مسواک دارد. به عبارتی، نخ دندان مسواکی است که برای قسمت‌های بین دندانی(نواحی که مسواک به آن نمی‌رسد) باید از آن استفاده شود. نخ دندان برای نظافت دقیق دندان‌ها و جلوگیری از پوسیدگی دندان مؤثرترین ابزار است. با به‌کارگیری نخ دندان‌ می‌توان اجزای باقیمانده غذا را که لای دندان گیر کرده بیرون کشید.

بسیاری از افراد از نخ دندان تنها در هنگام ضرورت یعنی وقتی خرده‌های غذایی در بین دندان‌هایشان گیر کرده، استفاده می‌کنند. غافل از آنکه عدم استفاده مرتب از نخ دندان باعث می‌شود ناحیه بین دندان‌ها پوسیده شود و این پوسیدگی‌ها از آنجا که از بین دندان‌ها آغاز می‌شود تا مدت‌های طولانی برروی دندان‌ها دیده نمی‌شود و هنگامی حفره پوسیدگی بین دندانی در دندان‌ها دیده می‌شود که پوسیدگی پیشرفت زیادی کرده است. از طرفی عدم استفاده از نخ دندان باعث ایجاد التهاب‌های شدید و بیماری‌ حاد لثه و همینطور بوی بد دهان خواهد شد.

 

اگر نخ دندان استفاده نشود، پلاک های چسبنده در بین دندان ها قرار گرفته و می تواند باعث بروز بیماری های لثه و مشکلات سلامت شوند. اگر هر روز نخ دندان نکشید، 40 درصد از سطح دندان ها کثیف باقی خواهد ماند. این باعث می شود لکه ها و زردی ها بین و در اطراف دندان ها باقی بماند. رشد پلاک های دندانی هم چنین می تواند منجر به التهاب لثه شده که اولین مرحله از ابتلا به بیماری های لثه را شامل می شود. این بیماری می تواند باعث خونریزی و حساسیت لثه ها شده و در نهایت منجر به تحلیل لثه و از دست رفتن استخوان ها در ناحیه دهان شود.
ایجاد فاصله در بین دندان ها و عدم توازن در بافت های لثه باعث می شود که فرد ظاهر پیرتری داشته باشد.
البته اوضاع می تواند از این هم بدتر شود. بیماری های لثه می توانند در نهایت باعث از بین رفتن استخوان های فک و دهان شود. زمانی که بیماری لثه شروع به خوردن استخوان می کند، تغییراتی در ظاهر صورت ایجاد می شود. زمانی که یک دندان از دست می رود، هیچ دلیل برای وجود استخوان در آن منطقه وجود ندارد. به این ترتیب می توان گفت که بیماری های دندانی باعث تغییر در ساختار صورت و به وجود آمدن حفره هایی در ناحیه چانه و لب ها شده و در این مناطق چین و چروک به وجود می آید.