متن زیر چكیده می باشد، برای دریافت متن كامل مقاله بر روی فایل مقاله كلیك كنید
در دهه 1990، به ویژه پس از تحریم نفتی عراق و افزایش توانمندیهای كشورهای‌صنعتی در زمینه كنترل بازار نفت و جلوگیری از بروز اختلال در عرضه آن، برای سیاستگذاران وبرخی از تحلیلگران نفتی، این توهم پدید آمده است كه نفت به منزله یك منبع انرژی مهم‌راهبردی، دیگر اهمیت گذشته را ندارد. حال آن كه در سالهای اخیر، پیوسته بر اهمیت نفت به‌منزله منبع سوختی مطمئن و مهم افزوده شده و این روند در آینده نیز ادامه خواهد یافت. درفرایند این جنگ روانی علیه نفت و در وضعیت سطح نازل كنونی قیمتهای نفت، برای جذب‌منابع سرمایه‌ای به این صنعت، دشواریهایی رخ نموده است. در همین حال، پیش‌بینی می‌شودكه مصرف نفت در 25 سال آینده، به حدود 100 میلیون بشكه در روز برسد. و این امر، نیازمندسرمایه‌گذاری عظیمی در حد 200 میلیارد دلار در صنعت نفت است كه بدون وجود انگیزه‌های‌قیمت و بازگشت متناسب سود سرمایه تأمین چنین حجمی از منابع به آسانی امكانپذیر نخواهدبود و این مسئله، امنیت عرضه نفت را در آینده به مخاطره خواهد افكند.