متن زیر چكیده می باشد، برای دریافت متن كامل مقاله بر روی فایل مقاله كلیك كنید

 هدف: استخراج و تخلیص بتاگلوكان از دیواره سلولی ساكارومیسس سرویسیه با روش شیمیایی انتخابی و تاثیر آن بر روی فعالیت فاگوسیتوز و ترشح TNF? در موشهای نژاد BALB/c .

روش بررسی: در ابتدا بتاگلوكان محلول ( S1 - glucan ) به روش استخراج قلیایی-اسیدی از دیواره سلولی مخمر تهیه شد. پروتئین این فرآورده با استفاده از ستون كروماتوگرافی تعویض یونی حاوی ژل دی اتیل آمینو اتیل سفاسل حذف شد ( glucan-S2 ) و سپس مانان موجود در نمونه حاصل از مرحله قبل ، به وسیله كروماتوگرافی تمایلی با ستونهای حاوی ژل كانكاناوالین- A سفارز زدوده و در نهایت بتاگلوكانهای خالص و عاری از كمپلكسهای مانوپروتئینی تهیه شد ( glucan-S3 ) . جهت ارزیابی قابلیت ایمنی زایی بتاگلوكان تخلیصی ( glucan-S3 )، نمونه فوق به صورت داخل صفاقی به موشهای BALB/c تزریق شد. خون موشهای ایمن در روزهای چهارم و هفتم پس از تزریق ، به روش پونكسیون قلبی جمع آوری شده، تحت آزمایشات كمی لومینسانس (فاگوسیتوز) و الایزا (سنجش سایتوكین TNF? ) قرار گرفت.

یافته ها: بر اساس یافته های به دست آمده از آزمایش كمی لومینسانس، تجویز داخل صفاقی glucan-S3 به موشها، باعث افزایش معنی دار فعالیت فاگوسیتیك نوتروفیلها در روز چهارم (002/0= P ) و روز هفتم (0005/0= P ) در مقایسه با گروه شاهد گردیده است. به علاوه، در آزمایش الایزا، میانگین میزان ترشح TNF? در موشهای تیمار شده با بتاگلوكان تخلیصی نسبت به موشهای شاهد، در روزهای چهارم و هفتم افزایش معنی داری را نشان داده است (0005/0= P ).

نتیجه گیری: از مطالعه حاضر نتیجه گیری می شود كه بتاگلوكان خالص را می توان به عنوان یك ماده محرك ایمنی به تنهایی یا به صورت كونژوگه با سایر عوامل تعدیل كننده ایمنی در پیشگیری و یا درمان بیماران مبتلا به نقصان ایمنی استفاده نمود.