متن زیر چكیده می باشد، برای دریافت متن كامل مقاله بر روی فایل مقاله كلیك كنید

جنس Aspergillus از دسته قارچ های ناقص و با تنوع گونه ای فراوان است. برخی از گونه های این قارچ باعث آلودگی در انسان، حیوان، گیاه و خشکبار می گردند. اكثر گونه های Aspergillus به واسطه تولید آنزیم پكتیناز توانایی تجزیه مواد گیاهی را دارند. از گونه های مهم این جنس می توان به دو گونه Aspergillus flavus و A. niger اشاره نمود. هرچند با استفاده از روش های معمول ریخت شناسی تفاوت های بین این دو گونه Aspergillus را می توان تعیین نمود، ولی این روش ها نمی تواند نمایانگر تنوع های درون گونه ای باشد. از آنجا كه این دوگونه قادر به ترشح آنزیم پكتیناز می باشند، لذا در این مطالعه از روش پكتیك زایموگرام بعنوان روشی ساده و كارآمد برای آشكار ساختن این تفاوت ها استفاده شد. در این بررسی ابتدا نمونه های غذایی، محصولات كشاورزی و غیره جهت جداسازی قارچ به محیط های كشت انتقال داده شد. سپس قارچ های Aspergillus بدست آمده خالص سازی و بر اساس صفات ظاهری مورد شناسایی قرار گرفتند. در این راستا 40 جدایه A. niger و 30 جدایه A. falvus شناسایی گردید. سپس نمونه های خالص را تحت شرایط استریل به محیط كشت مایع انتقال داده و سیتروس پكتین بعنوان تنها منبع كربن در این محیط باعث القای ترشح آنزیم خارج سلولی پكتیناز توسط قارچ گردید. پس از انكوباسیون نمونه های یاد شده، پكتیناز ترشح شده از آنها استخراج و تغلیظ شد و در ژل پلی اكریل آمید افقی الكتروفورز گردید. حاصل الکتروفورز به دست آمدن 18 الگوی زایموگرام برای A. niger و 8 الگو برای A. flavus بود. با بررسی الگوهای آنزیمی حاصله از روش الكتروفورزی پكتیك زایموگرام مربوط به دوگونه مذکور علاوه بر مشاهده اختلافات بین گونه ای، تفاوت های درون گونه ای نیز به وضوح قابل تشخیص بود. با استفاده از این روش علاوه بر شناسایی گونه ها و تنوع درون و بین گونه ای می توان اپیدمیولوژی این قارچ ها را نیز مورد مطا لعه قرار داد.