خورشید ستاره فعالی با چرخه مغناطیسی 22 ساله كه در 11 سال نخست تعداد لكه های خورشیدی در بالای استوای خورشید بیشتر و در 11 سال بعدی در پایین استوا قرار دارند . هر چه تعداد لكه ها بیشتر باشد فعالیتهای خورشیدی بیشتر می شود و میدان مغناطیسی فوران شده نیز بیشتر است . در این مناطق شدت میدان مغناطیسی به حدی زیاد است كه باعث می شود خطوط میدان به هم تنیده شوند . وقتی در این میدانها اتصال كوتاه برقرار شود ، زبانه های خورشیدی پرقدرت ، پروتونها و الكترونها را با سرعتی نزدیك به سرعت نور شتاب می دهند . در نتیجه ، فورانهای اشعه x به فضا فرستاده می شوند . اگر زمین سر راه این فورانها قرار بگیرد ، لایه یونوسفر جو ، بی درنگ تاثیر می پذیرد و تعادل یونی آن به هم می خورد . جو خورشید میلیاردها تن پلاسما و مقادیر عظیمی میدان مغناطیسی به فضا می فرستد كه فقط در چند روز به زمین می رسند . هجوم ناگهانی این ذرات باردار و میدانهای مغناطیسی ، باعث برانگیختگی كمربند مغناطیسی زمین و ایجاد طوفانهای مغناطیسی و نورافشانی در قطبها می شوند كه به شفق قطبی معروفند .
تاثیر خورشید بر فن آوری به قرن 19 بر می گردد . جریانها الكتریكی كه طی طوفانهای « زمین مغناطیسی » ایجاد می شدند ، آن قدر قوی بودند كه دیگر تلگرافچی ها برای مخابره كردن سیگنالها به باطری احتیاج پیدا نمی كردند . خطوط انتقال نیــــــرو نیز رساناهای بسیار خوبی برای جریانهای الكتریكی بوجود آمده از طوفانهای مغناطیسی زمین اند ، چرا كه خود حامل جریان برق هستند . مسئله این است كه طوفانها جریان مستقیم تولید می كنند ولی خطوط انتقال حامل جریان متناوب اند . این جریانهای مستقیم ، موجب می شوند سیم پیچ های مبدلها (ترانسها) داغ شوند و در نتیجه از كار بیفتند و خازنهایی به بار آورند .
هر چه به قطب شمال مغناطیسی زمین نزدیكتر باشیم بیشتر مورد حمله جریانهای الكتریكی قرار می گیریم .
ذرات باردار پر انرژی بر روی صفحه های خورشیدی ماهواره ها هم اثر گذاشته و طول عمر آنها را كاهش می دهند . الكترونهای پر انرژی هم می توانند با تغییر بیت های دیجیتالی در جریان ارسال اطلاعات ، نا هنجاری بوجود آورند . پس همانطور كه گفته شد سیل ذرات باردار پر انرژی از طوفانهای خورشیدی به سوی زمین جریا نمی یابد كه ممكن است بر ماهواره ها و دستگاههای روی زمین مثل ترانسفورماتورها اثر تخریبی داشته باشند