شبنم همیشه همان قطره های آب نیست كه دم صبح روی برگ گلها می نشیند. گاهی یك قطره فلز ذوب شده هم شبنم حساب می شود؛ البته اگر شما در سیاره زهره زندگی كنید. شبنم های تشكیل شده در سیاره زهره از جنس فلزات سنگین است.
تحقیقات جدید نشان می دهد ارتفاعات سیاره زهره با شبنمی از جنس فلزات سنگین پوشیده شده است.
دمای سطح سیاره زهره در حالت طبیعی به اندازه ای است كه فلز سرب در آن ذوب می شود.
این فلزات مذاب تبخیر می شوند و در ارتفاعات سیاره كه دما كمتر است به صورت شبنم روی كوهها می نشینند. دانشمندان عقیده دارند براق بودن سطح زهره هم دقیقا به دلیل وجود شبنم همین فلزات سنگین است.
سیاره زهره صبح زود و غروبها مثل نقطه درخشانی در آسمان دیده می شود و در بسیاری از فرهنگها از آن به عنوان الهه زیبایی یاد می شود؛ اما در واقع این سیاره به علت فاصله كم با خورشید دارای محیطی بسیار خشن و غیرقابل سكونت است كه قطعا به زیبایی الهه زیبایی نیست.
سیاره زهره با ابعادی شبیه كره زمین ، پس از سیاره عطارد نزدیكترین سیاره به خورشید است و دمای سطح آن به طور میانگین حدود 467 درجه سانتی گراد تخمین زده می شود. (الكی نیست كه فلز آنجا ذوب می شود.) جو زهره بسیار فشرده و ضخیم و بیشتر از دی اكسید كربن تشكیل شده است كه حبس شدن پرتوهای خورشید در آن ، باعث بالارفتن دمای این سیاره می شود.
ضخامت زیاد جو این سیاره باعث شده است فشار جو در سطح سیاره زهره 90 برابر بیشتر از فشار جو در سطح زمین باشد. با توجه به جو غلیظ و ابرهای كدر این سیاره تنها راه بررسی سطح زهره استفاده از امواج رادار است.
تا به حال چند كاوشگر بدون سرنشین برای مطالعه سطح سیاره با امواج رادار به فضا پرتاب شده اند كه مهمترین آنها كاوشگر ماژلان بود. ماژلان از سال 1990 تا 1994 میلادی در مدار سیاره زهره قرار داشت.
دانشمندان با استفاده از تصاویری كه ماژلان از سطح زهره تهیه كرد برای اولین بار موفق شدند جزییات سطح این سیاره را ببینند. تصاویر نشان می داد سطح زهره از دهانه های آتشفشان و شكلهایی كه با سردشدن مواد مذاب تشكیل می شد، پوشیده شده است.
علاوه بر این ستاره شناسان متوجه شدند بعضی ارتفاعات زهره دارای درخشندگی بیشتری است و سطح براق آنها امواج رادار را بخوبی منعكس می كند.
از آن زمان تحقیقات زیادی برای كشف دلیل درخشندگی این مناطق انجام شد. محاسبات دقیق دانشمندان نشان داد درخشندگی سطح زهره احتمالا به دلیل وجود لایه نازكی از فلز سرب در این مناطق است.
نظریه حاضر در این زمینه این است كه فلزاتی از قبیل سرب به علت دمای بالای مناطق كم ارتفاع این سیاره ذوب می شوند و بخار این فلزات وارد جو سیاره می شود.
این بخارها در ارتفاعاتی كه دما كمتر است دوباره فشرده شده و لایه نازكی از آن روی زمین را می پوشاند. این لایه در نهایت باعث برق زدن سطح سیاره زهره می شود.