متن زیر چكیده می باشد، برای دریافت متن كامل مقاله بر روی فایل مقاله كلیك كنید

بر خلاف ادبیات تقاضای پول در ایران كه صرفا مبتنی بر چارچوب مطالعات كلان است این مقاله ساختار تقاضای داراییهای پولی را در چارچوب یك سیستم مخارج غیرخطی طی دوره 1368 تا 1383 با تاكید بر كششهای قیمتی و درآمدی مورد بحث قرار می دهد. تخمین الگوی برآورده شده كه به منظور اجتناب از خطای تصریح ناشی از محدودیتهای نهادی و پویایی های بازار پول به صورت یك سیستم پویا تصریح شده است- نشان می دهد كه كششهای قیمتی (هزینه استفاده) داراییهای پولی با افزایش سررسید سپرده ها و یا داراییهای پولی به تدریج بطور قابل توجهی افزایش می یابد ولی كششهای داراییها نسبت به نرخ سود سپرده ها تقریبا برابر با صفر است. براین اساس، مقدار كشش داراییهای پولی نسبت به هزینه استفاده داراییها نمی تواند- علیرغم رابطه غیرخطی بین هزینه استفاده و سود سپرده ها- به سود سپرده ها نسبت داده شود. افزون براین، بررسی روند زمانی كششهای مختلف، مبین آن است كه تغییرات كششها، صرفا از اثر درآمدی نشات گرفته و شاید عدم تنوع سبد داراییهای مالی در كشور موجب ثبات كششهای هیكسی شده است؛ بطوریكه نوسانات شدید و ركود بخش حقیقی؛ مثلا در سالهای 1374 و 1376 به شدت در نوسانات كششهای محاسبه شده، منعكس شده است. با توجه به عدم حساسیت كششهای محاسبه شده نسبت به نرخ سود سپرده ها از نقطه نظر سیاستی، می توان گفت كه سیاستهایی نظیر كاهش نرخ تورم- كه منجر به كاهش هزینه استفاده داراییها می شود- بطور قابل توجهی می تواند منجر به افزایش تقاضای داراییهای بلند مدت گردد.