مترجم : علی - كیوانی نژاد
بازدید : 252
[ 26 Jun 2007 ]
یكی از مدرن‌ترین رسانه‌های ارتباط جمعی در دنیا رسانه‌هایی هستند كه در كشورهایی چون ژاپن، امریكا، هنگ‌كنگ و...به تبلیغ یا اطلاع رسانی می‌پردازند. این رسانه‌ها كه اكثرا به صورت تلویزیونهای بزرگ یا صفحاتی الكترونیكی بر روی اتوبوسها هستند سالانه سود سرشاری نصیب سرمایه‌گذاران خود می‌كنند. این رسانه‌ها از شاخه‌های رسانه‌های بزرگ یا «مولتی‌مدیا» هستند كه امروزه كاربردی بسیار مفید در عرصه ارتباطات جمعی دارند. آنچه در زیر می‌خوانید مروری است بر كار كرد این رسانه قوی كه در روزنامه روسیه ژورنال به چاپ رسیده است.
رسانه جمعی چیست؟
این روزنامه گزارش خود را با طرح سوالی در مورد چیستی و چگونگی این رسانه شروع می‌كند و مخاطب را با یك سوال كلی روبرو می‌سازد. رسانه جمعی چیست؟
گزارشگر این روزنامه در پاسخ به این سوال می‌نویسد: وقتی تمام اقشار جامعه بدون در نظر گرفتن سطح سواد و معلومات، مخاطب یك رسانه قرار گیرند، این رسانه می‌تواند لقبی جمعی داشته باشد. به عبارت دیگر اگر رسانه‌یی تنها برای یك طیف خاص عمل كند و آن طیف اكثریت جامعه را به خود اختصاص دهد باز هم نمی‌توان به آن رسانه «جمعی» لقب داد. نگارنده در ادامه با ذكر مثالی از كشور ژاپن می‌نویسد: «در ژاپن به ازای هر نفر 4 روزنامه منتشر می‌شود كه در دنیا بی‌سابقه است. اما هیچ یك از این روزنامه‌ها نتوانستند خود را در قالب یك رسانه جمعی معرفی كنند حتی «یومیوری شیمبون»! اما شركت تجاری «زجج‌ح» برای نخستین بار با استفاده از یك تلویزیون یا مانیتور بزرگ كه آن را در مركز توكیو قرار داد نام خود را در فهرست دارندگان رسانه جمعی ؤبت كرد. از خصوصیات دیگر این رسانه می‌توان به كم هزینه بودن آن برای مخاطب اشاره كرد. اگر برای هر روزنامه مجبور شوید 25 «سنت» بپردازید (كه مسلما رقمی بیشتر از این است) آنگاه خواهید دید كه چه رقمی در سال بابت خواندن آن روزنامه پرداخت كرده‌اید در حالی كه عموما دیدن یا شنیدن اخبار از چنین رسانه‌هایی به عنوان مثال در سطح شهر برای شما خرجی نخواهد داشت.پس نخستین گام این رسانه به نفع مخاطب است. اما اگر از این آیتم بگذریم به پرطرفداری این رسانه‌ها می‌رسیم كه باید عنوان كنیم در كشوری مثل هنگ‌كنگ بزرگ‌ترین رسانه‌ها همان صفحات یا مانیتورهای روی اتوبوسها یا ساختمانها هستند كه سالانه بیش از 100 میلیون نفر را به سوی خود جلب می‌كند. جالب است بدانید كه این افراد حاضرند بهترین كالای خود را از طریق این رسانه‌ها به دست آورند اما اگر چنین آگهی‌هایی را در روزنامه ببینند نسبت به خرید كالای خود كمتر اقدام می‌كنند كه این مورد می‌تواند یك آیتم منحصر به فرد باشد.»
نویسنده این گزارش به موردی اشاره می‌كند كه تیتر اول روزنامه «سان‌فرانسیسكو» در مارس 2003 بود. این روزنامه در مطلبی با عنوان پرمخاطب‌ترین رسانه خیابانی نوشت: «اگرچه این رسانه از قدمتی زیاد در بین رسانه‌ها برخوردار نیست اما براحتی می‌توانید به آن یك رسانه جمعی اطلاق كنید.» در ادامه این گزارش اشاره‌یی به تبلیغ فیلم جدید یكی از هنرپیشه‌های امریكایی می‌شود و نویسنده چنین ادامه می‌دهد: «ما در آمارهایی كه گرفتیم به این نتیجه رسیدیم كه بیشتر مردم فیلم آدمكش هالیوودی را بر صحنه این رسانه دیده و تبلیغ آن را موؤر دانسته‌اند. به عبارت دیگر اگر قرار بود این تبلیغ تنها بر روی سایتهای اینترنتی و شبكه‌های تلویزیونی صورت گیرد شاید مخاطب كمتری را به سوی خود جلب می‌كرد.»
هزینه كم‌أ نقطه قوت!
بسیاری از كارشناسان مسائل تجاری بر این باورند كه این رسانه از هزینه گزافی استفاده می‌كند. در حالی كه آن عده‌یی كه می‌خواهند مطلب خود را در چنین رسانه‌یی به گوش مردم برسانند به مراتب هزینه كمتری را می‌پردازند. روزنامه روسیه‌ژورنال درباره لیست هزینه‌های این رسانه چنین می‌نویسد: «در روزنامه نیویورك‌تایمز با قدمتی بیش از 150 سال سالانه هزینه‌یی در حدود 1 میلیارد دلار را برای كارهای خود استفاده می‌كند بنابراین آگهی و یا چاپ مطلبی در این روزنامه برای مشتریان بسیار گران تمام می‌شود. این تمام كارآیی این روزنامه معتبر 11 میلیون تیراژی است. اما در مقابل روزنامه لس‌آنجلس تایمز با بهره‌گیری از این رسانه جدید میلیونها نفر را در روز مخاطب خود قرار می‌دهد كه همگی آنها از طریق چنین رسانه‌یی كالا و اطلاعات مورد نیاز خود را تهیه می‌كنند. ضمن آنكه هزینه آگهی در این رسانه به مراتب پایین‌تر از تلویزیون و یا حتی روزنامه است.»
آیا هزینه كم می‌تواند نقطه قوتی برای این رسانه باشد؟ در پاسخ به این سوال كافی است نگاهی به وضعیت مالی روزنامه‌ها و حتی شبكه‌های تلویزیونی بیندازیم. جایی كه روزنامه پرتیراژی مانند «هرالدسان» چاپ استرالیا از مشتركان خود تقاضا می‌كند آبونمان خود را برای سال آینده در همین سال 2003 پرداخت كنند! در همین روزنامه درباره رسانه‌های خیابانی می‌خوانید: «ما چند سال پیش به این فكر افتادیم كه مطالب خود را از طریق این رسانه به گوش مردم برسانیم اما به این نتیجه رسیدیم كه نمی‌توانیم هزینه اولیه احداث این رسانه را تامین كنیم ولی بر این باوریم، داشتن یك رسانه جمعی كه در یك خیابان روی یك ساختمان یا به روی چند اتوبوس نصب شده باشد به مراتب با ارزش‌تر از یك روزنامه 1 میلیون تیراژی است. آیا كل مردم سیدنی یا «كامبرا» افرادی روزنامه‌خوان هستند؟ ولی می‌توانیم بگوییم كل افرادی كه از خیابانهای سیدنی می‌گذرند به این رسانه‌ها توجه دارند.»
آیا قیاسی در مورد این هزینه‌هزینه این رسانه با روزنامه وجود دارد؟ پاسخ این سوال را می‌توان از روزنامه روسیه ژورنال دریافت كرد. «هزینه درج مطلب یا آگهی در این رسانه یك سوم آن در یك روزنامه است. به عبارت دیگر اگر شما واقعا دوست داشته باشید مطلبی را در این رسانه به كار برید بهترین راه را در پیش گرفته‌اید. آیا هزینه كمتر این رسانه نمی‌تواند تكیه‌گاهی مطمئن برای نسل آینده باشد؟ نسلی كه قطعا با مسائل مالی بیشتری درگیر است. اما آیا این رسانه نقاط منفی هم دارد؟
كیفیت پایین مطالب!
آری. چنین رسانه عظیمی یك نقطه ضعف بزرگ دارد و آن هم كیفیت پایین مطالب آن است.
جای تعجب هم ندارد. مگر چند رسانه را می‌توان در دنیا پیدا كرد كه با داشتن مخاطب زیاد، مطالب خوبی هم داشته باشد. این رسانه از این نقطه ضربه می‌خورد. «هرالدسان» دراین‌باره می‌نویسد: «مطالب درج شده در این رسانه تنها جنبه خبری دارد. یعنی باری برای گزارش آن دیده نمی‌شود. اگر چه در ساختار زیربنایی این رسانه تعریفی از گزارش نشده است اما آنها می‌توانند با گزارشهای خبری خود جا را برای درك بیشتر مردم باز كنند.» نخستین بار شركت سونی دراین‌باره دست به ابتكار یا در واقع نوعی ساختارشكنی زد. آنها در این رسانه خود كه اتفاقا مونیتوری روی اتوبوس بود گزارش كار سالانه خود را دادند كه با استقبال چشمان نكته‌سنج ژاپنی‌ها روبرو شد.
روزنامه «آساهی» درباره این ابتكار می‌نویسد: «اگرچه سونی در سالهای اخیر بازار تجارت را به رقبای خود واگذار كرد ولی آنها در دهه 80 میلادی برای نخستین‌بار روی اتوبوسها از مونیتورهای رنگی استفاده كردند. طبق آمارهای شركت سونی فروش این شركت در سال 1982 با رشدی 2\2 درصد به 120 میلیون دلار تنها در خود ژاپن رسید كه این رقم تا چند سال بعد بدون رقیب ماند.اما از شركت سونی و آگهی آن چند اشكال گرفته شده كه عمده آن مربوط می‌شد به نكات تجارتی و مفهومی در درج آگهی.» در حال حاضر این رسانه با مخاطب قرار دادن بیشتر افراد جامعه در كشورهایی مثل امریكا، ژاپن، هنگ‌كنگ...بیشترین تاؤیر را در امر اطلاع‌رسانی دارد. جایی كه روزنامه‌ها تلاش می‌كنند به این مهم دست یابند!
طراحی وب سایتفروشگاه اینترنتیطراحی فروشگاه اینترنتیسیستم مدیریت تعمیر و نگهداریسامانه تعمیر و نگهداری PM سامانه جمع آوری شناسنامه کامپیوتر سیستم جمع آوری شناسنامه کامپیوتر سیستم مدیریت کلان IT طراحی وب سایت آزانس املاک وب سایت مشاورین املاک طراحی پورتال سازمانی سامانه تجمیع پاساژ آنلاین پاساژ مجازی