در بورس اوراق بهادار معمولاً توصیه می شود سرمایه گذاری بصورت بلند مدت برنامه ریزی شود. مطمئناً اولین سئوالی كه مطرح می شود این است كه در شرایط فعلی و در بورس ایران سرمایه گذاری كوتاه مدت سود بیشتری دارد و بالعكس سرمایه گذاری بلندمدت علاوه بر اینكه سود قابل قبولی ندارد در مقاطعی كاهش ارزش سرمایه را به همراه دارد. توجه داشته باشید كه سرمایه گذاری بلند مدت اصولی دارد كه به آنها اشاره می كنیم :
اصل یكم - مهمترین اصل این است كه حتی در بهترین شرایط ممكن است به دلیل عدم دسترسی به اطلاعات نهانی قیمت سهم خریداری شده افت كند و یا از ارزش آن كاسته شود بنابراین اگر فرد سرمایه گذار كوتاه مدت برنامه ریزی كرده باشد ممكن است در چنین شرایطی مجبور به خروج از بازار شود و این یعنی بدترین ضربه به بازار بورس و حتی خود شخص چه از نظر مسائل مالی و چه از نظر اثرات روانی، در این شرایط فرد سرمایه گذار به دلیل اثرات مخرب روانی تصمیماتی عجولانه و نادرست خواهد گرفت و نهایتاً نتیجه مطلوبی به همراه نخواهد داشت، البته فراموش نكنیم وقتی براساس بررسی های نسبتاً دقیق اقدامی می كنیم و با كاهش ارزش سرمایه مواجه می شویم بهتر است به جای غصه خوردن، رفتارمان را تحلیل كنیم. بنابراین برنامه ریزی بلندمدت تنش های ناشی از كاهش ارزش سرمایه در كوتاه مدت را نخواهد داشت و فرد سرمایه گذار با آسودگی خاطر منتظر آینده خواهد ماند و در مقاطع كوتاه مدت ضرورتی برای نقد كردن سرمایه خود نمی بیند.
البته این توضیحات با فرض انتخاب سهامی با ارزش ذاتی و گذشته مطلوب است كه در ادامه و توضیحات مربوط به نكاتی در خصوص انتخاب سهم به آن خواهیم پرداخت ضمناً لازم است در تمامی اصولی كه در اینجا مطرح می شود به آنها توجه شود.
اصل دوم - همانطوری كه در اصل ? گفتیم معمولاً وقتی تصمیم بلند مدت اتخاذ می شود سهام با ارزش افزوده مناسبی كه در گذشته كسب كرده اند انتخاب می شود و معمولاً تغییرات احتمالی و موقتی در بورس بر روی اینگونه شركت ها اثر مخربی نخواهد داشت و به راحتی آسیب پذیر نیستند و در بلندمدت مجدداً شرایط بهبود را حتی اگر صدمه دیده باشند خواهیم دید، البته دقت شود كه در برخی موارد نیز اینچنین نیست كه در توضیحات نكات انتخاب سهام به آنها اشاره شده است . فرض كنید روی سهامی برای كوتاه مدت سرمایه گذاری كنیم و این سرمایه گذاری فقط با توجه به بازدهی قابل توجه روزانه تصمیم گیری شود و به واسطه اینكه این داستان همچنان ادامه دارد تصمیمی برای فروش به موقع نگیریم چون بر اساس ارزش ذاتی و یا واقعی انتخاب صورت نگرفته، بنابراین اگر اوضاع تغییر كند و روند كاهشی ارزش سهم آغاز شود تا جایی كه حتی امكان نقد كردن آن فراهم نشود، خوب ادامه داستان مشخص و این یعنی بدترین حالت برای سرمایه گذاری.
اصل سوم - وقتی شركت هایی با دید بلند مدت انتخاب می كنید یعنی قبول دارید كه تصمیم دیگری برای پولتان ندارید حال شرایطی فراهم می شود كه در میان مدت و یا كوتاه مدت می توانید با سود مناسبی از بازار خارج شوید و با آرامش خاطر اقدام به فروش می كنید بنابراین می توان برنامه ریزی درازمدت داشت و با اطمینان خاطر و ریسك كمتر حتی در كوتاه مدت از بازار خارج شد. پس همیشه با دید درازمدت برنامه ریزی كنید و در صورت لزوم در كوتاه مدت تصمیم به فروش بگیرید.
اصل چهارم - فراموش نكنید كه در هر خرید و فروشی مبلغی به عنوان مالیات، سازمان و كارگزار (در ایران و شرایط فعلی ? درصد ) كسر می شود اگر فكر می كنید برنامه ریزی های كوتاه مدت سود بیشتری دارد می توانید تعداد معاملات و درصد های پرداختی را جمع بزنید و با شرایط نگه داشتن سهمی در بلند مدت مقایسه كنید، خوب در كوتاه مدت درگیری های روزانه بیشتر است ریسك های خاص خود را دارد و آرامش در این شرایط كمتر است بنابراین برای حصول نتیجه كنترل روند اتفاقات و تصمیمات می تواند مسائل زیادی را برای سرمایه گذار روشن كند.
اصل پنجم - جهت گیری بازار به سمت سرمایه های كوتاه مدت سبب می شود تا توجه به شركت های معتبر كه پشتوانه مالی قابل قبولی دارند كمتر شود و شركت هایی كه حرفی برای گفتن ندارند به صورت مقطعی سودی حاصل كنند و بزرگ جلوه داده شوند و از طرفی شركت های معتبر علاوه بر اینكه مجبور می شوند وقت و سرمایه بیشتری برای حمایت در این بازار قرار دهند و از هدف اصلی خود یعنی تامین نیازهای مردم در بازار كالا و خدمات دور شوند و در نتیجه به صورت ناخواسته سهام شان ارزش واقعی خود را از دست دهد و نهایتاً به دلیل جذب نقدینگی در بازار بورس، بازارهای دیگر نیز تحت تاثیر قرار گرفته و اینگونه شركت ها دو بازار خود را از دست می دهند لازم به توضیح است كه مدیریت دو بازار اصولاً كاری است بسیار مشكل و جهت های بازار در هر یك از این دو بر دیگری تاثیر گذار است . لازم به توضیح است كه در بین شركت هایی كه در كوتاه مدت بازدهی خوبی دارند قطعاً شركت های با ارزشی نیز وجود دارد كه در هر صورت انتخاب آنها برای بلند مدت نیز سودآور است. در مبحث انتخاب سهم نكاتی درخصوص مدیریت و جهت گیری بازار ارائه خواهد شد.
اصل ششم - زمانی كه اوضاع سیاسی اثرات منفی بر روی بازار بورس می گذارد معمولاً بیشترین تاثیر را بر سهام هایی كه ارزش ذاتی كمتری دارند می گذارد بنابراین باز هم دید دراز مدت باعث می شود كه سهام های با ارزش ذاتی بیشتر را انتخاب كنیم و افت و خیزهای مقطعی آنها نگرانی كمتری به همراه داشته باشد.
اصل هفتم - اصولاً سهامدار می شویم تا شركت ها با پشتوانه مالی سرمایه های كوچك به بقا و رشد خود ادامه دهند و تلاش می كنند تا سهامداران بیشتری از دو طریق جذب كنند: اول سود حاصل از سرمایه گذاری و دوم ارائه كالا و خدمات مورد پسند مشتری. بنابراین شركتی را برای سرمایه گذاری انتخاب كنیم كه از خود مایه ای دارد و در جهت جلب رضایت مشتری تلاش های مضاعفی می كند اگر دیدگاه این باشد قطعاً سرمایه گذاری بلند مدت معنی واقعی خود را پیدا می كند. شاید این سئوال طرح شود كه اگر همه بلند مدت سرمایه گذاری كنند پس چگونه معامله شكل می گیرد ؟ همان گونه كه می دانید انجام معامله ناشی از اختلاف سلیقه است و خاتمه یك سرمایه گذاری شروعی برای سرمایه گذاری دیگری است كه ممكن است هر دو در مقطع زمانی خود تصمیم به سرمایه گذاری بلندمدت داشته اند.
مرجع: خانه كارآفرینان