«سازمان آموزشی، علمی و فرهنگی ملل متحد» (یونسكو)، در سیاستگذاری‌ها و برنامه‌ریزی‌های سال‌های اخیر خود در مورد ارتباطات و اطلاعات، در حالی كه «اتحادیة بین المللی ارتباطات دور»، به تدارك برگزاری مراحل دوگانة «اجلاس جهانی سران دربارة جامعة اطلاعاتی» پرداخته بود، توجه خویش را به اهمیت خاص تكوین و تشكیل «جوامع معرفتی» در دنیای آینده، معطوف ساخت و همزمان با برگزاری دومین مرحلة اجلاس عالی مذكور در نوامبر 2005 در تونس، گزارش مفصل و مهمی با عنوان «به سوی جوامع معرفتی» منتشر كرد.
بر اساس تعریفی كه «یونسكو» در این گزارش از «جامعة معرفتی» به دست داده و مشخصاتی كه دربارة آن ارائه نموده است، ایجاد این جامعه بر چهار اصل بنیادی، شامل «آزادی بیان و اطلاعات»، «دسترسی همگانی به اطلاعات»، «تنوع فرهنگی و زبانی» و «آموزش كیفی برای همگان» استوار است و در میان اصول مذكور ، «آزادی بیان و اطلاعات» اساسی ترین و مهم ترین اصل به شمار می رود. در گزارش یادشده، همچنین تأكید گردیده است كه برای تحقق شرایط شكل گیری «جامعة معرفتی»، توجه به «ابعاد اخلاقی كاربرد تكنولوژی های نوین اطلاعات و ارتباطات» ، «یادگیری اطلاعاتی» و «حفظ و اعتلای اطلاعات عرصة عمومی» نیز ضروری است.
توجه خاص «یونسكو» به نقش حساس «آزادی بیان و اطلاعات» در «جامعة معرفتی» ایجاب می كند كه فرصت ها و چالش هایی كه تكنولوژی‌های نوین یادشده و مخصوصاً «اینترنت» در مورد گسترش حوزة این آزادی از یك سو و پیدایش امكانات وسیع سوء استفاده از آن در جهت ارتكاب جرایم جدید ارتباطی از سوی دیگر، پدید آورده‌اند، طرف توجه ویژة دولت ها و مؤسسات خصوصی و سازمان‌های غیردولتی وابسته به جامعة مدنی قرار گیرند و شرایطی ایجاد شوند كه با تكیه بر اصول دموكراسی و از طریق قانونگذاری های پارلمانی ملی و منطقه‌ای و وضع مقررات خاص از سوی سازمان‌های بین المللی و همچنین «مقررات گذاری‌های مشترك» چند جانبه و «خود مقررات گذاری‌ها»، بین آزادی بیان و اطلاعات و سایر آزادی های عمومی و حقوق بشر، تعادل پدید آید.
در میان مقرارت گذاری های جدید بین المللی راجع به شرایط استفاده از آزادی بیان و اطلاعات و محدودیت های مربوط به آن، قطعنامة اخیر شصتمین اجلاسیة مجمع عمومی ملل متحد (قطعنامة شمارة 150-60 مصوب 20 فوریة 2006) برای مقابله با هتك حرمت ادیان و جریحه دار كردن معتقدات دینی انسان‌ها در سراسر جهان، از اهمیت فراوان برخوردار است.