بابل
تاریخچه شهر بابل
بابل از شهرهایی است كه در دوران اسلامی نیز وجود داشته و به نام های مامطیران، مامطیر، بارفروش ده، بارفروش و بابل شناخته شده است. اولین نام این شهر مامطیر بود كه در قرن دهم هجری بارفروش ده در محل آن بنا شد و هنگامی كه محمدخالد حاكم آن بود بازار و عمارتی در آن بنا كرد. درسال 160 هـ .ق مازیار بن قارن مسجد جامع آن را بنا نهاد كه شامل مساجد، عمارت، مدارس، دكاكین، سراها، بیوتات و سایه بود. بارفروش به عنوان مركز تجاری به ویژه در دوره صفوی از رونق، آبادی، وسعت و گستردگی برخوردار شد. شاه عباس اول فرمان داد باغ ارم را در قسمت جنوبی شهر بنا كنند. بابل در زمان فتحعلی شاه قاجار نیز اهمیت قابل توجهی پیدا كرد. قبل از انقلاب اكتبر روسیه، بابل از طریق بندر مشهدسر (بابلسر) با كشور روسیه ارتباط تجاری داشت وبه یكی از مراكز مهم بازرگانی استان مازندران تبدیل شده بود. بابل امروزی شهری آباد و زیباست.
مراکز تاریخی و باستانی
ساختمان این كاخ كه به دوره پهلوی مربوط است، در باغ مصفایی در جنوب بابل قرار دارد و محل فعلی دانشكده پزشكی مازندران است. بنای كاخ دو طبقه است، با اتاق ها و سالن های متعدد و مزین به گچبری های بسیار زیبا. مصالح عمده ساختمان كاخ را سنگ تشكیل می دهد ونمای خارجی كاخ، ویژگی های خاص و منحصر به فردی دارد كه مشابه آن در كاخ های دیگر این دوره كمتر دیده می شود.
در اوایل حكمرانی كریم خان زند به سال 1146، محمدحسن خان (جد آغامحمدخان قاجار) كه شهر بار فروش و سایر نقاط مازندران را تصرف كرده و در جنگ بر كریم خان زند پیروز شده بود، برروی رودخانه بابل پل بزرگی احداث كرد كه تا امروز باقی مانده و به پل محمدحسن خان معروف است. این پل دارای هفت چشمه(طاق) اصلی و دو چشمه فرعی است كه ارتفاع آن از بستر رودخانه 11 متر است. این پل با طول 140 متر و عرض 6 متر یكی از پلهای مهم استان از نظر مسائل اقتصادی و ارتباطی به شمار می آید.
اماکن زیارتی و مذهبی
این بقعه كه در كیاكلا واقع شده و مدفن سلطان محمد طاهر از فرزندان امام موسی كاظم(ع) است كه از نظر سبك معماری به بنای امامزاده یحیی در شهر ساری شباهت دارد. در این مقبره صندوق چوبی نفیسی قرار دارد كه تاریخ آن به سال 875 هـ .ق مربوط است. داخل مقبرعلاوه بر صندوق چوبی یك قطعه سنگ قبر وجود دارد كه در اطراف آن آیات قرآنی به خط نسخ ممتاز حك شده است.
امامزاده قاسم ( بقعه آستانه )
بنای تاریخی امامزاده در آستانه بابل، به قرن نهم هجری قمری تعلق دارد. این بقعه كه مدفن امام زاده قاسم، فرزند حضرت موسی كاظم (ع ) است به بقعه آستانه مشهور است. داخل صحن بقعه دو صندوق نفیس چوبی قرار دارد كه صندوق اصلی آن به تاریخ 888 هـ . ق مربوط است و به دست استاد احمد نجار ساروی ساخته شده است