اشاره:
سینمای كودك حق بچه‌هاست
خداكند این سینما مهجور بماند
سال‌هاست كه سینمای كودك و نوجوان متولی جدی نداشته
ضعف سینمای ایران دامن‌گیر سینمای كودك
سینمای كودك در همه جای دنیا تحت حمایت نهادهای دولتی‌ست. این نهادها باید راه را هموار كنند و اجازه دهند فیلم‌سازان و تهیه‌كننده‌های سینمای كودك هم در تصمیم‌گیری‌ها شركت داشته باشند
حسین تقی‌پور
اخیراً اولین همایش «چشم‌انداز سینمای كودك و نوجوان در ایران امروز» برگزار شد و به‌زودی نیز جشنواره‌ی بین‌المللی فیلم‌های كودكان و نوجوانان برگزار خواهد شد. سینمای كودك و نوجوان در ایران حكایت دور و درازی دارد، پیكره‌ی رنجور آن همچنان پابرجاست، اما تزلزل‌ها ادامه دارد. سینمایی كه هیچ‌وقت جدی گرفته نشد و هر وقت هم به آن توجه نشان داده شد، صرفاً در حد یك رفع تكلیف بود. ترا به خدا بیایید برای این سینمای مهجور فكری بكنید. این كودكان حق‌شان است كه از فیلم‌سازان بخواهند آن‌ها را برای گرفتن جوایز خارجی آن‌قدر ذلیل نكنند. فرهنگ ایرانی و شعور ایرانی اجازه نمی‌دهد به كودكان‌اش توهین كنند. آقایان لطفاً برای كودكان ایرانی فیلم ایرانی بسازید؛ كودكان ایرانی اگر آموخته‌اند گریه كنند، لبخند زدن را نیز آموخته‌اند.
امیدواریم روزی فرا رسد كه سینماگران ما با توجه به این مهم، فیلم‌های خود را برای كودكان ایرانی بسازند و از شادی و نشاط آن‌ها به وجد آیند و این را بزرگ‌ترین لطف و نعمت خداوند در حق خود بدانند.
با این مقدمه توجه خوانندگان محترم را به نظرات هنرمندان سینمای ایران درباره‌ی وضعیت نابسامان سینمای كودك و نوجوان كشورمان جلب می‌كنیم.
داود رشیدی (بازیگر و تهیه كننده)
من فكر می‌كنم ما تا الان تقریباً سینمای كودك نداشته‌ایم و اگر داشته‌ایم، خیلی كم بوده، در حالی كه خود سینمای كودك از اهمیت زیادی برخوردار است و جشنواره‌ی بین‌المللی آن نیز اعتبار زیادی دارد، ولی متأسفانه به گونه‌ی صحیح به آن پرداخته نشده است. اگر فیلم‌سازان نگاه خود را نسبت به این سینما تغییر دهند و انگیزه‌ای برای فیلم‌نامه‌نویسان ایجاد شود، عامل خوبی برای فعالیت در عرصه‌ی سینمای كودك و نوجوان به‌وجود خواهد آمد.
مرضیه برومند (كارگردان)
با توجه به كارهای انجام شده و وعده‌های مسئولین و قراردادی كه میان وزارت ارشاد و آموزش و پرورش مبنی بر تأسیس صندوق‌های حمایتی بسته شده، به نظر می‌رسد آینده‌ی سینمای كودك و نوجوان روشن‌تر از سال‌های گذشته رقم بخورد و من امیدوارم خون تازه‌ای در رگ‌های این سینمای مهجور جاری شود.
رسول صدرعاملی (كارگردان و تهیه‌كننده)
با توجه به این‌كه سال‌هاست سینمای كودكان و نوجوانان متولی جدی نداشته و پس از یك دوران خیلی كوتاه كه فیلم‌های این نوع از سینما توانست بین مردم طرف‌دار پیدا كند، به فراموشی سپرده شد و سینمای بخش خصوصی نیز تمایلی برای كار در این زمینه از خود نشان نداد، دولت و نهادهای دولتی باید این كار را انجام دهند و در جهت بهبود آن تلاش كنند. دستگاههای دولتی متأسفانه تا كنون ضعیف عمل كرده‌اند و بخش خصوصی هم انگیزه‌ای برای این كار ندارد، چون با شرایط اقتصادی كه بر سینمای ما حاكم است، تهیه كننده‌ی خصوصی به سراغ تولید فیلم‌هایی می‌رود كه پرمخاطب باشد.
در خصوص آینده‌ی سینمای كودك و نوجوان نیز باید عرض كنم بستگی به عملكرد آن دارد. ابتدا باید مشكلات سینمای ایران حل شود كه سینمای كودك هم بخشی از آن است، همان گرفتاری‌هایی كه سینمای ایران دارد، اعم از بخش تولید، نمایش، سالن و... همه دست به دست هم داده‌اند. ضعفی كه سینمای ایران دارد، متأسفانه دامن‌گیر سینمای كودك هم شده است.
سینمای كودك در همه جای دنیا تحت حمایت نهادهای دولتی‌ست. این نهادها باید راه را هموار كنند و اجازه دهند فیلم‌سازان و تهیه‌كننده‌های سینمای كودك و نوجوان نیز در تصمیم‌گیری‌ها شركت داشته باشند و بتوانند در این عرصه توانایی‌های خود را نشان بدهند، كه تبلور این جمع در جایی‌ست به نام مجمع سینمای كودك و نوجوان كه سال‌هاست تلاش می‌كند تا فعالیت مثبتی در این زمینه داشته باشد.
عبدالرضا اكبری (بازیگر)
متأسفانه با این‌كه جشنواره‌ی فیلم‌های كودكان و نوجوانان اهمیت بسیاری دارد، اما كم‌تر به‌طور جدی با آن برخورد می‌شود، در حالی كه به نظر من موضوعات مهم انسانی و ابعاد اساسی كه تاكنون در این سینما مشاهده شده، تا حد زیادی ارزشمند است و گاهی اوقات دیدن فیلم‌های كوتاهی كه در این زمینه ساخته می‌شود، به دیدن فیلم‌های بلند سینمایی یا تلویزیونی ارجحیت دارد.
من همیشه می‌گویم خدا كند این سینما مهجور بماند چراكه اگر بیش از حد به آن پرداخته شود، آن نیز همانند دیگر كارها جنبه‌ی تكراری به خود می‌گیرد و ماهیت اصلی خود را از دست می‌دهد.
خسرو دهقان (منتقد)
نابسامانی و مشكل سینمای كودك، مختص به ژانر خودش نیست، بلكه نشأت گرفته از نابسامانی بدنه‌ی كل سینماست، چون سرنوشت‌ها به هم گره خورده است و برای سر و سامان دادن به ژانرهای سینمایی باید به ترمیم بدنه‌ی اصلی سینما بپردازیم.
در مورد سینمای كودك به طور خاص، نظرم این است كه در حد خودش به آن پرداخته می‌شود. به هر حال اگر معتقد هستیم مشكلی وجود دارد، باید بنیادی به آن پرداخت و اِلا جشنواره كه زیاد داریم و اگر بخواهیم به مشكلات جشنواره‌ها به‌طور مجزا بپردازیم، به هیچ جا نخواهیم رسید.
منوچهر پوراحمد (كارگردان)
با توجه به این‌كه سینمای كودك و نوجوان با كاهش تولید روبه‌رو است، این امر می‌تواند عاملی برای مهجور ماندن آن تلقی شود. آینده‌ی این سینما به كیفیت و كمیت تولید كارهایی بستگی دارد كه در این زمینه ساخته می‌شوند و در جشنواره شركت می‌كنند. در حقیقت، هر چه فعالیت در زمینه‌ی سینمای كودك و نوجوان جدی‌تر گرفته شود، این سینما از آینده‌ی درخشان‌تری برخوردار خواهد بود.
رضا بابك (بازیگر)
به نظر من، سینمای كودك نسبت به سینمای بزرگ‌سالان هرگز جدی گرفته نشده است، در حالی كه این سینما حق بچه‌هاست و فیلم‌سازان باید نگاه عمیق و درستی به آن داشته باشند، نه این‌كه به طور گذرا به آن نگاه كنند. متأسفانه باید عرض كنم سینمای كودك و نوجوان ما هیچ‌وقت تداوم نداشته است؛ به عنوان نمونه مسعود كرامتی پس از یازده سال، یك كار كودك با نام «روز كارنامه» انجام داده است، ولی به هر حال امیدوارم افرادی كه حق‌شان است، وارد سینمای كودك شوند و این سینما را كه در حال حاضر نمره‌ی صفر را به خود اختصاص داده است، تغییر دهند.
عادل بزدوده (عروسك‌ساز)
با این‌كه در حال حاضر كشور ما مخاطب كودك بسیاری دارد، اما وضعیت سینمای كودك و نوجوان آن در حد صفر است. به نظر من، اگر وزارت ارشاد در كنار كانون پرورش فكری كودكان و نوجوانان یك بخش از این سینما را به عهده بگیرد، مطمئناً فاصله‌ی ارتباطی در این بخش كم می‌شود، البته در كنار این امر باید فرهنگ‌سازی درست و برنامه‌ریزی صحیح در سرمایه‌گذاری داشته باشیم، چراكه ما افراد فعال و كارشناس در این حرفه كم داریم و باید با تربیت كردن درست، آدم‌های متخصصی را وارد سینمای كودك نماییم.