متن زیر چكیده می باشد، برای دریافت متن كامل مقاله بر روی فایل مقاله كلیك كنید

 
سندرم تونل تارس به عنوان نوروپاتی فشاری عصب تیبیال وشاخه های پلانتار درپشــــت قوزك داخلی وزیر فلكسوررتیناكولوم تعریف می شود . هدف از این مطالعه مقایسه اعصاب درگیر با اعصاب غیر درگیر درسندرم تونل تارس بوده است . این روش استفاده از خودبیماربه عنوان معیاری برای تشخیص رافراهم میكند وامكان تشخیص زودرس بیماری را میسر
می سازد . مطالعه از نوع توصیفی و مقطعی بوده است كه از تاریخ 15/1/80 تا 30/7/80 انجام شد . 50 فرد سالم (25مرد ، 25زن ) بدون نشانه ها وشكایات درگیری اعصاب محیطی درمحدوده سنــــی 54-19 سال ومتوسط سنی 36سال مورد مطالعه قرار گرفتند. برای ثبت تاخیر زمانی پتانسیل حركتی ، عصب تیبیال وشاخه های پلانتار، پروگزیمال ودیستال به تونل تارس تحریك ومقادیر حداكثر مقدار طبیعی برای تأخیر زمانی پروگزیمال، تأخیر زمانی دیستال وعبورموج از عرض تونل تارس بر اساس Mean ± 2SD بترتیب ?.?ms ، ms 6 وms 5/3 تعیین شد . برای بررسی موج تركیبی عصب پلانتار داخلی وخارجی، این اعصاب دركف پا تحریك واز پشت قوزك داخلی ثبت موج انجام گرفت. حداكثر مقدار طبیعی تاخیر زمانی شاخه پلانتارداخلی وخارجــــی( بر اســاس Mean ± 2SD ms ( 7/3 بوده است . حداكثر اختلاف قابل قبول بین دو سمت برای زمان عبور پتانسیل موج حركتی از عرض تونل تارس (بر اساس Mean ± 2SD )  1ms ، برای تاخیرزمانی موج تركیبی پلانتار داخلی ?.?ms و برای شاخه پلانتارخارجی ?.?ms تعیین شد. این اختلاف برای تاخیرزمانی موج تركیبی شاخه پلانتار وموج حسی عصب سورال همان سمت ?.?ms بوده است . بكارگیری مقادیر فوق امكان استفاده از اعصاب غیر در گیر همان پا یا پای طرف مقابل را به عنوان معیاری دقیق برای تشخیص سندرم تونل تارس فراهم می آورد به گونه ای كه این معیارها به مراتب قابل اعتماد تر از بكارگیری محدوده طبیعی بدست آمده از جمعیت طبیعی جامعه است .