متن زیر چكیده می باشد، برای دریافت متن كامل مقاله بر روی فایل مقاله كلیك كنید

 سازه¬ فروشویی توده¬ای واحد نخست فرآیند هیدرومتالورژی در روش فروشویی توده¬ای میباشد. در این سازه¬ها ارتفاع نهایی توده خاك اكسیدی حدود80 تا 100 متر بوده كه به صورت پله¬های 5 تا 15 متری روی بستر شیبدار قرار میگیرد. ناپایداری و لغزش توده¬های فروشویی موجب خسارت¬های سنگین مالی و زیست محیطی میشود. بنابراین بررسی پتانسیل لغزش توده ضرورری بوده و در صورت ناپایداری، ارائه طرح پایدارسازی برای آن الزامی است. برای پایدارسازی شیب بخش¬هایی از بستر توده را كاهش می¬دهند. با توجه به اینكه مساحت بستر این سازه¬ها در حد كیلومتر مربع می¬باشد، كاهش شیب بستر پر هزینه خواهد بود. بنابراین تشخیص دقیق محلهاییكه لازم است شیب آنها كاهش یابد و نیز تعیین میزان كاهش شیب از اهمیت ویژه¬ای برخوردار بوده و موجب صرفه¬جویی اقتصادی می¬گردد. كاربرد تمامی روش¬های تحلیل پایداری شیب¬های خاكی در سازه¬های فروشویی توده¬ای، فقط ضریب اطمینان پایداری توده را ارائه می¬دهد و با استفاده از نتایج این روش¬ها نمی¬توان محل¬هایی از بستر سازه كه نیاز به كاهش شیب دارند تشخیص و میزان كاهش شیب را تعیین نمود. در این مقاله، روش جدیدی تحت عنوان تحلیل پایداری جزء¬¬به¬جزء ارائه می¬شود. سپس روابط مربوط به كاربرد این روش در سازه¬های فروشویی توده¬ای اشتقاق و چگونگی استفاده از نتایج این روابط مورد بررسی قرار می¬گیرد. با استفاده از نتایج كاربرد این روش در سازه¬های فروشویی توده¬ای، می¬توان با صرف زمان كم، بطور دقیق بخشهایی از بستر توده كه لازم است شیب آنها كاهش یابد، تشخیص داد و میزان كاهش شیب را نیز بدست آورد. از دیگر مزیت¬های این روش نسبت به سایر روش¬های تحلیل پایداری شیب¬های خاكی تعیین ارتفاع مجاز اسید و محل ترك كششی در توده فروشویی می¬باشد.