متن زیر چكیده می باشد، برای دریافت متن كامل مقاله بر روی فایل مقاله كلیك كنید

    
 ایجاد بی حسی كامل در دندان های با پالپ آماسی یكی از مشكلات اصلی در درمان ریشه می باشد و محققان جهت دستیابی به یك داروی بی حسی كه قدرت بی حس نمودن چنین دندان هایی را داشته باشد تلاش می كنند. هدف اصلی از این مطالعه مقایسه تاثیر بی حس كنندگی لیدوکایین و لیدوکایین همراه با مانیتول در دندان های با پالپ آماسی بود. در این مطالعه با استفاده از روش الكتروفیزیولوژیك اثرات تزریق لیدوکایین و لیدوکایین ـ مانیتول در بی حس نمودن 24 دندان آماسی در 12 گربه بررسی شد. در بخش اول هر آزمایش جهت ایجاد آماس در پالپ، دندان های كانین سمت چپ و راست فك پایین گربه به مدت 3 روز به محیط دهان اكسپوز شد و در بخش دوم هر آزمایش توسط جراحی فلپ و برداشتن استخوان، كانال آلوئولار تحتانی اكسپوز شده و پس از نصب الكترودهای ثبت كننده بر روی عصب آلوئولار تحتانی، الكترودهای محرك بر روی دندان كانین قرار داده شد و به كمك استیمولاتور با افزایش ولتاژ دندان تحریك و كمترین ولتاژی كه در آن بیشترین دامنه موج عصبی دریافت شد به عنوان ولتاژ آزمایش در نظر گرفته شد و نروگرام های قبل و بعد از تزریق دارو توسط دستگاه اسیلوسكوپ ثبت گردید. در هر گربه در یك طرف فك از داروی لیدوکایین و در سمت دیگر فك از محلول لیدوکایین ـ مانیتول استفاده شد. اطلاعات به دست آمده با استفاده از آزمون غیر پارامتری Wilcoxon تجزیه و تحلیل شد. در مقایسه تاثیر لیدوکایین و لیدوکایین - مانتیول بر روی كاهش دامنه موج عصبی اختلاف معنی دار مشاهده نشد.