متن زیر چكیده می باشد، برای دریافت متن كامل مقاله بر روی فایل مقاله كلیك كنید

  
هدف: امروزه بر توانبخشی زودهنگام و صحیح بیماران دارای اختلال هوشیاری تأكید فراوان دارند، اما تحقیقات انجام شده در این زمینه حاكی از ارائه این مداخلات در زمان‌های متفاوت می‌باشد. لذا به منظور مقایسه میزان افزایش سطح هوشیاری متعاقب تحریكات حسی در دو زمان زودهنگام و دیرهنگام مطالعه حاضر انجام شد.

روش بررسی: در یك مطالعه تجربی و مداخله‌ای و به طریق سنجش‌های مكرر، 21 مرد دچار اغما كه GCS آنها در 3 روز اول پس از ضربه، 8 یا پایین‌تر بود، به صورت تصادفی به 3 گروه مقایسه، مداخله زودهنگام و مداخله دیرهنگام تخصیص یافتند. تمامی‌بیماران تا روز 25 پس از ضربه پیگیری شده و سطح هوشیاری آنان با دو معیارGCS و CRS-R به صورت یكروز درمیان ارزیابی شد. مداخله تحریك حسی یك هفته‌ای با تحریك 5 حس شنوایی، ‌بینایی، لامسه، حركتی و بویایی در‌گروه زودهنگام از روز 7-5 پس از ضربه و در گروه دیرهنگام از روز 15 پس از ضربه ارائه شد. همچنین طی هفته انجام مداخله، روزانه قبل و بعد از دریافت مداخله سطح هوشیاری ارزیابی شد. داده‌‌های بدست آمده با استفاده از آزمونهای آماری تی زوجی، همبستگی پیرسون و اندازه‌گیریهای مكرر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

یافته‌ها: تحلیل روند تغییرات سطح هوشیاری در طول 25 روز اول پس از ضربه حاكی از افزایش معنادار نمره دو معیار نامبرده در هر 3 گروه بود (001/0 P<). مقایسه میزان تغییرات نمره GCS در 3 گروه توسط آزمون تعقیبی post hoc تفاوت معناداری بین 3 گروه نشان نداد (15/0 = P). اما میزان تغییرات نمره CRS-R در دو گروه زودهنگام و دیرهنگام تفاوت معناداری را نشان داد(05/0 P<).

نتیجه‌گیری: بیداری بیماران اغمایی در طول 25 روز اول پس از ضربه در هر 3 گروه بهبود خودبخودی دارد. همچنین یافته‌های تحقیق حاكی از آن است كه ارائه تحریكات حسی زودهنگام می‌تواند این روند بهبود خودبخودی را تسریع كند.