متن زیر چكیده می باشد، برای دریافت متن كامل مقاله بر روی فایل مقاله كلیك كنید

 
  هدف: علیرغم ارزیابی تحمل عضلات تنه در بیماران دچار كمردرد مزمن، این كار در بیماران حاد یا انجام نشده و یا در بیمارانی انجام شده كه چندین تجربه كمردرد حاد داشته‌اند. هدف از این تحقیق مقایسه‌ میزان تحمل عضلات فلكسور و اكستانسور تنه در بیماران مبتلا به اولین تجربه كمردرد با افراد سالم و همچنین امكان پیش‌بینی طولانی شدن علائم بوده است.

  روش بررسی: در مرحله اول این تحقیق، طی یك مطالعه تحلیلی مقطعی از نوع مورد – شاهدی 30 بیمار دچار اولین تجربه كمردرد حاد كه با استفاده از نمونه‌گیری غیر تصافی ساده انتخاب شده بودند، با 51 فرد سالم كه بر اساس همتاسازی و جوركردن با بیماران انتخاب شده بودند، از نظر متغیرهای مورد بررسی مقایسه شدند. از آزمونهای تحمل اكستانسوری و فلكسوری ایتو برای ارزیابی تحمل عضلات تنه استفاده گردید و برای بررسی بهبودی از متغیرهای درد و ناتوانی استفاده شد.در مرحله دوم تحقیق، طی یك مطالعه تحلیلی طولی و آینده‌نگر، بیماران تا شش هفته پیگیری شده و به دو گروه بهبودیافته و بهبود نیافته تقسیم شده و توانایی آزمونهای انجام شده بر روی آنان، در پیش آگهی بهبودی یا مزمن شدن درد در آنان بررسی گردید. جهت تجزیه و تحلیل داده‌ها از آزمونهای آماری كولموگراف – اسمیرنوف، تی مستقل و مجذور خی استفاده شد.

  یافته‌ها: نتایج آزمونهای تی مستقل نشان دهنده تحمل عضلانی پایین‌تر اكستانسوری و فلكسوری در گروه بیماران نسبت به افراد سالم بود(0001/0 P< ). بعلاوه تحمل فلكسوری بیمارانی كه پس از شش هفته بهبود نیافتند، از ابتدا كمتر از بیماران بهبود یافته بود(05/0 P< ).

  نتیجه گیری: به نظر می‌رسد كه بیماران كمردرد در اولین تجربه خود دچار كاهش تحمل شده و برای كاهش تحمل نیاز به تكرار دفعات حمله نباشد. همچنین آزمونهای تحملی می‌توانند در پیش‌آگهی ناتوانی و مزمن شدن كمردرد و تفكیك بیمارانی كه در معرض این رخداد هستند، بعنوان روشی غیر تهاجمی و كم هزینه نقش ارزنده‌ای داشته باشد.