متن زیر چكیده می باشد، برای دریافت متن كامل مقاله بر روی فایل مقاله كلیك كنید

  
 هدف: با توجه به اینكه بومی كردن مدل های توانبخشی از اهمیت خاصی برخوردار است؛ در این مطالعه ضمن معرفی توانبخشی روانی ژاپنی، میزان اثر بخشی آن بر كودكان دارای معلولیت جسمی و ذهنی سنجیده می شود.

روش بررسی: در این پژوهش شبه تجربی از نوع قبل و بعد، با انتخاب 120 نفر كودك 5 تا 10 ساله دارای معلولیت های فلج مغزی (CP) و كم توان ذهنی (MR) بصورت نمونه های در دسترس از كلینیكهای توانبخشی تهران، با انجام تكنیك های توانبخشی روانی به روش ژاپنی (دوسا) به مدت سه ماه شامل 24 جلسه یكساعته درمانی برای هر كودك و جمعاً 2880 جلسه درمانی، وضعیت قبل و بعد از مداخله كودكان مورد مقایسه قرار گرفت. كودكان مبتلا به فلج مغزی جهت بررسی تأثیر انجام تكنیكهای دوسا بر وضعیت ستون فقرات و متغیرهای قابل سنجش قوس گردن، پشت، كمر و وضعیت لگن و كودكان كم توان ذهنی جهت بررسی تأثیر انجام تكنیكهای دوسا بر وضعیت بدن و حركت و چكونگی تعامل اجتماعی آنها، مورد مطالعه قرار گرفتند. ابزار پژوهش شامل كیت سنجش، پرسشنامه تعامل اجتماعی و ابزارتصویری ترسیمی بود. داده های حاصل با انجام آزمونهای آماری ویلكاكسون و آنووا مورد تجزیه تحلیل قرار گرفت.

یافته ها: تكنیكهای درمانی دوسا بطور معناداری بر بهبود وضعیت ستون فقرات و قوسهای گردن، پشت و كمر كود كان مبتلا به فلج مغزی مؤثر بوده است (005/0 P<). همچنین در مورد كودكان كم توان ذهنی، وضعیت بدن و حركت آنان بعد از مداخله با توجه به نتیجه آزمون آنووا نسبت به قبل از مداخله اختلاف معناداری نشان نداد (237/0 = P). تعامل اجتماعی آنان بخصوص تعامل با خانواده بعد از تمرینات پیشرفت چشمگیری داشت (001/0 P<).

نتیجه گیری: بطور كلی با توجه به شواهد آماری، تصویری و بالینی این تحقیق می توان نتیجه گرفت كه تمرینات برنامه توانبخشی روانی دوسا بر بهبود وضعیت بدنی و روانی كودكان مبتلا به فلج مغزی و كم توان ذهنی مؤثربوده است و می توان از آن بعنوان یك روش تكمیلی در درمان استفاده كرد.