متن زیر چكیده می باشد، برای دریافت متن كامل مقاله بر روی فایل مقاله كلیك كنید

 
 هدف از این مطالعه مقایسه سیل آپیكالی حاصل از كاربرد روش ترمافیل با روش های تراكم عمودی و جانبی گوتاپركا در پركردگی كانال مزیوباكال دندان مولار فك بالا بود. 245 عدد دندان مولار فك بالا با آپكس سالم جمع آوری و از بین آنها 40 عدد دندان كه در رادیوگرافی میزان انحنای كانال مزیوباكال آنها به روش Schneider،25ـ20 درجه و فایل اندازه گیری اولیه در آنها فایل شماره 15 بود، انتخاب گردیدند. سپس كلیه نمونه ها از ناحیهCEJ به وسلیه دیسك الماسی قطع گردیدند و تا فایل شماره 25 به روشstep back آماده شدند. دندان های انتخاب شده به 5 گروه تقسیم شدند. 10 عدد دندان به روش تراكم عمودی، 10 عدد به روش تراكم جانبی و 10 عدد توسط دستگاه ترمافیل و با روش ارائه شده در بروشور آن پر شدند و نیز 5 عدد دندان بعنوان شاهد مثبت و 5 عدد دندان به عنوان شاهد منفی در نظر گرفته شدند. در تمامی گروه ها از ماده گوتاپركا به انضمام سیلر (AH 26) جهت پركردن كانال ها استفاده گردید. پس از سفت شدن سیلر (AH 26) در رطوبت 100% و دمای 37 درجه سانتی گراد، گروه شاهد منفی به طور كامل و بقیه دندان ها به جز 1.5 میلی متر آپیكالی كانال مزیوباكال توسط لاك ناخن و موم چسب پوشانیده شدند. نمونه ها به مدت 48 ساعت در محلول رنگی جوهر هندی قرار گرفتند. پس از خارج كردن نمونه ها و شستن و خشك كردن، لاك ناخن و موم چسب برداشته، برش طولی در سطح ریشه ایجاد و نفوذ خطی رنگ توسط استریومیكروسكوپ اندازه گیری شد. در میان 3 روش پر كردن كانال مزیوباكال دندان مولار فك بالا حداكثر میزان ریزنشت رنگ مربوط به گروه ترمافیل و حداقل آن مربوط به گروهی بود كه با روش تراكم جانبی پر شده بودند. میانگین و انحراف معیار مقادیر ریزنشت در گروه ترمافیل‏±0.54 5.25 میلی متر، در گروه تراكم جانبی 0.24±‏2.35 میلی متر و در گروه تراكم عمودی 0.52±‏2.91 میلی متر بود. اختلاف آماری میان گروه ترمافیل با 2 گروه دیگر معنی دار بود (P<0.002) ولی بین دو روش تراكم جانبی و تراكم عمودی اختلاف معنی دار آماری وجود نداشت (P>0.005).