چه مقدار شیر شما می‌بایست به گوساله‌های جوان بدهید؟
امروزه خوراك دهی به گوساله‌ها یكی از مهمترین موضوعات بحث می‌باشد و تئوری‌های بسیاری نیز ارائه گردیده است. هدف ما كمك به شما در فهم احتیاجات غذایی گوساله و كاهش اثرات ناشی از كمی خواراك دریافت شده می‌باشد. رشد گوساله به عوامل زیادی بستگی دارد اما مهمترین این عوامل مصرف روزانه انرژی و پروتئین می‌باشد. میزان نیاز به انرژی و پروتئین از دو بخش عمده بنام رشد و نگهداری ناشی می‌شود. اعمال بدن مانند گرمای مطلوب بدن صرف می‌شود كه این مقدار با اندازه بدن متناسب است گوساله‌های بزرگتر انرژی و پروتئین بیشتری نیاز دارند. احتیاجات در سطح رشد جهت ساخت بافت‌های بدن صرف می‌شود. نكته مهم در اینجا این است كه خوراك ارائه شده ابتدا نگهداری مصرف می‌شود و مازاد خوراك جهت رشد و تولید مصرف می‌شود.
اغلب سطح مصرف انرژی عامل محدود كننده رشد می‌باشد. اگر گوساله‌ای بیش از مقدار مورد نیاز جهت نگهداری پروتئین دریافت كند، پروتئین اضافی سطح نگهداری را جهت تولید بافت‌های قابل مصرف جهت بافت‌های بدن را نخواهد داشت. بنابراین جیره‌های غذایی می‌بایست جهت رشد انرژی و پروتئین كافی داشته باشند. جیره‌های حاوی نسبت ناصحیح از انرژی و پروتئین رشد را دچار اختلال می‌كنند. مواد مغزی تأمین شده در خوراك مایع و در دانه موجود در خوراك استارتر مصرف این دو و چگونگی این دو بطور بالقوه می‌توانند روی رشد مؤثر باشند.
تفاوت در احتیاجات گوساله.
اگر ما بطور روزانه خوراكی حاوی مقدار معینی انرژی قابل متابولیسم (ME) به گوساله بدهیم كه هر پوند رشد یكسانی را برای تمام گوساله نداریم چون اندازه بدن آنها متفاوت می‌باشد. اگر ما میانگینی از احتیاجات تمام گوساله‌ها را در نظر بگیریم و بر آن اساس خوراك دهی نمائیم مسلماً بعضی از گوساله‌ها بیشتر از سطح نگهداری و بعضی پایین تر از آن خوراك دریافت می‌كنند. اگر گوساله‌های ذكر شده بیش از 1 پوند شیر خشك جهت تأمین احتیاجات خود در روز نیاز دارند. ولی با توجه به وجود 20 درصد پروتئین و 20 درصد چربی در شیر جایگزین انرژی و پروتئین آنها تأمین شده است.
انرژی مازاد جهت رشد مصرف می‌گردد. بسیاری از كمپانی‌های تولید كننده شیر جایگزین اكنون وجود پروتئین نگهداری فراهم می‌كند كه جهت تسریع رشد مفید می‌باشد. این پروتئین زیاد برای ساخت بافت بدن مصرف می‌شود نه برای بافت چربی. برای رسیدن به این رشد گوساله‌ها می‌بایست بیش از شیر جایگزین پیشنهادی تغذیه شوند.
احتیاج پروتئین جهت رشد.
گوساله‌هایی كه شیر جایگزین حاوی میزان بیشتری پروئین را دریافت می‌كنند می‌بایست جهت افزایش وزن روزانه بهتر در دوره بعدی ماده خشك بیشتری دریافت نمایند. اگر ماده خشك مصرفی روزانه زیاد نشود پروتئین مازاد هدر می‌رود زیرا انرژی اولین عامل محدود كننده می‌باشد. بنابراین میزان خوراك گوساله می‌بایست سطح رشد مطلوب وی را تأمین نماید تا نسبت صحیحی از پروتئین و انرژی در خوراك موجود باشد. پروتئین بیشتر و یا خوراك دهی با ماده خشك بهتر بپردازیم ولی ممكن است كه سن اولین زایش را در اثر این نوع خوراك دهی كاهش دهیم.
همچنین در چنین حالتی كه گاوها پروتئین بیشتری برای رشد بهتر دریافت می‌كنند مدیریت بهتری باید اعمال گردد تا سلامت گوساله تأمین شود. اگر چه دانه غلات باعث كاهش فعالیت شكمبه در ابتدای زندگی می‌گردند كه می‌بایست مورد توجه قرار گیرد.
پایه خوراك مورد نیاز گوساله در شكل 2 نشان داده شده است. برای رسیدن گوساله‌ها به وزن 100 پوند شیر جایگزین حاوی 20 درصد پروتئین بطور استاندارد به مقدار 1/23 پوند در روز برای هر گوساله در نظر گرفته شده است كه افزایش وزن روزانه‌ای معادل 75/0 پوند را اعمال می‌كند این جیره كافی و معمول است چنانچه گوساله بتواند بیش از 1 پوند در روز بخورد آمادگی دریافت خوراك خشك را خواهد داشت.
این مثال دانستن وزن بدن واقعی هر گوساله را تأكید می‌نماید. داشتن وزن تولد کم و ندادن خوراك به مقدار كافی به گوساله در چند هفته اول زندگی رشد او را در مراحل بعدی زندگی مختل می‌نماید. به عبارت دیگر خوراك دهی بیش از نیاز باعث تجمع چربی در بدن تلیسه‌ها می‌شود.توصیه‌ها بر این است كه خوراك مایع به اندازه 12% وزن بدن گوساله ارائه شود. گوساله‌ای كه به وزن 100 پوند می‌رسد می‌بایست 12 پوند شیر (خوراك مایع) در روز دریافت نماید. بیاد داشته باشید كه اگر گوساله‌ای بدون توجه به وزن، خوراك دریافت می‌كنند تعدادی زیر سطح مورد نیاز و تعدادی نیز فراتر از آن تغذیه می‌شوند.
درمانهای وجود تنش، مانند دورهای سرمای پیاپی، غلظت مواد مغذی بخصوص انرژی‌ها بایست افزایش پیدا كند. آسانترین راه رسیدن به این هدف خوراك دادن به گوساله‌ها به همراه دانه غلات تازه است. روش دیگر دادن جایگزین شیر با درصد چربی یا انرژی بیشتر و یا افزایش مقدار شیر در روز به میزان 30 تا 50 درصد كه گوساله را برای گذران دوره سرما حفظ می‌كند. بیش از 70 درصد گوساله‌های شیری در ایالات متحده شیر جایگزین را به مقدار بیشتر دریافت می‌كنند. میزان بار میكروبی و قیمت شیر جایگزین در انتخاب آن بسیار مؤثر است. جایگزین شیر و یا سایر مواد مشابه می‌بایست حاوی مواد مختلفی جهت تأمین نیاز گوساله باشند. افزودنی‌ها شامل، ویتامین‌ها، آنتی بیوتیك‌ها، ممانعت كننده از فعالیت كوكسی‌ها و پروبیوتیك، الیگو ساكاروئید در شیر جایگزین تأمین می‌شوند.
بطور معمول درصد پروتئین موجود در شیر جایگزین 28-20 درصد می‌باشد. كه در حالت عادی بین 22-20 درصد می‌باشد. چربی خام بین 22-10 درصد است كه میزان معمول آن 20-15 درصد A ، D وE و عناصر كم مصرف می‌باشد. هر شیر جایگزین با توجه به هدف سازنده افزایش وزن روزانه خاصی را ایجاد می‌كند و همینطور می‌بایست مقدار خاصی از آن را نیز ارائه داده. انتخاب جایگزین شیر برای رسیدن به رشد و افزایش وزن مطلوب ما بسیار اهمیت دارد. عمدتاً برنامه‌های خوراك دهی با مواد مایع جهت محدود سازی مصرف خوراك مایع و رسیدن به مصرف ماده خشك طرح ریزی شده‌اند. در انتخاب نوع برنامه تغذیه قیمت خوراك مایع و افزایش وزن سریع‌تر و قیمت آن برای هر كیلوگرم می‌بایست بررسی شود. همچنین می‌بایست اثرات بعدی خوراك دهی با سطح بالاتر انرژی و پروتئین را بررسی كنیم.
+ نوشته شده در جمعه 1385/04/02ساعت 3:19 بعد از ظهر توسط مهدی نامدار | آرشیو نظرات
--------------------------------------------------------------------------------
چه مقدار شیر شما می‌بایست به گوساله‌های جوان بدهید؟
امروزه خوراك دهی به گوساله‌ها یكی از مهمترین موضوعات بحث می‌باشد و تئوری‌های بسیاری نیز ارائه گردیده است. هدف ما كمك به شما در فهم احتیاجات غذایی گوساله و كاهش اثرات ناشی از كمی خواراك دریافت شده می‌باشد. رشد گوساله به عوامل زیادی بستگی دارد اما مهمترین این عوامل مصرف روزانه انرژی و پروتئین می‌باشد. میزان نیاز به انرژی و پروتئین از دو بخش عمده بنام رشد و نگهداری ناشی می‌شود. اعمال بدن مانند گرمای مطلوب بدن صرف می‌شود كه این مقدار با اندازه بدن متناسب است گوساله‌های بزرگتر انرژی و پروتئین بیشتری نیاز دارند. احتیاجات در سطح رشد جهت ساخت بافت‌های بدن صرف می‌شود. نكته مهم در اینجا این است كه خوراك ارائه شده ابتدا نگهداری مصرف می‌شود و مازاد خوراك جهت رشد و تولید مصرف می‌شود.
اغلب سطح مصرف انرژی عامل محدود كننده رشد می‌باشد. اگر گوساله‌ای بیش از مقدار مورد نیاز جهت نگهداری پروتئین دریافت كند، پروتئین اضافی سطح نگهداری را جهت تولید بافت‌های قابل مصرف جهت بافت‌های بدن را نخواهد داشت. بنابراین جیره‌های غذایی می‌بایست جهت رشد انرژی و پروتئین كافی داشته باشند. جیره‌های حاوی نسبت ناصحیح از انرژی و پروتئین رشد را دچار اختلال می‌كنند. مواد مغزی تأمین شده در خوراك مایع و در دانه موجود در خوراك استارتر مصرف این دو و چگونگی این دو بطور بالقوه می‌توانند روی رشد مؤثر باشند.
تفاوت در احتیاجات گوساله.
اگر ما بطور روزانه خوراكی حاوی مقدار معینی انرژی قابل متابولیسم (ME) به گوساله بدهیم كه هر پوند رشد یكسانی را برای تمام گوساله نداریم چون اندازه بدن آنها متفاوت می‌باشد. اگر ما میانگینی از احتیاجات تمام گوساله‌ها را در نظر بگیریم و بر آن اساس خوراك دهی نمائیم مسلماً بعضی از گوساله‌ها بیشتر از سطح نگهداری و بعضی پایین تر از آن خوراك دریافت می‌كنند. اگر گوساله‌های ذكر شده بیش از 1 پوند شیر خشك جهت تأمین احتیاجات خود در روز نیاز دارند. ولی با توجه به وجود 20 درصد پروتئین و 20 درصد چربی در شیر جایگزین انرژی و پروتئین آنها تأمین شده است.
انرژی مازاد جهت رشد مصرف می‌گردد. بسیاری از كمپانی‌های تولید كننده شیر جایگزین اكنون وجود پروتئین نگهداری فراهم می‌كند كه جهت تسریع رشد مفید می‌باشد. این پروتئین زیاد برای ساخت بافت بدن مصرف می‌شود نه برای بافت چربی. برای رسیدن به این رشد گوساله‌ها می‌بایست بیش از شیر جایگزین پیشنهادی تغذیه شوند.
احتیاج پروتئین جهت رشد.
گوساله‌هایی كه شیر جایگزین حاوی میزان بیشتری پروئین را دریافت می‌كنند می‌بایست جهت افزایش وزن روزانه بهتر در دوره بعدی ماده خشك بیشتری دریافت نمایند. اگر ماده خشك مصرفی روزانه زیاد نشود پروتئین مازاد هدر می‌رود زیرا انرژی اولین عامل محدود كننده می‌باشد. بنابراین میزان خوراك گوساله می‌بایست سطح رشد مطلوب وی را تأمین نماید تا نسبت صحیحی از پروتئین و انرژی در خوراك موجود باشد. پروتئین بیشتر و یا خوراك دهی با ماده خشك بهتر بپردازیم ولی ممكن است كه سن اولین زایش را در اثر این نوع خوراك دهی كاهش دهیم.
همچنین در چنین حالتی كه گاوها پروتئین بیشتری برای رشد بهتر دریافت می‌كنند مدیریت بهتری باید اعمال گردد تا سلامت گوساله تأمین شود. اگر چه دانه غلات باعث كاهش فعالیت شكمبه در ابتدای زندگی می‌گردند كه می‌بایست مورد توجه قرار گیرد.
پایه خوراك مورد نیاز گوساله در شكل 2 نشان داده شده است. برای رسیدن گوساله‌ها به وزن 100 پوند شیر جایگزین حاوی 20 درصد پروتئین بطور استاندارد به مقدار 1/23 پوند در روز برای هر گوساله در نظر گرفته شده است كه افزایش وزن روزانه‌ای معادل 75/0 پوند را اعمال می‌كند این جیره كافی و معمول است چنانچه گوساله بتواند بیش از 1 پوند در روز بخورد آمادگی دریافت خوراك خشك را خواهد داشت.
این مثال دانستن وزن بدن واقعی هر گوساله را تأكید می‌نماید. داشتن وزن تولد کم و ندادن خوراك به مقدار كافی به گوساله در چند هفته اول زندگی رشد او را در مراحل بعدی زندگی مختل می‌نماید. به عبارت دیگر خوراك دهی بیش از نیاز باعث تجمع چربی در بدن تلیسه‌ها می‌شود.توصیه‌ها بر این است كه خوراك مایع به اندازه 12% وزن بدن گوساله ارائه شود. گوساله‌ای كه به وزن 100 پوند می‌رسد می‌بایست 12 پوند شیر (خوراك مایع) در روز دریافت نماید. بیاد داشته باشید كه اگر گوساله‌ای بدون توجه به وزن، خوراك دریافت می‌كنند تعدادی زیر سطح مورد نیاز و تعدادی نیز فراتر از آن تغذیه می‌شوند.
درمانهای وجود تنش، مانند دورهای سرمای پیاپی، غلظت مواد مغذی بخصوص انرژی‌ها بایست افزایش پیدا كند. آسانترین راه رسیدن به این هدف خوراك دادن به گوساله‌ها به همراه دانه غلات تازه است. روش دیگر دادن جایگزین شیر با درصد چربی یا انرژی بیشتر و یا افزایش مقدار شیر در روز به میزان 30 تا 50 درصد كه گوساله را برای گذران دوره سرما حفظ می‌كند. بیش از 70 درصد گوساله‌های شیری در ایالات متحده شیر جایگزین را به مقدار بیشتر دریافت می‌كنند. میزان بار میكروبی و قیمت شیر جایگزین در انتخاب آن بسیار مؤثر است. جایگزین شیر و یا سایر مواد مشابه می‌بایست حاوی مواد مختلفی جهت تأمین نیاز گوساله باشند. افزودنی‌ها شامل، ویتامین‌ها، آنتی بیوتیك‌ها، ممانعت كننده از فعالیت كوكسی‌ها و پروبیوتیك، الیگو ساكاروئید در شیر جایگزین تأمین می‌شوند.
بطور معمول درصد پروتئین موجود در شیر جایگزین 28-20 درصد می‌باشد. كه در حالت عادی بین 22-20 درصد می‌باشد. چربی خام بین 22-10 درصد است كه میزان معمول آن 20-15 درصد A ، D وE و عناصر كم مصرف می‌باشد. هر شیر جایگزین با توجه به هدف سازنده افزایش وزن روزانه خاصی را ایجاد می‌كند و همینطور می‌بایست مقدار خاصی از آن را نیز ارائه داده. انتخاب جایگزین شیر برای رسیدن به رشد و افزایش وزن مطلوب ما بسیار اهمیت دارد. عمدتاً برنامه‌های خوراك دهی با مواد مایع جهت محدود سازی مصرف خوراك مایع و رسیدن به مصرف ماده خشك طرح ریزی شده‌اند. در انتخاب نوع برنامه تغذیه قیمت خوراك مایع و افزایش وزن سریع‌تر و قیمت آن برای هر كیلوگرم می‌بایست بررسی شود. همچنین می‌بایست اثرات بعدی خوراك دهی با سطح بالاتر انرژی و پروتئین را بررسی كنیم.