تغییرات آبوهوایی برندگان و بازندگانی داشته است؛ به‌طوری‌که نروژ در میان برنده‌ها و نیجریه در میان بازنده‌ها قرار گرفته است. دو پروفسور از دانشگاه استنفورد تأثیر افزایش انتشار گازهای گلخانه‌ای را بر نابرابری جهانی بررسی کردند و مقاله‌ی کارشناسی‌شده‌ی آن‌ها به نتایج مهمی دست یافت.
دمای جهانی از زمان عصر صنعتی حدود یک درجه‌ی سانتی‌گراد افزایش یافته و پژوهش مذکور با هدف ارزیابی تأثیر این افزایش بر اقتصادهای جهانی و شکاف ثروت جهانی انجام شده است. کشورهای فقیر بازنده‌ی این ماجرا بوده‌اند؛ اما درمقابل، کشورهای ثروتمند، بهویژه کشورهایی که طی 50 سال گذشته میزان زیادی گاز گلخانه‌ای تولید کرده‌اند، از گرمایش زمین منتفع شده‌اند.
در چند دهه‌ی اخیر، نابرابری بین کشورها روند نزولی داشته و درصورتی‌که تغییرات اقلیمی وجود نداشت، این روند بسیار سریع‌تر می‌شد. طبق برآوردها، درآمد سرانه‌ی فقیرترین و ثروتمندترین کشورهای دنیا بدون وقوع تغییرات اقلیمی 25 درصد بیشتر می‌شد. مقاله‌ی فعلی براساس پژوهشی از مارشال بورک، اقتصاددان استنفورد، نوشته شده است. او در پژوهش خود دریافت دمای هوا از حد میانگین گرم‌تر و این موضوع به کاهش رشد اقتصادی در کشورهای فقر و افزایش این رشد در کشورهای ثروتمند منجر شده است؛ زیرا ثروتمندترین کشورهای دنیا در عرض‌های جغرافیایی خنک‌تر قرار دارند؛ درحالی‌که کشورهای فقیر در محدوده‌ی خط استوا هستند و افزایش اندک دمای هوا می‌تواند برای تولید محصولات و سلامت انسان‌ها و بهره‌وری نیروی کارشان مخرب باشد. نوا دیفن‌باخ، دانشمند علوم اقلیمی و دکتر بروک برای ارزیابی میزان گرم‌ترشدن کشورهای دنیا از سال 1960 تاکنون بهویژه در اثر تغییرات اقلیمی، 20 مدل آبوهوایی را بررسی کردند. سپس آن‌ها تخمین زدند درصورتی‌که افزایش دما اتفاق نمی‌افتاد، عملکرد اقتصادی هریک از کشورها چگونه بود.
پژوهش جدید دریافته است اکثر کشورهای فقیر دنیا امروزه با وجود افزایش انتشار گازهای گلخانه‌ای و به‌تبع آن تغییرات اقلیمی فقیرتر شده‌اند؛ درحالی‌که گرمایش زمین برای بسیاری از کشورهای ثروتمند دنیا، به‌خصوص در کمربند شمالی نیم‌کره‌ی شمالی، ثروت بیشتر را به‌دنبال داشته است. تغییرات اقلیمی در فاصله‌ی سال‌های 1961 تا 2000 درآمد سرانه‌ی فقیرترین کشورهای دنیا را بین 17 تا 30 درصد کاهش داده است. کشور هند، دومین کشور پرجمعیت دنیا، درصورت نبود تغییرات اقلیمی، 30 درصد ثروتمندتر می‌شد. این رقم در نیجریه، پرجمعیت‌ترین کشور آفریقایی، حدود 29 درصد برآورد شده است.
نروژ که تولیدکننده‌ی بزرگ نفت و گاز است، عملکرد درخورتوجهی داشته و 34 درصد ثروتمندتر شده است. نویسندگان این پژوهش اعلام کرده‌اند داده‌های مربوط‌به گرم‌ترین و سردترین کشورها جامع و کامل نبوده است. طبق نتایج این پژوهش، کشورهای مناطق معتدل نظیر چین و ایالات متحده‌ی آمریکا تأثیرات زیادی شاهد نبوده‌اند. دکتر بروک می‌گوید:
اگر کشور سردی دارید، کمک زیادی به شما شده است. درمقابل، اگر کشور گرمی دارید، ضررهای فراوانی به شما وارد شده است. درصورتی‌که کشور معتدلی هستید، اثرهای تغییرات اقلیمی را بسیار کمتر و ضعیف‌تر تجربه می‌کنید.
این یافته‌ها حاوی نتایج مهمی برای این بحث جهانی است که می‌گوید کدام کشورها باید انتشار گازهای گلخانه‌ای را سریع‌تر کاهش دهند و کدام کشورها باید خسارت ناشی از تخریبی را بپردازند که مسبب آن به‌خصوص در کشورهای فقیر هستند. این موضوع هم‌اکنون یکی از موضوعات جنجالی در مذاکرات جهانی آبوهوایی به‌شمار می‌رود. دکتر بروک می‌گوید این پژوهش مزایای دوگانه‌ای را بررسی کرده که کشورهای ثروتمند، به‌خصوص کشورهای صنعتی واقع در نیم‌کره‌ی شمالی، به‌دست آورده‌اند. این مزیت دوگانه برای کشورهای ثروتمند قابلیت استفاده از سوخت‌های فسیلی برای رشد اقتصادی کشورهایشان و همچنین استفاده از مزایای گرم‌ترشدن دمای زمین را شامل می‌شود. سایر کشورهای دنیا از هیچ‌یک از این دو مزیت برخوردار نشده‌اند. دکتر بروک می‌گوید:
این کشورها مسبب مشکل نبوده‌اند؛ اما در‌حا‌ل آسیب‌دیدن از آن هستند. در اینجا، جنبه‌ی برابری واضحی وجود دارد.