خانه‌داری کمتر زنان و پیشرفت فناوری به «کاهش سلامت» منجر می‌شود

طی چند دهه اخیر زنان فرصت‌های شغلی بیشتری پیدا کرده و ساعات بیشتری را در محیط کار می‌گذرانند و در نتیجه ساعات کمتری را صرف خانه داری می‌کنند.

در نتیجه پیشرفت فن آوری و تولید وسایل خانگی پیشرفته‌تر آن عده از زنانی که به هر دلیل هنوز خانه‌دار هستند به نسبت گذشته برای اداره امور خانه به کار بسیار کمتری نیاز دارند.

شبکه تلویزیونی «سی ان ان » به نقل از یک گزارش جدید که توسط بخش سلامتی عمومی دانشگاه کارولینای جنوبی منتشر شده است می‌نویسد که کاهش حجم کار در خانه، تغییر مشاغل زنان از کارهای نیمه یدی به کارهای دفتری که فعالیت جسمی ناچیزی را می‌طلبد و بالاخره روش های امروزی گذراندن اوقات فراغت مثل تماشای تلویزیون و استفاده از کامپیوتر روی سلامتی زنان تاثیر منفی گذاشته است.

دکتر ادوارد آرچر، مسئول این تحقیقات می گوید: «محور اصلی این پژوهش این است که انسان به مرور روش‌هایی را ابداع کرده که فعالیت جسمی را از محیط کار و محیط خانه حذف کند. البته نتیجه گیری و پیشنهاد این تحقیقات این نیست که زنان باید بیشتر کار کنند. جهان امروزی ظاهرا دیگر به کار یدی نیازی ندارد. بنابراین زنان و مردان باید به اشکال جدیدی راه‌هایی را برای انجام فعالیت‌های جسمی در طول روز پیدا کنند.»

این پژوهش با استفاده از اطلاعات دفتر مرکزی اداره کار آمریکا در سال 2011 به این نتیجه رسیده است که در اکثر مشاغل امروزی کارگران و کارمندان نیازی به حرکت دائم ندارند. بخش اعظم ساعات کار در حالت نشسته و کار با ابزارهایی نظیر کامپیوتر طی می شود که مهمترین عامل در افزایش وزن افراد و در برخی موارد ابتلای آنها به بیماری چاقی مفرط است.

به نوشته «سی ان ان»، پژوهش دانشگاه کارولینای جنوبی در حقیقت مکمل پژوهش اداره کار آمریکاست و روی تغییرات مربوط به محیط و ابزارهای خانه داری تمرکز کرده است.پژوهشگران از اطلاعاتی که طی 45 سال گذشته در دفترچه‌های خاطرات روزانه گروهی از زنان خانه دار نوشته شده و توسط یک بنیاد ملی گردآوری شده است، استفاده کرده اند.

در این پژوهش میزان کالری که زنان خانه دار به هنگام انجام کارهای روزانه خود صرف می‌کنند و یا فعالیت‌های جسمی که برای انجام این کارها ضروری است مورد بررسی قرار گرفته است. این مقیاس‌های اندازه‌گیری در مورد سال‌های مختلف و متناسب با تغییر روش و ابزارهای کار خانه داری سنجیده شده اند.

نتایج تحقیقات نشان می‌دهد که به عنوان مثال در سال 1965 زنان خانه‌دار به طور متوسط هر هفته 25 ساعت صرف خانه داری می‌کردند. اما در سال 2010 این میزان متوسط به 13 ساعت کاهش یافته است.

یکی دیگر از نتایج این تحقیقات این است که زنان خانه دار ساعات طولانی‌تری از اوقات خود در خانه را صرف تماشای تلویزیون و یا استفاده از کامپیوتر می‌کنند. در سال 1964 زنان خانه‌دار به طور متوسط هشت ساعت در هفته تلویزیون تماشا می‌کردند ولی در سال 2010 مدلی که زنان در هفته به طور متوسط صرف تماشای تلویزیون و سایر ابزارهای ارتباطی می‌کنند به 16.5 ساعت افزایش یافته است.

شبکه خبری «سی ان ان» می‌افزاید که این تحقیقات علاوه بر برسی زمینه‌های مربوط به افزایش وزن و احتمال ابتلا به چاقی مفرط تاثیر این شرایط روی موضوع بارداری نیز بررسی شده است.

دکتر ادوارد آرچر، مسئول این پژوهش می گوید: «کاهش فعالیت جسمی زنان که عامل اصلی آن پیشرفت فن آوری است و نه تنبلی، انرژی بدن آنها حالت نامنظم‌تری پیدا کرده است.زنان باردار اگر در دوره بارداری فعالیت جسمی کافی و منظم نداشته باشند بدن آنها لخت‌تر و میزان انرژی آنها نامتعادل‌تر می شود. این حالت باعث خواهد شد که زمینه‌های لختی، تنبلی و حتی اضافه وزن به نوزدان آنها منتقل شود.»

به گفته مسئول این پژوهش‌ها، انتقال چنین عوارضی به نوزاد می‌تواند زمینه ابتلا به بیماری‌هایی نظیر سرطان، چاقی مفرط، اختلال در گردش خون و کار قلب و بیماری قند را افزایش دهد. به معنای دیگر غیر فعال بودن یک نسل می‌تواند سلامت نوزادان آن نسل را نیز به خطر بیاندازد.