بزرگترین منابع آب کیهانی در فاصله 12 میلیارد سالی نوری زمین این مقدار کافی است که تمام اقیانوس های روی زمین 140 تریلیون بار پر شوند.

دو گروه از ستاره شناسان بزرگترین منبع آب کیهانی را که در فاصله 12 میلیارد سال نوری زمین قرار دارند در اطراف یک سیاهچاله غول پیکر بنام کوازار احاطه شده است.محیط زیست اطراف این کوازار بسیار منحصر به فرد است که توانسته این مقدار آب را در اطراف آن تولید کند.این می تواند نشانه ای بر فراگیر بودن تولید آب در سراسر کیهان حتی دور ترین نقاط آن باشد.

کوازار یک سیاهچاله عظیم است که بطور پیوسته توسط توده ای از گرد و غبار احاطه شده است و دارای مقدار عظیمی از انرژی است هر دو گروه اختر شناسان یک کوازر خاص بنام 08279 apm 5255 را برسی می کنند که جرمی برابر 20 میلیارد برابر جرم خورشید و انرژی معادل یک تریلیون برابر خورشید را دارد.

ستاره شناسان انتظار داشتند که حتی در اول بوجود آمدن جهان آب وجود داشته باشد ولی قابل شناسایی نیست زیرا بیشتر بصورت منجمد است.مقدار آبی که در منظومه شمسی وجود دارد 4000 بار کمتر از این کوازر است .

بخار آب رد مهمی برای نشان دادن ماهیت کوازر است.در این کواز بخار آب در یک منطقه خاص بدور کوازر در فاصله ای بین صدها سال نوری پراکنده شده است.وجود این نشان می دهد که کوازر در در بخار آب اشعه x مادون قرمز و گازهای ناشناخته ی گرم و متراکی در حال حمام کردن است.این توده اگرچه گاز است در دمای منهای 53 درجه سلسیوس و در شرایطی 300 تریلیون بار متراکم تر از جو زمین است.و 5 برابر داغتر و 10-100 برابر چگال تر از نوع خود در کهکشان راه شیری است.

اندازه گیری بخار آب و مولکول های دیگر از قبیل منواکسید کربن نشان می دهد سیاهچالهبا تغذیه گاز به اندازه شش برابر از اندازه اولیه خود بزرگترشده است.ستاره شناسان هنوز هم اطلاعی از ماهیت رفتار کوازر ندارند از انجایی که ممکن است داغ و متراکم شود در نهایت می تواند یک ستاره از کوازر بیرون بیاید.