سینکرونایز و واترپلوی قهرمانی جهان با حضور 181 کشور در چین برگزار شد.

در این مسابقات آمریکا با 17 مدال طلا، 6 نقره و 9 برنز روی سکوی نخست قرار گرفت.

چینی ها با کسب 15 مدال طلا و به رغم تعداد مدال بیشتر نسبت به آمریکا، در شانگهای از کسب عنوان قهرمانی باز ماندند.

روسیه، برزیل، ایتالیا، انگلستان و استرالیا نیز در رده های بعدی قرار گرفتند.

رایان لوکته آمریکایی با 5 مدال طلا و یک مدال برنز از برترین شناگران این دوره از رقابت ها بود.

او در 200 متر آزاد که از مهیج ترین فینال های این دوره از مسابقات بود، سریع تر از هموطنش مایکل فلیپس توانست دیواره استخر را لمس کند.

مایکل فلپس پر افتخارترین ورزشکار تاریخ المپیک ها در 100 و 200 متر پروانه و دو رشته تیمی، جمعاً 4 مدال طلا را نصیب خود کرد. فلپس دو مدال نقره هم به گردن آویخت.

اما موفق تر از دو فوق ستاره امریکایی، خانم ناتالیا ایشچنکو قهرمان المپیک پکن از روسیه بود که توانست 6 مدال طلا را در رقابت های شنای موزون (سینکرو نایز) به خود اختصاص دهد.

در واترپلوی مردان، ایتالیایی ها موفق شدند 8-7 بر صربستان غلبه کنند و برای سومین بار روی سکوی قهرمانی جهان قرار بگیرند.

کرواسی هم با پیروزی بر مجارستان به مدال برنز دست یافت.

فینال واترپلوی زنان نیز با اختلاف یک گل به پایان رسید. یونان با نتیجه 9-8 موفق شد چین را از پیش رو بردارد.

ربکا سونی از آمریکا مدال طلای 100 متر قورباغه را نصیب خود کرد. لیسل جونز از استرالیا دوم شد.

خانم سونی در 200 متر قورباغه نیز سریعترین حدنصاب را به جا گذاشت.

لوته فریس دانمارکی در 1500 متر آزاد زنان قهرمان شد. خانم فریس اما در 800 متر نایب قهرمان شد و مدال طلا را به ربکا ادلینگتون از انگلستان واگذار کرد.

آمریکا در 800 متر آزاد تیمی، با دو فوق ستاره اش مایکل فلپس و رایان لوکته به قهرمانی رسید. این تیم در رقابت های زنان این ماده نیز قهرمان شد.

در 200 متر قورباغه ، دانیل گیورتا از مجارستان روی سکوی نخست ایستاد.

در ماده مهیج 100 متر آزاد جیمز مگنوسون استرالیایی، پدیده این مسابقات در رده اول ایستاد. او برنت هیدن از کانادا و ویلیام مینار از فرانسه را جا گذاشت.

در این رقابت ها؛ پیتر فان دن هوخن باند ستاره هلندی شنا در المپیک آتن، به عنوان کارشناس با شبکه تلویزیونی یورو اسپورت در پخش زنده رقابت ها همکاری می کرد.

هوخن باند به شدت تحت تاثیر عملکرد مگنوسون قرار گرفته بود و در مصاحبه ای که با خود او انجام داد، روند پیشرفت و موفقیت هایش را ستود.

او جدی ترین تهدید برای شکستن رکورد جهانی سزار سیلو از برزیل در این ماده است.

این برزیلی خود در 50 متر آزاد و 50 متر کرال پشت روی سکوی نخست ایستاد.

در 50 متر کرال پشت زنان آناستازیا زوئوا از روسیه اول شد. در 50 متر پروانه زنان هم اینگه دکر از هلند زودتر از ترزا آلشامار سوئدی به دیواره استخر رسید.

میسی فرانکلین 16 ساله از آمریکا در 200 متر کرال پشت و 400 متر امدادی دو مدال طلا را به گردن آویخت.

یک اتفاق نادر

دو مدال طلا و دو سرود ملی در یک ماده!

در 100 متر آزاد زنان، پیش بینی ها از قهرمانی فمکه همسکرک هلندی یا رقبای آمریکایی اش حکایت می‌کرد.

اما دست های ژانت اوته سن از دانمارک و الکساندرا گراسیمنیا از بلاروس، زودتر از بقیه به دیوار استخر خورد.

جالب آن بود که هر دو با هم روی سکوی قهرمانی ایستادند. هر دو مدال طلا گرفتند. برای هر دو کشور دانمارک و بلاروس نیز سرود ملی شان نواخته شد.

روی سکوی دوم کسی قرار نگرفت و در عوض، مدال برنز به رانومی از هلند رسید.

در سومین روز از مسابقات هم دو شناگر فرانسوی با همدیگر به مدال طلای 100 متر کرال پشت دست یافتند.

کامیل لاکور و ژرمی استراویوس در یک لحظه به پایان مسیر رسیدند و به اتفاق روی سکوی قهرمانی ایستادند. اما چون هر دو از یک کشور بودند، فقط یک بار سرود ملی شان نواخته شد.

ایران، ضعیف و پرحاشیه

تیم ملی شنای ایران نیز در این دوره از رقابت ها حضور داشت.

در ترکیب ایران، محمد بیداریان، سعید ملک آشتیانی و محمد علیرضایی حضور داشتند.

بیداریان در 50 متر آزاد در رده 51 قرار گرفت. او در 100 متر آزاد نیز پنجاه و ششم شد.

سعید اشتیانی هم در رقابت های خود رتبه های پنجاهم و چهل و یکم را کسب کرد.

بهترین نتیجه را محمد علیرضایی در 50 متر قورباغه به دست آورد. او بین 51 شرکت کننده در رده 22 ایستاد.

حدنصاب او پس از نمایندگان قزاقستان، ژاپن و چین، چهارمین رکورد خوب در جمع آسیایی ها بود.

این شناگر ایرانی اما در جمع 83 شرکت کننده ماده 100 متر قورباغه، تنها کسی بود که توی آب نپرید.

او که با گال نیوو شناگر اسراییلی همگروه بود، از انجام مسابقه خود داری کرد و به خبرگزاری مهر گفت: "به دلیل ارج نهادن به آرمان‌های مقدس جمهوری اسلامی ایران از رقابت با شناگر اسراییلی انصراف دادم."

علیرضایی در المپیک پکن نیز از رقابت با حریف اسراییلی اش منصرف شده بود.

انصراف او در مسابقات جهانی شانگهای، با واکنش فدراسیون جهانی شنا مواجه شد.

کورنیل مارکولسکو مدیر اجرایی فدراسیون جهانی شنا با اشاره به برخی واکنش های رسمی ایران نسبت به عدم رقابت شناگر ایران با رقیب اسراییلی اش گفته است: "جای سیاست در داخل آب نیست. استخر فقط برای مسابقه دادن است."

او تاکید کرده است که فدراسیون جهانی شنا مقررات خودش را دارد.

به گفته آقای مارکولسکو؛ اگر این فدراسیون یقین حاصل کند که تصمیم ایران به دلایل سیاسی بوده، ممکن است محرومیت هایی برای شنای ایران در نظر گرفته شود.