دانشمندان استرالیایی: چشم مصنوعی تا دو سال دیگر

دانشمندان استرالیایی مدعی اند تا رسیدن به مرحله آزمایش نهایی چشم مصنوعی انسان که قابلیت دیدن دارد کمتر از دو سال فاصله دارند.

آنها ریزتراشه بسیار کوچکی را طراحی کرده اند که امیدوارند بتواند به نابینایان تصویری شطرنجی از جهان پیرامون آنها بدهد.این ریزتراشه کوچک حلقه مفقوده ای است برای دانشمندانی که به دنبال ساخت یک سیستم بینایی هستند.کل تدابیر به کارگرفته شده برای ساخت آن ده سال طول کشیده ولی این ریز تراشه تنها در یک سال تکمیل شده است.این محصول زائیده پژوهش های پروفسور گِرِگ سوآنینگ، دانشیار دانشگاه نیو سات ولز، و تیم همراه اوست که به چشم مصنوعی قدرت می دهد.

اندازه این ریزتراشه تنها 5میلیمتر مربع است و هدف پرفسور سوآنینگ و تیم او کاشتن این ریزتراشه در چشم نابینایان است تا به تفسیر پیام هایی که بوسیله دوربین آن فرستاده می شود به مغز کمک کند.این ریزتراشه با تحریک سلول های شبکیه چشم تصویری از محیط اطراف فرد نابینا را ارائه می کند. ولی مانند چندین محصول کاشتنی دیگر که تاکنون در سراسر دنیا طراحی شده این سیستم، بینایی طبیعی را باز نمی گرداند و مانند آن که عکس های قدیمی روزنامه را چندین برابر بزرگ کنیم تنها تصویری شطرنجی از واقعیت را به فرد نابینا می دهد.

پرفسور سوآنینگ می گوید: «اگر شما به قطار و تابلوی اعلانات قطار که به شما ایستگاه مورد نظرتان را می گوید فکر کنید؛ تنها چند نقطه است که شما روی آن می بینید. این وسیله خاص صدها عدد از آن نقاط را در بردارد و امیدواریم که به هدایت فرد کمک کند. ممکن است به شما بگوید که کسی در نزدیکتان است. راهرو کجاست، پنجره کجاست و چیزهایی از این قبیل که می تواند در زندگی روزمره به شما کمک کند.»یک دوربین کوچک که در میانه یک عینک تعبیه شده تصویر را می گیرد و آن را به ریزتراشه کاشته شده در چشم انتقال می دهد.

سپس این تصویر به مجموعه ای از تصاویر ساده شطرنجی تبدیل می شود تا مجموعه ای از خطوط و لبه ها را فراهم کند. بدین ترتیب افرادی که قدرت بینایی کم دارند یا که نابینا هستند می توانند مسیر خود را پیدا کنند.هنوز تا بازگرداندن بینایی طبیعی راه درازی در پیش است. ولی این وسیله ممکن است برای آنهایی که بینایی خود را به دلیل بیماری از دست می دهند فراهم کننده کمک های حیاتی باشد.

لیتون بوید که مانند یک و نیم میلیون نفر دیگر در سراسر جهان از کوری شبکیه چشم رنج می برد امیدوار است که این ریزتراشه جدید تغییری اساسی در زندگی و تحرک او ایجاد کند و می گوید: «حرکت دور شهر و محل زندگیتان و هر جایی که می روید یک امتیاز ویژه است و آنطور که می فهمم برایم فرقی نمی کند که تصویر شطرنجی باشد. مثل این است که به یک نمایشگر خطی در حال پرواز، نگاه می کنید. برای کسی که هیچی نمی بیند شورانگیز است، حتی می توانید تصاویر را رنگی ببینید.»

این ریزتراشه جدید اکنون تنها باید یک سری از آزمون ها را در آزمایشگاه پشت سر بگذارد و تیم سازنده آن امیدوار است که در سال 2013 این سیستم بینایی به طور آزمایشی در چشم انسان، نصب شود.