كاهش شنوایی یا مربوط به سیستم گوش خارجی است كه قابل حل است یا مربوط به حلزون و عصب گوش است كه متاسفانه درمانی ندارد.

تشخیص كاهش شنوایی باید قبل از 3ماهگی انجام و نهایتا تا 6 ماهگی مداخلات درمانی درباره آنها صورت گیرد.

سعید فراهانی اظهار داشت : خوشبختانه با ورود تكنولوژی و فن آوری های جدید شنوایی در طرح های غربالگری ، مشكلات شنوایی نوزادان در بدو تولد مورد بررسی و تشخیص قرار می گیرد.

وی گفت : مشكلات ناشنوایی عموما به دو دسته تقسیم می شود كه یكی كاهش شنوایی حسی- عصبی است و دیگری كاهش شنوایی انتقالی است. متاسفانه كاهش شنوایی حسی- عصبی درمان قطعی ندارد و باید از طریق توانمند سازی ، دادن سمعك و گفتار درمانی در جهت حل مشكلات آنها اقدام كرد.

رئیس انجمن علمی شنوایی شناسی ایران افزود: فلسفه مهم غربالگری ناشنوایی در نوزادان ، جبران شنوایی و كمك به زبان آموزی وی است چرا كه اگر از دوره طلایی زبان آموزی به موقع استفاده نشود فرد را در تكلم و ارتباطات زبانی دچار مشكل می كند و این اقدامات باید تا قبل از 18 ماهگی صورت بگیرد.

وی اضافه كرد : كاهش شنوایی در برخی موارد مربوط به سیستم گوش خارجی است كه با درمان یا جراحی قابل حل است یا مربوط به حلزون و عصب گوش است كه متاسفانه درمانی ندارد و نیازمند توانمند سازی است.