نیترات پتاسیم به عنوان یكی از اجزای اصلی تولید باروت زندگی بشر را به واسطه تولید انواع سلاح های كشنده با بحران مواجه ساخت.

برخی از مولكولها با پیدایش خود مسیر تاریخ حیات بشر را به شیوه هایی متفاوت، حیات بخش یا مخرب تغییر داده اند كه هر دو نوع سیر تكاملی و غیر قابل توقفی را در پیش گرفته اند.
مولكولها به شیوه های یكسانی خلق و مصرف نمی شوند، برخی از آنها جان بیلیونها نفر را نجات داده اند، در برابر بلایای طبیعی مقاومت كرده اند و برخی دیگر جهان را به مكانی رنگارنگ تبدیل كرده اند.در عین حال برخی دیگر جان بسیاری را به خطر انداخته و به بحرانی جهانی تبدیل شده اند.از جمله این مولكولها كه تحول بزرگی در زندگی انسان ایجاد كرده اند می توان به ساختارهای زیر اشاره كرد:
پنیسیلین (R-C9H11N2O4S): زمانی كه میكروبیولوژیست انگلیسی الكساندر فلمینگ این ساختار مولكولی را در سال 1928 به وجود آورد، تصوری از تاثیر این ساختار بر علم پزشكی مدرن نداشت. وی تاثیر ضد باكتری این ماده را درك كرده و اولین آنتی بیوتیك جهان را كشف كرد. قبل از گسترش جهانی استفاده از این دارو در دهه 1940، جراحتها و بیماریهایی باكتریایی بیماریهایی كشنده به شمار می رفتند و از زمان استفاده از این دارو تا به حال آنتی بیوتیك ها جان 200 میلیون نفر را از مرگ نجات داده اند.
سدیم كلراید (NaCl): می توان ماده نمك را ماده ای نامید كه مسیر تمدن مدرن را هموار كرد. از 4 هزار سال پیش این ماده به عنوان ماده نگهدارنده مواد غذایی مانند سبزیجات و گوشت مورد استفاده قرار می گرفته و به این شكل پیشینیان امكان ذخیره نامحدود مواد غذایی، مسافرتهای طولانی مدت و زندگی در شرایط سخت را داشتند. این ماده همچنین یكی از عوامل اصلی تولید مواد شیمیایی مانند صابون و كاغذ به شمار می رود. مصرف این ماده در سال 2006 به حداكثر میزان خود رسیده و طی این سال 240 میلیون تن نمك تولید شده است.
نیترات پتاسیم (KNO3): نیترات پتاسیم به عنوان یكی از اجزای اصلی تولید باروت زندگی بشر را به واسطه تولید انواع سلاح های كشنده با بحران مواجه ساخت. امروزه بالغ بر 500 میلیون سلاح دستی در دست افراد مختلف در گردش است كه روزانه مرگ بالغ بر هزار انسان را در بر دارد. این ماده كه استفاده مفید نیز از آن ممكن بوده است برای اولین بار در قرن 8 میلادی ابداع شد و تا قرن 13 میلادی استفاده از آن رواج نیافت.
آسپیرین (C9H8O4): این ساختار یكی از پر مصرف ترین داروها در سراسر جهان بوده و سالانه بالغ بر 100 بیلیون ورق از این دارو مورد استفاده بیماران قرار می گیرد. عنصر فعال سازنده این دارو كه از پوست درخت بید به دست می آید به عنوان یك داروی قومی در قرن 5 قبل از میلاد مورد استفاده قرار می گرفته است. با این حال تا سال 1897 زمانی كه شیمیدان آلمانی فلیكس هافمن آسپیرین را به شكلی خالص و پایدار تولید كرد مورد استفاده جهانی قرار نگرفت. این دارو به عنوان اولین داروی تركیبی جهان نیز شناخته می شود. این دارو در حال حاضر به منظور درمان بسیاری از دردها از تب و آرتروز گرفته تا جلوگیری از حمله های قلبی، سكته و جنون مورد استفاده جهانی قرار می گیرد.
استرات سدیم (NaC18H35O2): استفاده از این ماده منجر به اختراع یكی از پاكیزه ترین مواد در حیات بشر شد. صابون! این ماده در تركیب صابون به حل شدن چربی در آب كمك می كند. بر اساس گزارش یونیسف، استفاده از صابون در شستشوی دست سالانه از 1.4 میلیون مرگ در جهان جلوگیری می كند.
سیلیسیم (Si): در سال 1954 اولین ترانزیستور سیلیكونی بنیان گذار تجارت جهانی 160بیلیون دلاری مواد نیمه هادی شد. سیلیسیوم یا سیلیكون یكی از اصلی ترین اجزای تشكیل تراشه های رایانه ای و مدارهای الكتریكی هستند در شرایطی كه در حال حاضر بالغ بر یك بیلیون رایانه در سطح جهان در حال استفاده است. این ماده ارزشمند در تجهیزات حیاتی دیگری از جمله سلولهای خورشیدی، مواد ضد آب و ضد انفجار مورد استفاده قرار می گیرند.
لاستیك (C5H8): لاستیك طبیعی برای قرنها از عصاره گیاه آن به دست می آمده است اما استفاده وسیع از لاستیك پس از زمانی آغاز شد كه چارلز گودیر در سال 1839 روشی را برای استحكام بخشی، انعطاف پذیری و مقاومت در این ماده طبیعی ارائه كرد. در سال 1931 شیمیدان آمریكایی المر بولتون نمونه ای تركیبی از این ماده مفید را تولید كرده و در سال 2005 بالغ بر 21 میلیون تن از این ماده در شكل تایر و تیوب تولید و 56 درصد از نیاز جهانی این ماده را پوشش داد. از دیگر مصارف امروزی این ماده می توان به انواع پوشش های لاستیكی، نوارهای لاستیكی، و بالنها اشاره كرد.
دی اكسید سیلیسیم (SiO2): از اجزای اصلی تولید انواع شیشه بوده و از 5هزار سال قبل از میلاد مورد استفاده قرار می گرفته است. تمامی قطعات شیشه ای كنونی موجود در جهان چهار بیلیون متر مربع را پوشش خواهند داد كه این مسافت نشان دهنده اهمیت و مصرف بالای این ماده در جهان است. این ماده در پیشرفتهای علمی نیز به واسطه حضور در تجهیزاتی از قبیل اوان میكروسكوپها، تلسكوپها، آینه ها و لنز دوربینها نقشی موثر را ایفا كرده است.
پلی اتیلن (C2H4)N)): این ماده در بسیاری از كالاهای امروزی مانند انواع مفاصل مصنوعی، بطری های پلاستیكی و حتی در ماده ای مانند آدامس یافت می شود. در واقع این ماده به گونه ای با زندگی انسان درآمیخته است كه زندگی بدون آن بسیار سخت به نظر می آید. با این حال زمانی كه در سال 1933 دو شیمیدان انگلیسی به نامهای اریك فاوست و رگینالد گیبسون آن را كشف كردند تصوری به جز یك ماده زائد از آن نداشتند. با گذشت 70 سال از آن تاریخ تولید این ماده سالانه به 60 میلیون تن رسید و هم اكنون مشكلی كه این ماده از خود به جا گذاشته است، دوره 100 ساله از بین رفتن آن در طبیعت است.
د.د.ت (C14H9Cl5): این ماده در دهه های 1950 تا 1960 نقشی حیاتی در از بین بردن بیماری مهلك مالاریا در آمریكای شمالی به عهده داشت و طی این دوره 25 میلیون زندگی را از مقابله با مرگ حفظ كرد. با این حال تحقیقات بر اساس تاثیرات مضر و زهرآلود این ماده بر روی انسان و محیط زیست از دهه 1940 مورد بررسی قرار گرفته و در حال حاضر استفاده از آن در بسیاری از كشورها ممنوع و یا محدود شده است.
مورفین ( C17H19NO3): این مسكن قوی برای اولین بار در سال 1804 توسط فردریش سرترنر آلمانی كشف شد و تا به امروز به عنوان یكی از اصلی ترین مسكن های قوی در تخفیف یا از بین بردن درد در بیماری های سخت از جمله سرطان مورد استفاده قرار می گیرد. در حال حاضر 80 درصد از جمعیت جهان تنها به 6 درصد از تولید این ماده دسترسی دارد. متاسفانه مصرف این دارو در تولید مواد مخدر از قسمتهای غم انگیز تاریخچه تولید مورفین است.
آمونیاك (NH3): در اوایل قرن بیستم، بشر به دنبال روشی برای تولید آمونیاك به منظور افزایش باروری در محصولات كشاورزی خود بود. پس از كشف شیوه تولید انبوه آمونیاك به نام هابر، 2 بیلیون نفر در جهان از گرسنگی نجات یافتند. در مقابل تولید سالانه 100 میلیون تنی این ماده نقشی اساسی را در آلودگی محیط زیست به خود اختصاص داده است.
آهن(Fe): آهن امروزه 90 درصد از تولیدات فلز جهان را به خود اختصاص داده است. بدون حضور این ماده انسان از خطوط انرژی و پالایشگاه های نفت برخوردار نبود. این ماده به صورت گسترده در صنایع مختلف مورد استفاده قرار می گیرد. آهن برای اولین بار در 3 هزار و 500 سال پیش توسط بشر گداخته شده و مورد استفاده قرار گرفت. در سال 1856 شیوه تولید انبوه این ماده كشف شده و در سال 2007 به تنهایی بالغ بر یك میلیون و 900 هزار تن از این ماده در جهان تولید شد.
اسید سولفوریك (H2SO4): ملقب به پادشاه مواد شیمیایی بوده و در صنایع مختلفی از صنایع فلز، معدن، پالایش نفت، پلاستیك و مواد شوینده مورد استفاده قرار می گیرد. این ماده در قرن 8 میلادی كشف شده و آغاز استفاده تجاری از آن به سال 1746 باز می گردد. تولید سالانه این ماده در سال 2005، 193 میلیون برآورد شده است.
دی اكسید كربن (CO2): شیمیدان اسكاتلندی در دهه 1750 موفق به جداسازی این گاز گلخانه ای شد. در حال حاضر دی اكسید كربن تولید شده توسط انسان از 3 میلیون تن تجاوز می كند. این ماده به عنوان دومین گاز گلخانه ای عامل افزایش گرمای جهانی شناخته شده است. تولید رو به افزایش این ماده كه برای محیط زیست بسیار خطرناك است نیازمند تفكر جدی و ارائه راه حلهای موثر خواهد بود.