به هدر رفتن مواد آلی در زمین باعث افزایش روند بیابان زایی و تغییرات اقلیمی می شود.

 به گزارش خبرنگار باشگاه خبرنگاران، محمداسماعیل پورجهرمی دانشجوی دكتری زراعت و اصلاح نباتات دانشگاه آزاد در طرحی به بررسی رابطه بین بیابان زایی،مواد آلی خاك و كشاورزی پایدار پرداخته است.

در این طرح آمده است: تبدیل اراضی با كاربردهای مختلف به بیابان های غیرقابل استفاده و تغییرات اقلیم جهانی از چالش هایی هستند كه بشر،امروزه با آنها درگیر است. هدر رفتن مواد آلی باعث افزایش روند بیابان زایی و تغییرات اقلیمی می شود. علت این پدیده كاهش پایداری خاك و افزایش ورود دی اكسید كربن به هوا است. بنابراین لازم است كه ضمن اطلاع از مقادیر ماده آلی در خاك های مختلف، از به هدر رفتن مواد آلی جلوگیری شود.

بنابراین پژوهش، دیده می شود كه تغییرات كاربری اراضی و به خصوص تخریب اراضی جنگلی، استفاده بیش از اندازه از مراتع و مواردی از این دست باعث كاهش مقدار مواد آلی در خاك می شود. در راستای جلوگیری از این كاهش كمی سازی رابطه مواد آلی با خصوصیات ناحیه اقلیمی، نظیر بارندگی، دما و تبخیر و تعرق و ارتفاع كمك زیادی می كند.

براساس این پژوهش در بین این عوامل مقدار مواد آلی خاك قوی ترین رابطه را با میانگین تبخیر و تعرق سالانه و سپس بارندگی های سطحی دارند كه باعث كاهش مواد آلی می گردد.

یافته های این پژوهش نشان می دهد استفاده از روش های مناسب زراعی و مدیریت اصولی اراضی، باعث افزایش رطوبت خاك، كاهش تجزیه مواد آلی و در نهایت افزایش مقدار مواد آلی می شود و بدین ترتیب می توان از تغییرات اقلیمی و بیابان زایی جلوگیری نمود.