محققانی از ژاپن راه جدیدی برای ذخیره‌ی گاز یافته‌اند كه مبتنی بر محبوس شدن مولكول‌های گاز در تونل‌های بسیار باریك است. ویژگی این تونل‌ها این است كه با جذب گاز متورم می‌شوند و همچنین می‌توان خواص آنها را برای ذخیره‌ی گازهای خاص تنظیم كرد.

به گزارش روز سه شنبه باشگاه خبرنگاران دانشجویی ایران "ایسكانیوز" توشیمازا كاتاگیری از دانشگاه اوكایاما، كه هدایت این تیم تحقیقاتی را به عهده دارد، می‌گوید: " ذخیره‌ی گاز د رمواد میكروحفره ای، مبتنی بر جذب فیزیكی (physisorpt ion است. پدیده‌ی جذب فیزیكی یك نوع جذب سطحی است كه به واسطه‌ی نیروهای ضعیف بین مولكولی موسوم به نیروهای واندروالس انجام می‌شود. "
اما این روش جدید شامل محبوس شدن گاز در تونل‌های بسیار باریك با قطر كمتر از یك نانومتر و با ساختار درونی دندانه‌ای است. نوع ساختار و انعطاف پذیری این تونل‌ها در مواد نانوحفره‌ای از جنس بلورهای تری‌فلوئورواستات (trifluorolactate) آنها را برای ذخیره‌ی گاز بسیار مناسب كرده است؛ زیرا جذب مولكول‌های گاز در درون این كانال ها، باعث متورم شدن و بادكردن تونل می‌گردد. از این رو، محققان ژاپنی به این نتیجه رسیدند كه ممكن است این نوع جذب فیزیكی برای ذخیره‌سازی گازهایی همچون هیدروژن مناسب باشد.
دندانه‌های موجود در سطح درونی كانال‌ها ناشی از وجود گروه‌های تری‌فلوئورمتیل است كه به سمت داخل حفرات بیرون زده اند، و همین برآمدگی‌ها هستند كه مولكول‌های گاز را درون تونل محبوس می‌كنند.
آقای ژوسف رزناتی كه یكی از متخصصان مواد نانوساختار در دانشگاه پلی‌تكنیك میلان در ایتالیاست، درباره‌ی این مواد می‌گوید: "خواص منحصر به‌فرد جذب و دفع این مواد موجب شده است كه آنها قابلیت بالایی به عنوان سامانه‌های مهندسی تركیبی بیابند. "
به گزارش ایسكانیوز به نقل از نانو شعاع تونل را می‌توان بسته به طول زنجیره‌های آلی در تری‌فلوئور استات‌ها تغییر داد؛ به معنی كه می‌‌توان خواص این ماده را به منظور ذخیره‌ی هر گاز خاص تنظیم كرد. كاتاگیری می‌گوید: "ما اكنون در تلاش هستیم تا یك بلور كامل درون كانال رشد دهیم. این بلورها می‌توانند به عنوان غربال‌های مولكولی برای جداسازی گازهای مختلف بر حسب اندازه شان، البته در دمای محیط عمل كنند. چنین سامانه‌ای یك فناوری كلیدی برای تحقق بخشیدن به خودروهای پیل سوختی خواهد بود.
نتایج این تحقیق با عنوان "ذخیره‌سازی گاز در نانوتونل‌های یك بُعدی به كمك یك ساختار دندانه‌ای" برای چاپ در شماره‌ی سال 2009 مجله‌ی CrystEngComm پذیرفته شده است.