نتایج یك تحقیق تاریخی نشان داد تقریبا در همه افراد میل زیادی به رفتار شرارت آمیز وجود دارد.
روزنامه تایمز با درج مطلبی در اینترنت نوشت پنجاه سال پس از این تحقیق ، دانشمندان دریافتند امروزه نیز مردم در صورت دریافت دستور از مقامات مسئول نسبت به اعمال شرورت راغب هستند.
استنلی میلگرم ، در سال هزارو نهصدو شصت و یك با انجام یك سری تحقیقات بحث انگیز نشان داد تا چه میزان ، افراد حاضر به تبعیت از دستورات هستند ، حتی اگر تصمیم آنها صدمات جدی به دیگران وارد كند.
در یك سری آزمایش كه به افراد گفته می شد برای تحقیق در باره یادگیری در آزمایش شركت می كردند ، از شركت كنندگان خواسته می شد در صورتیكه فردی كه در اتاق مجاور حضور دارد پاسخ نادرستی به سوال آنها داد ، شوك الكتریكی به وی وارد كنند. فرد یادگیرنده كه در واقع یك بازیگر بوده است ، ابتدا با سردادن فریاد وانمود می كرد شوك الكتریكی وی را آزار می دهد ،‌ سپس از درد فریاد می زد تا جایی كه با خواهش از فرد می خواست شوك الكتریكی را متوقف كند و سپس با سكوت وانمود می كرد بر اثر شوك كشته شده است.
نتایج آزمایش نشان داد بیش از هشتاد و دو درصد از شركت كنندگان با شنیدن اولین صدای حاكی از درد ، همچنان تا صدو پنجاه درجه ولتاژ برق را وارد بدن فرد می كردند و هفتادو نه درصد نیز آنقدر به شوك ادامه می دادند تا میزان ولتاژ به چهار صدو پنجاه درجه می رسید،‌ میزانی كه عامل مرگ افراد می شود.
به نوشته این روزنامه ، روانشناسان اجتماعی در توضیح علل خشونت هایی كه در جریان هولوكاست ،كشتار رواندا و بوسنی و زندان ابوغریب اعمال می شد ، به این آزمایش استناد می كردند.
به گفته پروفسور میلگرام ، وی معتقد است در آمریكا غیر ممكن است افرادی وجود داشته باشند كه بخواهند به اندازه نازی ها خشونت اعمال كنند ، اما با این آزمایش ، وی به این نتیجه رسید كه حداقل در شهر وی یعنی نیو هون در ایالت كانتی كوت ، به اندازه كافی از این افراد حضور دارند.
به نوشته این روزنامه ، نتایجی كه وی بدست آورد همچنان باعث اختلاف شده است زیرا این نتایج هرگز دوباره بدست نیامد. در حالی كه طرفداران مسائل اخلاقی با تكرار این نوع آزمایش مخالفت كردند ، دكتر جری برگر از دانشگاه سانتا كلارا در كالیفرنیا با كمی تغییر در طرح خود موفق شد مجوز یك آزمایش دیگر را كسب كند. نتایج این آزمایش نیز نشان داد از زمان آزمایش میلگرام ، تغییرات محسوسی در افراد مشاهده نشد.
وی دریافت هفتاد درصد شركت كنندگان پس از شنیدن اولین صدای درد مایل بودند جریان برق را تا صدو پنجاه ولتاژ حفظ كنند كه این میزان با هشتادو دو درصدی كه دكتر میلگرام بدست آورد فاصله چندانی نداشت.
به نوشته این روزنامه ، تفاوت عمده آزمایش دكتر برگر در این بود كه پس از آنكه ولتاژبرق تا صدو پنجاه درجه افزایش می یافت ، آزمایش ادامه نمی یافت ، زیرا وی قصد داشت از صدمات روحی ناشی از اینكه شركت كنندگان مرتكب قتل شده اند ، ممانعت به عمل آید. همچنین شركت كنندگان در صورت تغییر عقیده برای ادامه آزمایش، می توانستند آزمایش را متوقف كنند. علاوه بر موارد مذكور ، به شركت كنندگان بعد از آزمایش گفته می شد شخصی كه مورد آزار و اذیت واقع می شد در واقع یك بازیگر بوده است و كسی در این آزمایش صدمه ندیده است. برخی از كارشناسان معتقدند كه این تغییرات موجب شد نتایج بدست آمده با نتایج آزمایش میلگرام تفاوت داشته باشد اما سایر روانشناسان آن را مفید خواندند.