یك استاد دانشگاه مازندران گفت:درحال حاضر در بسیاری از موارد كشورما از همان الگوی معماری منسوخ جوامع صنعتی گذشته غرب پیروی میكند، پس باید درانتظار مشكلات و آسیبهای جدی روانی در آینده باشیم.
مهندس "عباسعلی شاهرودی" عضو هیات علمی دانشكده هنر و معماری دانشگاه مازندران به مناسبت روز بزرگداشت "شیخ بهایی" به خبرنگار ایرنا گفت: این رشته دارای قدمتی متناسب با تولد بشر بر روی كره خاكی شكل گرفته است و از نظر من معماری هنر خلق فضاست.
وی ادامه داد: این آثار متناسب با نیازهای جامعه صنعتی آن زمان و بدون توجه به تعلقات روحی انسانها خلق شد كه در نهایت خلاهای بسیاری رادر جامعه ایجاد كرد.
وی ضمن بیان اینكه ، باید خداوند را یگانه معمار هستی بدانیم به فرایند طولانی و تدریجی این رشته اشاره كرد و گفت: هنر معماری را بایداز غارنشینی ،ساختن انواع بناها،معابد،مساجد و چشم اندازها جستجو كرد.
وی به اهمیت نیازهای روحی انسان در تركیب ساخت فضایی زیستی تاكید كرد و گفت:بعد از انقلاب صنعتی ،معماری در دنیای غرب، دچار یك چالش اساسی شد چرا كه با توجه به شرایط دسترسی به مواد ،مصالح جدید ،تفكر تجددگرا و ریزبین در میان انسانها نوع ساخت بناها تغییر یافت.
این استاد دانشگاه اظهار داشت: غربیها دریافتند باید به منظور پر كردن این خلا متافیزیكی انسان ،به اصلاح طرحهای خود بپردازند كه مصداق بارز آن تخریب تمامی ساختمانهای سبك مدرن و خداحافظی با آن است.
مدرس دانشگاه مازندران تصریح كرد: :در طرحهای جامع و تفضیلی شهرها صرفا فضاهای كمی و فیزیكال مد نظر قرار گرفته و به انسان ،روابط انسانی و مباحث جامعه شناختی اصالت چندانی داده نمیشود كه نتیجه آن ساختن برجهای چند طبقه در یك بافت ویلایی است.
"شاهرودی " گفت : در كشور ما معمولا به منظور اجرای طرحهای توسعه از معماران نظرخواهی نمیشود و مهندسین عمران در حال حاضر فقط به طراحی فضا و محاسبه میپردازند.
وی گفت: عمران و آبادانی از دغدغههای همه معماران است بااین شرط كه صرفا به منظور پاسخگویی به نیازهای فیزیكی و بیتوجهی به نیازهای روحی روانی نباشد.
"شاهرودی " در خصوص سابقه معماری در ایران گفت: این هنر و فن در گذشته به صورت استاد و شاگردی و سینه به سینه منتقل میشده كه دستاورد آنان آثار به جای مانده از گذشته است .
وی بااشاره به اینكه معماری هم اكنون در ایران به عنوان یك رشته لوكس و فانتزی شناخته میشود گفت: این درحالی است كه معماری دارای دو بال فن وهنر و هدف آن ساخت هرگونه فضای زیستی است.
عضو هیات علمی دانشگاه مازندران اظهار داشت: در ساخت هر فضا لزوم حضور متخصص معماری ضروری است .
وی با ابراز گلایه از اینكه در ایران مسیر برای حركت این رشته بدرستی تعریف نشده است ،ادامه داد: اكنون شاهد حضور افراد فعال در عرصه معماری با مدارك پایین و بعضا فاقد مدرك دانشگاهی هستیم كه با كم لطفی برخی از همكاران، كه به امضای كارهایشان میپردازند زمینه حضور افراد غیر متخصص و آكادمیك فراهم میشود .
این عضو هیات علمی گروه معماری و شهرسازی دانشگاه مازندران افزود: بر اساس اصول مورد قبول در سراسر دنیا به منظور ایجاد یك فضا، نقش كلیدی معمار در طراحی،مهندس عمران برای محاسبه،مهندس مكانیك و برق برای طراحی تاسیسات ضروری است ولی در كشور ما این روند بدرستی اجرا نمیشود و متخصص معمار در حاشیه قرار گرفته و در نهایت برای دكوراسیون و زیباسازی فضای ساخته شده از او نظر خواهی میشود.
وی معماری را اوج یك تمدن توصیف كرد و گفت: معماری آخرین مرحلهای است كه یك تمدن رشد مییابد و اگر دانش،ادبیات وفرهنگ رشد ننماید معماری با مشكل روبرو خواهد شد.
وی ادامه داد: به دلیل اینكه بسیاری از هنرهای اصیل معماری ایرانی در گذشته بصورت استاد و شاگردی بوده متاسفانه با فوت این افراد منابع اصلی این هنرها در حال از دست رفتن است.
وی بر لزوم توجه به مهندسی فرهنگی كشور تاكید كردو خاطر نشان ساخت:
امروزه وجود بروكراسی اداری در كشور ما نگرانكننده است و در حوزه آموزش ،كار حرفهای ونحوه ارجاع كار و سیستم اجرای طرحها باید بازنگری اساسی صورت گیرد.
شاهرودی با برشمردن برخی طرحهای اجرا شده در كشور كه باعث ضربه زدن به میراث گذشته شده است ، اظهار داشت : به منظور حفظ این آثار و در عین حال رفع مشكلات زندگی شهری جدید میتوان از تجارب كشورهای با قدمت ، چون اسپانیا،فرانسه و ایتالیا بهره جست.
مهندس شاهرودی در ادامه با تاكید بر ایجاد یك الزام قانونی در كشور به منظور جلوگیری از ساخت فضاهای غیر اصولی و بیتوجهی به روانشناسی اجتماعی و موقعیت فرهنگی اذعان داشت: هر ساله بزرگترین سرمایهگذاری ملی در بخش مسكن و شهرسازی انجام میشود كه متاسفانه به بدترین شكل مصالح به كالاهای بی ارزش تبدیل میشوند .
وی با بیان اینكه دروس تئوری در دانشگاهها بیش از? 20?درصد كارایی نخواهد داشت گفت: لزوم بازنگری در سرفصلهای درسی این رشته را ضروری است.
وی ایجاد و تقویت ارتباط میان دانشگاه و بخش اجرایی را به منظور حل مشكلات معماری امروز كشور ضروری دانست و گفت: تا زمانیكه عزم ملی برای انجام امور هر بخش توسط متخصصان همان رشته شكل نگیرد ، مشكلات حل نخواهد شد.