آذرسینا با ابراز خرسندی از این كه مسوولان هنری در كشور، به مسایل فرهنگی اهمیت می‌دهند، گفت: معتقدم كه هنرمند فعالیت خود را انجام می‌دهد، بنابراین نباید نگران موفقیت و پذیرش و یا عدم پذیرش خود از سوی آحاد مردم باشد. اگر هنرمند با نیت پاك و آگاهانه همراه با اندیشه و تفكر زحمات این عرصه را به خود تحمیل كند، در مسیر موفقیت و پذیرش از سوی مردم گام نهاده است.

نویسنده كتاب "شیوه كمانچه نوازی" سیر نزول موسیقی ایران را دهه 40 و پیش از انقلاب عنوان كرده و گفت: در این دوران موسیقی تحریف و به انحراف كشیده شد، اما با حضور استاد برومند در دوران ما نهضتی در عالم موسیقی ایجاد شد. نهضتی كه موسیقی گذشته و اصیل را دوباره احیا كرد و در مجامع و انجمن‌های موسیقی تأثیر بسزایی نهاد.

آذرسینا، استفاده از موسیقی را به‌عنوان شغل، سبب تحقیر هنر موسیقی خواند و اذعان داشت: شایسته نیست كه از موسیقی در هر عرصه‌ای استفاده شود، بلكه قداست موسیقی یكی از نیازهای فرهنگ ماست. موسیقی همواره توأم با فلسفه و اندیشه است. دانشمندانی همچون فارابی و ابن‌سینا درباره‌ی این هنر كتاب‌های متعددی نوشته‌اند و نظرات ارزنده‌ای در این خصوص بیان كرده‌اند.

عضو شورای پژوهشكده هنر حوزه‌ی هنری با بیان این كه یادگیری موسیقی مراحل مختلفی دارد، تاكید كرد: آموختن این هنر و پیشرفت در آن همراه با سختی و مرارت خواهد بود و باید این امید را داشت كه تنها كسی می‌تواند تا انتهای این مسیر قدم بردارد كه با علاقه و انگیزه لازم‌ پای به این عرصه نهاده باشد.

وی گفت: موسیقی اصیل شنونده را متحول ساخته و روح و جسم را تقویت می‌كند و در تمامی ابعاد زندگی حتا اعتقادی و مذهبی نیز تأثیرگذار خواهد بود.

آذرسینا خاطرنشان كرد: فراموش نكنیم موسیقی تنها برای پر كردن اوقات فراغت نیست و با اندیشه و منطق سر و كار دارد. اگر نگاه درستی به موسیقی داشته و محیط رقابتی سالم ایجاد شود، هنرمند جوان ما هنر خود را با افتخار عرضه خواهد كرد.

به تعبیر او، موسیقی از دیگر هنرها جدا نیست و كسی كه وارد عالم موسیقی می‌شود ضرورت دارد با هنرهای دیگر نیز در ارتباط باشد.