متن زير چكيده مي باشد، براي دريافت متن كامل مقاله بر روي فايل مقاله كليك كنيد

اثر تسكيني گل بابونه بر برخي پديده هاي فيزيولوژيك نشان داده شده است. در اين مطالعه اثر عصاره هيدروالكلي اين داروي گياهي بر علايم قطع مرفين در حضور و تخريب الكتريكي جزيي هسته پاراژيگانتوسلولاريس (PGi) مورد بررسي قرار گرفته است. موش بزرگ آزمايشگاهي نر نژاد ويستار با وزن تقريبي 250±20 استفاده شد. حيوانات بطور تصادفي به گروههاي 7 تايي سالم، شاهد جراحي و تخريب هسته PGi تقسيم شدند. گروههاي سالم و تخريب هسته PGi شامل زير گروههاي دريافت کننده سالين، عصاره بابونه  (25mg/kg)بودند. تخريب هسته PGi بصورت دو طرفه با جريان الکتريکي 2ميلي آمپر به مدت 3ثانيه صورت گرفت. براي القا وابستگي، از سولفات مرفين بصورت زير جلدي به مدت هفت روز و از نالوکسان (3mg/kg) جهت ايجاد سندرم قطع استفاده شد و علايم قطع مرفين شامل رفتارهاي بالا رفتن، پرش و شستن صورت به مدت نيم ساعت در گروههاي مختلف اندازه گيري شد. نتايج نشان داد که عصاره بابونه در حضور هسته PGi اثرات تسکين دهندگي معني داري بر رفتار بالا رفتن و شستن صورت اعمال نموده ولي بر پرش اثر معني داري ندارد. تخريب هسته PGi منجر به کاهش معني دار رفتار بالا رفتن و شستن صورت نسبت به گروه شاهد جراحي شد و بر پرش اثري نداشت. عصاره بابونه متعاقب تخريب هسته PGi اثرات تسکين دهندگي قابل ملاحظه اي فقط بر رفتار پرش اعمال کرد. بنظر مي رسد كه هسته PGi در بروز برخي رفتارهاي حاصل از قطع مرفين در موش معتاد دخالت داشته و اثر تسکيني بابونه بر برخي رفتارهاي ناشي از قطع مرفين ممكن است يا از طريق كاهش فعاليت هسته مذكورو يا فعال نمودن گيرنده هاي گابا- بنزوديازپيني سيستم عصبي مركزي باشد .