PPP يا اتصال دو كامپيوتر از راه‌دور
Point to Point Protocol، جزء پروتكل‌هاي لايه شبكه مي‌باشد كه وظيفه ايجاد يك سرويس اتصال سريال به صورت ترمينالي يا نقطه به نقطه را بين دو كامپيوتر از راه دور فراهم مي‌آورد. PPP تشابهات بسياري با پروتكل
(SLIP (Serial line Internet protocol دارد و همان كار SLIP را انجام مي‌دهد با اين تفاوت كه PPP نسبت به SLIP بروزتر و جديدتر، پيكربندي آن آسان‌تر و از محبوبيت بيشتري برخوردار است. از طريق PPP مي‌توان يك كامپيوتر كاربر خانگي را از راه‌دور به يك شبكه از طريق خط تلفن، مودم و سرويس‌هاي ديجيتالي همانند DSL متصل كرد و از اين طريق امكان ورود به شبكه سراسري اينترنت را فراهم ‌آورد. از جمله وظايف PPP مديريت ارسال بسته‌هاي IP، سنكرون كردن ارتباط داده‌اي بين دو كامپيوتر، پيكربندي پيوند داده‌ها، تست كيفيت اتصال، شناسايي خطاها و ايجاد يك ارتباط با پروتكل‌هاي چندگانه شبكه است. سرويس گيرنده مي‌تواند با بهره‌گيري از PPP يك سرويس شماره‌گيري (Dialup) را بر روي سيستم خودش راه‌اندازي كند و از اين طريق با ارسال بسته‌هاي TCP/IP به سمت ماشين سرويس‌دهنده، به آساني و كمترين هزينه  و از طريق يك مودم و خط تلفن به شبكه مقصد  متصل  شود. به همين دليلPPP در سيستم‌عامل‌هاي كامپيوترهاي شخصي براي ايجاد اتصال به اينترنت استفاده مي‌شود. لينوكس، ويندوز و بسياري ديگر از سيستم‌عامل‌ها ابزاري را فراهم مي‌آورند كه بتوان PPP را راه‌اندازي و پيكربندي نمود. لازم به ذكر است از ديگر توانايي‌هاي PPP ايجاد يك ارتباط چندگانه پروتكلي در سطح شبكه است. يعني علاوه بر پروتكل TCP/IP مي‌تواند از IPX ،Appletalk ،Decnet و پروتكل‌هاي ديگري نيز پشتيباني به‌عمل آورد. در سمت سرويس دهنده‌ها يا سرورها هم مي‌بايست PPP به كار گرفته شود و نرم‌افزار اين پروتكل به روي ماشين سرور شبكه اجرا شود. در لينوكس ابزاري ارايه شده است كه مي توانيد با استفاده از پيكربندي PPP يك حساب كاربري براي اتصال به اينترنت درست كنيد. RP3،kppp ،Linuxconf و WvDial معروف‌ترين و آسان‌ترين اين ابزارها هستند.
قبل از شروع آشنايي با اين ابزارها ذكر نكات زير ضروري به نظر مي‌رسد:

‌? كرنل لينوكس مي‌بايست از پروتكل PPP پشتيباني كند. از نسخه به بعد اين توانايي در هسته لينوكس فراهم شده است.
‌?‌ براي كار با ابزار پيكربندي PPP و ساخت يك Connection حتماً مي‌بايست در حساب ريشه (Root) لينوكس خود باشيد.
‌?‌ ابزار پيكربندي PPP نياز به شناسايي مودم دارد. لذا مي‌بايست از قبل مودم را به روي سيستم نصب كرده باشيد. مي‌توانيد در اين نشاني اطلاعاتي در مورد نصب انواع مودم به دست آوريد. 

‌? در هنگام ايجاد يك اكانت، شما نيازمند اطلاعاتي از قبيل شماره تلفن شبكه (ISP) مقصد username ،password ، DNS Address ،IP Address و اطلاعات ديگري خواهيد بود. اين اطلاعات را عموماً مي‌توانيد از سرويس‌دهنده اينترنت مورد نظر خود دريافت كنيد.
? PPP براي خود استانداردهايي دارد كه مهمترين آنان DIP و pppd مي‌باشد. ‌pppd به عنوان مدير هدايت پروتكلIP  در شبكه PPP استفاده مي‌شود. مي‌توانيد در خط فرمان Xterm با تايپ man pppd اطلاعات بيشتري كسب كنيد.
? RP3 ابزار مخصوص شركت RedHat است. Kppp ابزار محيط گرافيكي KDE است. Linuxconf در محيط گرافيكي Gnome براي مديريت و پيكربندي سيستم است و ابزار خط فرمان WVDial مخصوص shell مي‌باشد.

RP3 در Redhat 

شكل 1

ساده‌ترين ابزار نصب و پيكربندي سرويس PPP در نسخه 6.2 به بعد توزيع ردهت گنجانده شده است و با نام RP3 يا PPP OE شناخته مي‌شود. اين ابزار مبتني بر رابط گرافيكي Gnome بوده و در شاخه زير مي‌توانيد آن را اجرا كنيد:
Gnome\programs\Internet\RH PPP Dialer 
در خط فرمان shell هم مي‌توانيد با تايپ user/bin/RP3 برنامه را اجرا كنيد.
براي نصب، بايد ابتدا با استفاده از Dialup configuration اقدام به ايجاد يك Account نماييم. در شاخه Internet مي‌توانيد اين گزينه را انتخاب كنيد. مراحل كار به صورت زير است:

1- در صفحه Add New Internet connection با انتخاب
Dial up configuration شكل 1 ظاهر مي‌شود.
‌2- در گام بعدي سيستم به صورت خودكار اقدام به شناسايي مودم سيستم شما مي‌كند و پس از شناسايي، صفحه تنظيمات مودم ظاهر مي‌شود. در اين صفحه مي‌توان مودم را به صورت دلخواه تنظيم كرد.
3- در مرحله بعد براي حسابي كه مي‌خواهيد درست كنيد يك نام درخواست مي‌شود و همچنين پيش شماره

شكل 2

كشور و شماره شبكه‌اي كه مي‌خواهيد متصل شويد را در اين صفحه بايد وارد كنيد.
4username و password در گام بعدي درخواست مي‌شوند.
5- در صفحه other option نام ISP را بايد انتخاب كنيد. اگر ISP شما در ليست نباشد كه عموماً نيست، گزينه Normal را برگزينيد.
6- در صفحه آخر، يعني Creat the account، اطلاعات ورودي شما به سيستم نمايش داده مي‌شود. كلمه Finish پايان كار را نشان مي‌دهد.
با اجراي RH PPP Dial در شاخه Internet و انتخاب اتصال PPP0 مي‌توان اقدام به شماره‌گيري شبكه مقصد نمود. براي عيب‌يابي از برنامه 3 RP مي‌توان با اجراي برنامه از زبانه Internet connections و زبانه Accoant اقدام به ديباگ نمودن برنامه كرد. در هنگام اتصال به شبكه هم با كليك راست روي آيكون برنامه RP3 مي‌توان اقدام به سفارشي كردن آن نمود.

شكل 3

Linuxconf، ابزاري عمومي
حتماً با اين ابزار آشنايي داريد و مي‌دانيد چگونه و در كجا به كارتان مي‌آيد. اگر كليد انجام  عمليات در ابزارLinuxconf در دستتان باشد انجام آن عمليات برايتان بسيار آسان خواهد بود. PPP را هم مي‌توان با اين ابزار راه‌اندازي كرد و اقدام به ساخت يك Account نمود. مراحل كار را با هم مرور مي‌كنيم:

1- با اجراي برنامه Linux conf مسير زير را طي مي‌كنيم (شكل 2):
 ‌/‌networking /client tasks Config

شكل 4

2- از tasks Client گزينه PPP/SLIP/PLIP را كليك مي‌نماييم. در سمت راست صفحه، برنامه مذكور مشاهده مي‌شود (شكل 3) .
3- در اين مرحله يك اتصال را از ليست انتخاب مي‌كنيم. به عنوان مثال PPP0 و به مرحله بعد مي‌رويم.
4- در صفحه جديد شماره تلفن ISP، پورت نصب مودم، اسم كاربردي و رمز شبكه از شما درخواست مي‌شود (شكل 4).


نامگذاري پورت com در لينوكس به صورت زير است:

com1:/dev/ttys0 com2:/dev/ttys1 com3:/dev/ttys2 com4:/dev/ttys3

با زدن دكمه Accept حساب جديدي ايجاد مي‌شود. در اين صفحه دكمه Customize براي تنظيمات پيشرفته‌ مودم  است.

شكل 5

اكنون شما يك Account ساخته‌ايد و بايد به شبكه متصل شود. در همان برنامه Linux conf با طي كردن مسير زير مي‌توان اقدام به شماره‌گيري كرد (شكل 5):
‌/‌controlpanel/control ppp/SLIP/PLIP linksControl
 ‌يكي از معايب Linux conf محدوديت در تنظيم و سفارشي نمودن حساب ايجاد شده است. از طريق اعلان shell  هم مي‌توان با ابزار Linux conf كار كرد. سه دستور netconfconnect pppsetup ،netconfdialctl و
netconfdisconnect pppsetup براي ايجاد، پيكربندي و قطع ارتباط از طريق خط فرمان هستند.

WVDial، ابزار پوسته فرمان لينوكس‌
زماني كه نمي‌خواهيد از محيط‌هاي گرافيكي استفاده كنيد يا اقدام به نصب آنان نكرده‌ايد و يا دنبال ابزاري مبتني بر پوسته خط فرمان (shell) مي‌گرديد، WVDial را مي‌توان مورد استفاده قرار داد. با تايپ man WVDial در خط فرمان مي‌توان اطلاعات كامل اين ابزار را به دست آورد. WVDial خود به دو دستور WVDial conf و WVDial تقسيم مي‌شود. WVDial conf مي‌تواند فايلي به نام WVDial.conf را در شاخه /etc ايجاد كند كه شامل اطلاعات سيستم و مودم براي يك اتصال به اينترنت است. با اجراي دستور سيستم به صورت خودكار اقدام به شناسايي مودم و اطلاعات مرتبط با آن مي‌كند و اين اطلاعات را در فايل WVDial.conf ذخيره مي‌كند. با دستور Cat مي‌توان محتويات اين فايل را مشاهده نمود. يك نمونه از اين فايل به صورت كد 1 است.

كد 1

اگر مشكلي پيش نيامده باشد اكنون ما فايلي حاوي اطلاعات مودم داريم و كافي است اطلاعات تكميلي مانند شماره تلفن شبكه مقصد، username و password را به اين فايل اضافه كنيم. فايل را در يك Editor باز مي‌كنيم و با قرار دادن “;” ابتداي هر خط اطلاعات تكميلي را وارد مي‌كنيم.‌(كد 2)
اكنون تنها يك كار مانده است و آن هم اجراي فايل است تا به شبكه متصل شويم. براي پايان دادن به اتصال، كليدهاي Ctrl+C را استفاده مي‌كنيم.

كد 2

KPPP، قدرتمندترين ابزار

شكل 6

KDesktop ابزار قدرتمندي براي سرويس ppp و ايجاد يك حساب اتصال به اينترنت دارد Kppp .تنظيمات بسيار زيادي از مقدماتي تا پيشرفته در يك محيط گرافيكي در اختيار شما قرار مي‌دهد. ديگر مزيت kppp راهنماي بسيار آسان ولي كامل و كاربردي براي هر قسمت است. با كليك راست به روي هر قسمت و در هر بخش از كار و انتخاب help Quick مي‌توان از اين راهنما استفاده كرد.
براي شروع كار از منوي اصلي محيط KDE شاخه Internet گزينه Internet dialer را انتخاب مي‌كنيم (شكل 6).

شكل 7

اگر براي بار اول باشد كه kppp را اجرا مي‌كنيد. اين گزينه‌هاي برنامه kppp غيرفعال خواهند بود و براي پيكربندي آن نياز داريد كه دكمه setup را كليك كنيد  (شكل 7).

اين پنجره داراي زبانه‌هاي Accounts ،Device ،Modem ،Graph ،Misc و About است كه هر يك تنظيمات خاص خود را دارند.
زبانه Accounts براي ايجاد يك حساب كاربري است. زبانه Device مخصوص تنظيمات مودم و وسايل ارتباطي است. نصب مودم و گرفتن تست از آن از زبانه Modem انجام مي‌شود. با زبانه Graph مي‌توان تنظيمات مربوط به رنگ‌هاي نمودار گرافيكي و ترسيم نمودار را انجام داد. زبانه Misc براي شماره‌گيري مجدد، نمايش تماس، نمايش kppp به روي پنل هنگام برقراري ارتباط و ... استفاده مي‌شود.
اگر زبانه Accounts را انتخاب كنيم با زدن دكمه New مي‌توان شروع به ساخت يك اتصال كرد. 
در هر يك از زبانه‌ها يك سري تنظيمات خاص قرار دارد و اين جلوه‌اي از قدرت برنامه kppp مي‌باشد. در زبانه Dial نام حساب، شماره تلفن شبكه و تنظيمات ديگري مانند CHAP/ PAP انجام مي‌شود. PAP و CHAP روش‌هايي براي بررسي سيستم ورود به شبكه مي‌باشند (شكل 8) .

شكل 8

در زبانهIP ، نوع IP را برحسب ايستا يا پويا (Dynamic) تنظيم مي‌كنند. اگر شبكه مقصد يك Gateway مشخص در اختيار شما قرار داده است مي‌توانيد آن را در زبانه مربوطه  وارد كنيد. زبانه DNS نيز نام Domain شبكه مقصد و IP آن را از شما مي‌خواهد. زبانه Script Login اسكريپت‌هاي موردنياز را براي ورود به سيستم مشخص مي‌نمايد. تنظيمات مربوط به نمايش اطلاعات در حين برقراري ارتباط در زبانه Accounting انجام مي‌شود. همان‌طور كه مشخص است در kppp گستردگي كار به مراتب بيشتر از ديگر ابزار است و شما هيچ‌گونه محدوديتي احساس نمي‌كنيد و به راحتي و آساني مي‌توان آن‌چه را دنبالش هستيد در kppp انجام دهيد. مزاياي kppp منحصر به راه‌اندازي و پيكربندي نيست بلكه گزارش‌گيري، نمايش اطلاعات اتصال و بسياري ديگر از موارد هستند كه اين ابزار در اختيار شما قرار مي‌دهد.

مراجع:
http://www.ibiblio.org/mdw/LDP/naq/naq.html  (1
http://www.ibilio.org/mdw/Howto/netHowto  (2
http://Linuxports.com/Howto/ppp  (3
http://sunsit.unc.edu/pub/linuxdocs/faqs  (4
    ppp-FAQ
http://www.Linuxdoc.org (5
http://oslab.sun.ac.kr/djshinlinux/mail-list/ (6
    index-shtml