در عصر پیچیده، رقابتى و نامطمئن جهانى شدن، تنها از طریق استفاده از نتایج پزوهش هاست كه مى توان راه حل ها و راهنمایى هاى لازم را براى حل مسائل مورد نیاز جامعه كشف، ارائه نمود. از آن جا كه كارآفرینى به عنوان یك عامل كلیدى رشد، توسعه اقتصادى، اجتماعى و فرهنگى كشورها شناخته شده است، پژوهش هاى مرتبط با آن، وأجد أهمیت بسیار است. این پزوهش یكى از مهم ترین موضوعات مرتبط با كارآفرینى، یعنى رابطه و همبستگى بین ویژگى هاى تحصیلى، مدیریتى، محیطى، جمعیت شناختى و روان شناختى دانش آموختگان و میزأن كارآفرینى آنان را مورد بررسى و مطالعه قرار داده است. بدین منظور، ابتدا خلاصه اى از مفاهیم و یافته هاى بنیادى 50 سال اخیر، در خصوص كارآفرینى ارائه و سپس نقش هر یك أز این مؤلفه ها در پیش بینى میزان كارآفرینى فارخ التحصیلان دانشگاهى، مشخص گردیده أست. در انجام این پژوهش از روش های تحقیق و همبستگی استفاده شده است . همچنین گرد آوری اطلاعات و داده ها به روش کتابخانه ای و پرسش نامه 84 سوالی ( در مجموع با زیر پرسش ها 165 سوال ) بوده و مورد بررسی جامعه ( متشکل از دانش آموختگان شش رشته از شش دانشکده دشگاه تهران در سال های 1370 تا 1380 در مقطع کارشناسی ) 2819 نفر و حجم نمونه 315 نفر و حجم نمونه باز آزمایی 30 نفر بوده است . برای این منظور داده های فارغ التحصیلان گرد آوری گردیده است آن گاه با استفاده از روش های آماری رگرسیون چندگانه و تحلیل مسیر و روش لیزرل به طراحی مدل پرداخته شده است .