چین درصدد آن است که به جایگاه ابرقدرتی در عرصه‌ی فضا دست پیدا کند. این کشور در ماه ژانویه هنگامی که کاوشگری را در نیمه‌ی پنهان ماه فرود آورد، گام بزرگی در دستیابی به این هدف برداشت. ژانگ کجیان، مدیر سازمان ملی فضایی چین (cnsa) در جریان سخنرانی به‌مناسب «روز فضایی» اعلام کرد که چین اکنون قصد دارد ظرف مدت 10 سال آینده، یک پایگاه تحقیقاتی علمی در منطقه‌ی قطب جنوب ماه بسازد.
ژانگ همچنین اشاره کرد که پکن می‌خواهد کاوشگری مریخی را تا سال 2020 پرتاب کند. او تأیید کرد که چهارمین کاوشگر قمری این کشور نیز با نام چانگ‌ای 5 تا پایان سال جاری میلادی پرتاب خواهد شد. درابتدا قرار بود که چانگ‌ای 5 در نیمه‌ی دوم سال 2017، نمونه‌هایی از روی ماه برداشت کند؛ اما پس از آنکه لانگ مارس 5 وای 2، راکت حامل این کاوشگر در خلال پرتابی جداگانه در ژوئیه‌ی 2017 با شکست مواجه شد، پرتاب چانگ‌ای 5 نیز به‌تعویق افتاد.
چین روز چهارشنبه اعلام کرد که راکت لانگ مارس 5 بی پرواز جدیدش را در نیمه‌ی نخست 2020 انجام خواهد داد و قطعات اصلی یک ایستگاه فضایی برنامه‌ریزی‌شده را به فضا حمل خواهد کرد. به‌گفته‌ی واحد مأموریت‌های انسانی فضایی چین، تیانگونگ یا «قصر آسمانی» در سال 2022 درون مدار قرار خواهد گرفت.
تیانگونگ قرار است درنهایت جایگزین ایستگاه فضایی بین‌المللی (iss) شود. این ایستگاه که ساخت آن با همکاری ایالات متحده، روسیه، کانادا، اروپا و ژاپن صورت گرفته است، در سال 2024 بازنشست خواهد شد.
علاوه‌بر این، پکن چندی پیش گزارش داد که یک مأموریت اکتشافی سیارکی را پرتاب خواهد کرد و به‌همین منظور از مشارکت‌کنندگان دعوت کرده است که آزمایش‌هایشان را روی کاوشگر این مأموریت قرار دهند. سطح‌نشین قمری فعلی چانگ‌ای 4 تجهیزاتی را حمل می‌کند که به‌دست پژوهشگران آلمانی، هلندی و سوئدی ساخته شده است.
چین اکنون در مقایسه با روسیه و ژاپن، بودجه‌ی بیشتری را به برنامه‌های فضایی نظامی و غیرنظامی اختصاص می‌دهد و پس از ایالات متحده در جایگاه دوم قرار دارد. هرچند در مورد هزینه‌های صرف‌شده‌ی چین در عرصه‌ی فضا ابهاماتی وجود دارد؛ اما براساس برآورد سازمان همکاری و توسعه اقتصادی، بودجه‌ی فضایی این کشور در سال 2017، 8.4 میلیارد دلار بود.