آکورا امسال سورپرایز ویژه‌ای برای طرفداران خود دارد. این خودروساز ژاپنی که زیر مجموعه‌ی گروه هوندا و به‌نوعی برند لوکس هوندا است قصد دارد هفته‌ی آینده در نمایشگاه خودروی نیویورک از نسخه‌ی ویژه‌ی آکورا tlx با نام pmc edition رونمایی کند. این مدل قرار است درکنار مدل mdx pmc edition تولید شود که آن نیز فعلا یک نمونه‌ی اولیه بوده و وارد خط تولید نشده است؛ اما به‌زودی شاهد حضور هر دوی این خودروها در بازار خواهیم بود.

آکورا اعلام کرده است که مدل‌های pmc ادیشن این شرکت با کمک واحد ساخت خودروهای اسپرت آن در اوهایو ساخته خواهند شد. این سدان یک خودروی تولید محدود است و توسط همان متخصصان و مهندسانی ارتقا پیدا کرده است که ساخت خودروی سوپر اسپرت آکورا nsx را در سوابق خود دارند.

آکورا قول داده است که این مدل را تا تابستان و در بازه‌ی قیمتی 50 هزار دلار روانه بازار کند. در این مورد یکی از مدیران آکورا گفته است که واحد pmc فقط برای تولید مدل nsx تأسیس نشده و این واحد قرار است تا روی طیف وسیعی از محصولات آکورا کار کند و نسخه‌های تولید محدود و دست‌ساز از آن‌ها را برای مشتریان بسازد. مدل‌های tlx و mdx pmc edition اولین خودروهایی هستند که در ساخت آن‌ها از توانایی‌های این واحد استفاده شده است.

 مدل pmc ادیشن به‌عنوان پرچم‌دار تیپ‌های tlx شناخته خواهد شد. رنگ این خودرو از نوع نانو بوده و به‌گفته‌ی آکورا با کیفیت‌ترین و مقاوم‌ترین رنگی است که این خودروساز تاکنون تولید کرده است.به گفته‌ی آکورا رنگ آمیزی هر خودرو با این رنگ مخصوص به 5 روز زمان نیاز دارد.

ساخت مدل‌های pmc ادیشن با ارسال بدنه‌ها برای اجرای رنگ کاری به تاسیسات آکورا در marysville auto plant شروع می‌شود. پس از پایان مراحل رنگ آمیزی بدنه، متخصصان اقدام به نصب سیم‌کشی، موتور و جعبه‌دنده و سایز قسمت‌های کابین روی شاسی می‌کنند. یک پلاک فلزی ویژه نیز روی داشبورد نصب می‌شود که شماره سریال خودرو را نشان می‌دهد.

از نظر امکانات، مدل pmc ادیشن در جایی بین تیپ tlx advance package و a-spec اسپرت قرار می‌گیرد. امکانات استاندارد این خودرو شامل رینگ‌های 19 اینچی، تودوزی چرمی آلکانترا و چرم میلانو، غربیلک فرمان چرمی، خروجی‌های اگزوز دوگانه از جنس کروم، سقف و دستگیره‌های در مشکی براق و کف پوش‌های ویژه هستند.

www.zoomit.ir

سونی طی مراسمی در نمایشگاه national association of broaders یا به اختصار nab از ساخت نمایشگری با رزولوشن 16k که از تکنولوژی crystal led بهره‌ می‌برد، خبر داد. این نمایشگر هم‌اکنون در مرکز جدید تحقیقات شوسیدو نصب شده است. صفحه‌نمایش یادشده دارای ابعادی به طول 19.2 متر طول و 5.4 متر ارتفاع است که به عبارتی دیگر ابعاد 783 اینچی را به ارمغان می‌آورد که حتی از یک اتوبوس هم بزرگ‌تر است!

متاسفانه سونی هیچ اطلاعات دقیقی از از ابعاد این نمایشگر را در اختیار رسانه‌ها قرار نداده و فقط گفته شده که این صفحه‌نمایش دارای 16 هزار پیکسل افقی است. البته باتوجه‌به تصاویر منتشر شده می‌توان به این موضوع پی‌برد که با یک تلویزیون با نسبت تصویر استاندارد روبه‌رو نیستیم.

همان‌طور که گفته شد تلویزیون 783 اینچی سونی از تکنولوژی crystal led سونی استفاده می‌کند. در این تکنولوژی با استفاده از ماژول‌های میکرو led برای ساخت یک صفحه‌نمایش با هر سایز، رزولوشن و نسبت تصویری استفاده می‌شود. دیگر ویژگی بسیار مثبت ماژول‌های micro led بدون حاشیه بودن طراحی آن‌ها است و همین موضوع باعث می‌شود تا این ماژول‌های به‌راحتی درکنار هم قرار گیرند.

سامسونگ نیز همانند سونی از تکنولوژی مشابهی به نام direct-lit led استفاده می‌کند تا صفحه‌نمایش‌هایی با ابعاد و نسبت تصویرهای غیر معمول برای سینماها، فرودگاه‌ها و هر جای دیگر که نیاز به این‌گونه صفحه‌نمایش‌ها است، تولید کند. البته جدای از تمامی این بحث‌ها، تولید محتوا برای صفحه‌نمایش‌های 8k هنوز هم به کندی صورت می‌?‌گیرد، بنابراین یافتن محتوایی که بتواند از حداکثر توانایی این صفحه‌نمایش 16k استفاده کند آسان نخواهد بود.

www.zoomit.ir

اپل سال گذشته، انرژی تمامی مراکز مدیریتی، مراکز داده و خرده‌فروشی‌های خود را به انرژی تجدید پذیر تغییر داد. کوپرتینویی‌ها اکنون با قدرت بیشتری در این مسیر حرکت کرده و تأمین‌کننده‌های قطعات را نیز به سمت استفاده از انرژی‌های پاک، هدایت می‌کنند.

جدیدترین اخبار از مرکز مدیریت کوپرتینو، حاکی از آن است که تعداد تأمین‌کننده‌های مبتنی بر انرژی پاک شرکت، دوبرابر شده است. زنجیره‌ی تأمین اپل تا سال 2020 به رکورد استفاده از پنج گیگاوات انرژی تجدیدپذیر می‌رسد که از پیش‌بینی چهار گیگاواتی خود اپل هم بیشتر خواهد بود.

جدیدترین تأمین‌کننده‌های اپل که به فهرست شرکت‌های با انرژی پاک پیوسته‌اند، فاکسکان، ویسترون (wistron) و پگاترون (pegatron) هستند. همکار اپل در ساخت صفحات نمایش یعنی کورنینگ هم در مسیر تبدیل انرژی مصرفی به انرژی تجدیدپذیر است. از دیگر شرکت‌هایی که در این مسیر قرار دارند، می‌توان به tsmc اشاره کرد که پردازنده‌های آرم طراحی شده توسط اپل را برای آیفون و آیپد تولید می‌کند.

قرارداد تأمین‌کننده‌ها با اپل به این صورت است که آن‌ها از فرآیندهای تولید اختصاصی کوپرتینویی‌ها استفاده می‌کنند تا پای انرژی سبز به مسیر تولید محصولات این شرکت باز شود. البته، آن‌ها متعهد به رعایت کردن رویکردها در تمامی فرآیندهای تولیدی خود نیستند.

اپل، علاوه‌بر رویکدرهای فوق، با فروش اوراق قرضه‌ی انرژی سبز، 2.5 میلیارد دلار سرمایه جذب کرد که بیش از هر شرکت آمریکایی دیگر است. سرمایه‌ی جذب شده به بیش از 40 پروژه‌ در سرتاسر جهان اختصاص می‌یابد که برخی از آن‌ها، با هدف تأمین برق مورد نیاز اپل، تعریف شده‌اند. این شرکت ادعا می‌کند که دو سوم از انرژی تجدیدپذیر مورد نیازش، ازطریق همین برنامه‌ها تأمین می‌شود.

از پروژه‌های اجرا شده با بهره‌گیری از green bonds اپل، می‌توان به تولید آلیاژ آلومینیم اختصاصی اشاره کرد که به‌صورت کامل از مواد بازیافتی تولید می‌شود. کوپرتینویی‌ها در سال 2018 با افتخار اعلام کردند که مک‌بوک ایر و مک مینی آن سال، به‌صورت کامل با آلیاژ بازیافتی ساخته شده‌اند.

www.zoomit.ir

گزارش اخیر منتشرشده توسط نشریه مالی nikkei asian review نشان می‌دهد تسلا و پاناسونیک قصد دارند فرایند توسعه آینده کارخانه گیگافکتوری خودروساز سیلیکون‌ولی در نوادا را متوقف کنند. بااین‌حال نشریه نیکی هنوز هیچ منبعی برای اطلاعات خود ارائه نکرده است. 

فروش خودروهای الکتریکی تسلا در ایالات متحده پایین آمده است. می‌توان مقداری از کاهش فروش را به تمرکز تسلا روی بازارهای خارج از این کشور مربوط دانست؛ اما نمی‌توان تمام دلایل کاهش فروش را به این موضوع ربط داد. علاوه‌بر این میزان فروش خودروهای برقی تسلا مدل اس و تسلا مدل ایکس نیز مانند گذشته نیست. درحالی‌که تسلا به‌تازگی گزارشی از سود خود منتشر کرده، ممکن است این سود مربوط‌به سه‌ماهه اول 2019 نباشد. چنین چیزی اصلا‌ً جای تعجب ندارد زیرا مدتی قبل نیز ایلان ماسک به این مسئله اذعان کرد.  

در گذشته تسلا به‌شدت تلاش کرده است تا دامنه فعالیت خود را برای آینده گسترش دهد؛ تلاش تسلا حتی با وجود کاهش احتمالی سود در کوتاه مدت، برای آینده توجیه‌پذیر بود. بااین‌حال برخی مواقع وضعیتی ایجاد می‌شود که شرکت‌های بزرگ باید برای گسترش فعالیت‌های خود تصمیم‌گیری کنند. اگر گزارش درست باشد، حتماً تسلا و پاناسونیک (panasonic) به این نتیجه رسیده‌اند که تصمیم برای گسترش گیگافکتوری، در شرایط کنونی غیرضروری است. چنین ایده‌ای به‌ویژه در وضعیت مالی فعلی، باعث وارد آمدن فشار بیشتر به این شرکت می‌شود و همین تصمیم جدید تسلا را توجیه‌پذیر می‌کند. 

پس از آن‌که نشریه نیکی خبر داد پاناسونیک سرمایه‌گذاری برای گسترش گیگافکتوری را متوقف می‌کند، ارزش سهام تسلا کاهش یافت. پاناسونیک اعلام کرد که این شرکت به ظرفیت 35 گیگاوات ساعت در سال رسیده است. چنین ظرفیتی در شرایط کنونی برای ساخت بیش از 500 هزار دستگاه خودروی الکتریکی تسلا مدل 3 در سال و پاوروال (powerwall) کفایت می‌کند. 

به نظر می‌رسد که حتی با وجود تکمیل نشدن گیگافکتوری، ظرفیت آن برای وضعیت فعلی مناسب است. صادقانه بگوییم، کارخانه تولید باتری خودروی برقی نوادا می‌تواند به‌طور مداوم گسترش یابد. تسلا امکانات زیادی برای رشد و توسعه گیگافکتوری در اختیار دارد و به نظر می‌رسد که چنین امکاناتی، ظرفیت بی‌پایانی را برای توسعه و بهبود فراهم کرده‌اند. 

در گزارش نشریه نیکی با اشاره به موقتی بودن توقف گسترش گیگافکتوری تسلا آمده است:

تسلا و پاناسونیک قصد داشتند ظرفیت تولید را تا سال آینده 50 درصد افزایش دهند، اما به‌دلیل مشکلات مالی مجبور به بازنگری شده‌اند. 

کارخانه گیگافکتوری از ابتدای سال 2017 تاکنون باتری‌های خودروی برقی تسلا مدل 3 را به‌عنوان کوچک‌ترین سدان این شرکت تولید می‌کند. پاناسونیک سلول‌های (پیل‌ها) باتری را تولید می‌کند، درحالی‌که تسلا وظیفه مونتاژ آن‌ها را در پکیج باتری بر عهده دارد. با وجود ظرفیت کنونی 35 گیگاوات ساعت در سال، این دو شرکت قصد داشتند ظرفیت تولید کارخانه نوادا را تا سال 2020 به 54 گیگاوات ساعت در سال افزایش دهند. 

گزارش اخیر اشاره می‌کند که پاناسونیک در سال مالی منتهی به ماه مارس، حدود 180 میلیون دلار زیان کرده است. پاناسونیک همچنین سرمایه‌گذاری موردنظر در کارخانه گیگافکتوری شانگهای را متوقف کرده است. با این وجود، هر دو شرکت هنوز هم قصد دارند در آینده با یکدیگر همکاری کنند. سخنگوی تسلا به نشریه نیکی گفت:

البته ما در صورت نیاز، به سرمایه‌گذاری‌های جدید در گیگافکتوری 1 ادامه خواهیم داد. 

www.zoomit.ir

جای تعجب ندارد که رنگ‌کردن و جلادادن به کربن تا حد زیادی محبوب شده باشد. این فرایند به قدری محبوب است که شرکت‌های زیادی نظیر استون مارتین، مک‌لارن، سینگر و برابهام از بزرگ‌ترین مشتریان آن هستند. درست مانند بسیاری دیگر از ایده‌های خوب صنعت خودروسازی، این ایده هم کاملا اتفاقی به وجود آمد. این فرایند زاده‌ی ذهن دیو کینگ، رئیس carbody ltd (یک تعمیرگاه خودروهای تصادفی) بوده است.

چند سال قبل، کینگ که تعمیرگاه خود را پس از ترک مدرسه راه‌اندازی کرده بود، به‌دنبال راهی برای گسترش تجارت خود درکنار تعمیر خودروهای تصادفی بود تا اینکه یک درخواست از یک نمایشگاه خودرو همه چیز را تغییر داد. کینگ روشی را ابداع کرده بود که می‌توانست با جمع‌آوری تعداد زیادی از ورقه‌هایی که می‌خواست آن‌ها را رنگ کند، به رنگ‌آمیزی هم‌زمان و سریع‌تر آن‌ها بپردازد. خبر این موضوع منتشر شد و تماسی از یکی از شرکت‌های خودروسازی با کینگ تغییر زیادی در صنعت رنگ‌رزی خودرو ایجاد کرد. این شرکت رنگ قدرتمند و بسیار باکیفیت را روی قطعات فیبرکربن خواستار بود.

کینگ تحقیق در این زمینه را آغاز کرد و متوجه شد که صنعت ثبت شده‌ای برای این کار وجود ندارد. در این هنگام بود که ایده‌ی راه‌اندازی این تجارت به ذهن او رسید. وی project 12 را با هدف یافتن راهی برای این کار راه‌اندازی کرد. تا آن زمان، رنگ‌آمیزی و جلادادن فیبرکربن با پولیش زدن سطح آن انجام می‌شد که این کار رنگ عمیق و براق مطلوب را به آن نمی‌داد. فیبرکربن (carbon fiber) با اشباع کردن فیبر‌های بافته شده‌ی کربن با رزین و سپس ریختن آن در قالب و حرارت دادن آن تولید می‌شود. یک فرایند که برپایه‌ی سیلیکون انجام می‌شود، این قطعات را از قالب‌هایشان جدا می‌کند. پیدا کردن یک راه‌حل شیمیایی برای تمیزکردن سطح این فیبرها بدون آن که آسیبی به رزین برسد تبدیل به یک مأموریت برای کینگ شد. وی در این زمینه با یک شرکت تولیدکننده‌ی مواد شیمیایی تماس گرفت تا او در را در این راه یاری دهد. مشکل دوم نگه‌‌داشتن رنگ برروی سطح این قطعات بود.

سطح فلزی ابتدا با اتیل اسید اسپری می‌شود که باعث می‌شود سطحی صاف‌تر و آماده‌تر برای رنگ‌آمیزی داشته باشیم. این کار برای فیبرکربن مقدور نیست؛ به همین دلیل باید به‌صورت مکانیکی به آن سمباده زد. این کار یک ایراد اساسی دارد و آن هم این است که فیبرکربن را دربرابر ضربات تا حد زیادی تضعیف می‌کند. به‌عنوان راه‌حل جایگزین، مکانیک تیم فرمول یک هوندا، ایده‌ی مات کردن با بخار را مطرح کرد. در این روش یک دستگاه، ترکیبی از آب، هوا و خرده شیشه را به سطح می‌پاشاند. به نظر می‌آمد که این روش جواب می‌دهد و به همین دلیل کینگ شروع به کارکردن و تحقیق در این روش کرد و سرمایه‌گذاری بزرگی در این روش انجام داد.اما هنوز مشکلاتی وجود داشت. هنوز هم قطعات بزرگ‌تر در معرض آسیب بودند. کینگ پی برد که مواد مورد استفاده مفید بودند؛ اما روش استفاده از آن‌ها ایراداتی داشت. راهی که به ذهن کینگ رسید این بود که با استفاده از یک نازل بزرگ، حجم زیادی از این مواد را فراهم کند و با یک نازل کوچک‌تر، کنترل میزان خروج این مواد را داشته باشد.

برای این کار، کینگ با یک شرکت دیگر همکاری کرد. فرایند رنگ‌آمیزی ابتدا مانند دیگر خودروها، با اسپری کردن رنگ آغاز می‌شود. سپس توسط تیم حرفه‌ای پروژه‌ی 12، عملیات سمباده زنی آغاز می‌شود. به محض آن که رنگ مطلوب ایجاد شد، پولیش دستی انجام می‌شود و توسط تیم کنترل کیفیت، نظارت می‌شود. در این فرایند از رنگ‌های براق استفاده می‌شود. سپس از پرتوی ماورای بنفش برای جلوگیری از زردشدن این رنگ‌ها به مرور زمان بهره می‌برند. کار کینگ هنوز هم تمام نشده است و در حال توسعه‌ی روشی است که بتواند یک لایه‌ی نازک طلا را زیر رنگ قرار دهد و بعد از 15 بار تلاش و صرف صدها هزار دلار، بالاخره به هدف اصلی خود رسید. با این اتفاق، اکنون او به مرجع انجام این کار حیاتی تبدیل شده است.

نحوه‌ی انجام این کار به‌صورت قدم به قدم:

با استفاده از سیلیکون، قطعه‌ی فیبرکربنی را از قالب خارج می‌کنند و سپس آن را با استفاده از پاک‌کننده‌های شیمیایی مخصوص این پروژه، تمیز می‌کنند.

سطح این قطعات با استفاده از روش مکانیکی ذکر شده، سمباده زده می‌شود و رنگی مات و مقاوم به قطعات می‌دهد.

سمباده و پولیش برروی سطح قطعات اعمال می‌شود. ناهمواری‌هایی که با سمباده نمی‌توان آن‌ها را از بین برد توسط دستگاه بلاست از بین می‌رود تا سطح آما‌ده‌ی رنگ‌آمیزی شود.

سطح با رنگ براق رنگ‌آمیزی و جلا داده می‌شود. متناسب با بافت فیبرکربن، می‌توان طرح‌های خاصی را برروی آن رسم کرد.

سطح نهایی مجددا پولیش می‌شود. سپس سطح را در مقابل تغییر رنگ مقاوم می‌کنند.

سطح را برای رفع ایرادات نهایی بازرسی می‌کنند.

www.zoomit.ir