یک دوست خوب ویژگی های زیر را دارد

_ انتظارات خود را به حداقل برساند و اگر می تواند صفر کند.
_ ضرورتا هر آنچه را که متوجه می شود به زبان نیاورد.
_ تا اجازه دوست را نداشته باشد، رازی از او را با کسی در میان نگذارد.
_ از موفقیت او به طور واقعی خرسند باشد.
_ فقط "نشنود" بلکه به او گوش کند.
_ در هیچ شرایطی، پشت سر او صحبت نکند.
_ با او هم بخندد، هم گریه کند.
_ مرتب از وجود او و ویژگی های مثبت او، قدردانی کند.
_ اگر گله ای از او دارد، مدتی صبر کند تا شرایط مناسب حل و فصل آن فراهم آید.
_ یادداشتی که روی هدیه می گذارد، از خود هدیه مهم تر است.
_ تا می تواند احترام او را در جمع حفظ کند.
_ بعضاً با خاموشی و سکوت، با او صحبت کند.
_ از "عذر می خواهم" فراوان استفاده کند.
_ اگر بدی دید، گذشت کند.
_ اگر بدی ها ادامه پیدا کرد، آن شخص دیگر دوست نیست.
_ تا می تواند زبان خود را کنترل کند چراکه زخم زبان به سختی فراموش می شود.
_ از سِرّ دوست مراقبت کند.
_ در رفتار و واکنش، قابل پیش بینی باشد.
_ پیامدهای احتمالی هر سخن و رفتاری را قبلاً مطالعه و محاسبه کند.
_ به دوستی، به شکل درازمدت نگاه کند تا همیشه محبت و خویشتنداری کند.
_ برای موفقیت او قدم بردارد.
_ وقتی موردی روشن نیست، اول بپرسد بعد قضاوت کند.
_ در اوج عصبانیت، الفاظ و ادبیات مؤدبانه استفاده کند.
_ از ادب و تربیت دوست سوء استفاده نکند.
_ اگر قراراست داستانی را بگوید، همه را بگوید یعنی به طور مثال 20 درصد آن را مخفی نکند.
_ تاریخ تولد او را بداند و حداقل یادداشتی ماندنی بفرستد.
_ به خاطر پول بیشتر و موقعیت بهتر، به او خیانت نکند.
_ برای گوشزد کردن موردی، اگر لازم باشد 5 سال صبر کند.
_ هوش و تشخیص او را دستکم نگیرد.