ساله ایتالیایی به پرسشهای یورونیوز درباره جهان پاسخ می دهد.
او به ما می گوید که درباره جهان چه فکر می کند؟
یورونیوز: آیا جهان نامتناهی است و نهایتی ندارد؟
مارگریتا هک: جهان می تواند نامتناهی باشد. ما می دانیم که جهان صاف است یعنی از قوانین هندسه اقلیدسی تبعیت می کند. اگر جهان متناهی و بسته بود، مثل سطح یک کره، ما می توانستیم از متناهی بودن آن مطمئن باشیم. ما اگر به نحوه تولید نور دقت کنیم و با ابزارهای ویژه ای آن را ارزیابی کنیم به این نتیجه می رسیم که جهان ما مسطح است.
یورونیوز: این که جهان مسطح است یعنی چه؟
مارگریتا هک: یعنی جهان نامتناهی است. یعنی جهان ما جهانی اقلیدسی است. همان قوانینی بر آن حاکم است که ما در هندسه دوران دبیرستان خواندیم.
یورونیوز: اما مفهوم نامتناهی بودن جهان بیشتر مفهومی فلسفی است.
مارگریتا هک: در واقع این طور نیست. اجازه بدهید یک مثال ملموس را مطرح کنم. اعداد.
اعداد نامتناهی هستند. می بینید که مفهوم بی نهایت مفهومی بسیار روشن است.
یورونیوز: اما عدد مفهومی است که به وسیله انسان ایجاد شده است. در حالی که جهان این طور نیست. فکر کردن درباره یک مساله بی نهایت کمی ترسناک به نظر می رسد.
مارگریتا هک: اما اگر شما به یک مفهوم متناهی بیندیشید… خب… واقعا ورای آن چه چیزی وجود دارد؟ چنین اندیشه ای به نظر من مشکل سازتر است. من شخصا ترجیح می دهم فرض کنم که جهان نامتناهی است تا این که نهایتی داشته باشد.
جهان همواره وجود داشت، همواره وجود دارد و هیچ حد و مرزی ندارد.
منظور ما از جهان هر چیزی است که موجودیت دارد.
ما قبلا اشتباه هایی را مرتکب شدیم که فکر می کردیم فقط کره زمین موجودی بی نظیر است. خورشید مرکز جهان است. یا کهکشان راه شیری مرکز جهان است و چیزی شبیه آن وجود ندارد.
شاید واقعیت این باشد که آن چه را ما جهان می نامیم یکی از بی شمار جهانهایی باشد که وجود دارد.
پاسخ سوال می تواند این باشد که ورای جهانی که ما می شناسیم جهانهای دیگری وجود دارد.