تاثیر ورزش بر بهبود بیماران سرطانی
بنا بر این گزارش توصیه به استراحت بعد از طی مرحله درمانی، دیدگاهی قدیمی و تاریخ‌گذشته است.
نتیجه تحقیقات تازه نشان می‌دهد ورزش می‌تواند خطر مرگ به دلیل سرطان را کاهش دهد و عوارض جانبی درمان را به حداقل برساند.
بنا بر گزارش مک‌میلان از میان دو میلیون بیمار سرطانی در بریتانیا که
دوره درمان خود را پشت سر گذاشته‌اند، حدود یک میلیون و ششصدهزار نفر
فعالیت جسمی کافی ندارند.
بنا به توصیه مک‌میلان بیماران بزرگسال سرطانی و
کسانی که سرطان آنها مداوا شده، باید در هفته 150دقیقه حرکات ورزشی ملایم
انجام دهند.
در این گزارش، به نقل از کالج آمریکایی طب ورزشی
نیز آمده است که ورزش طی دوره اکثر انواع درمان‌ها و بعد از آن ضرری ندارد و
درمان‌شدگان سرطان باید از غیرفعال بودن اجتناب کنند.
باغبانی، راهپیمایی و شنا
بر اساس این گزارش فعالیت جسمی می‌تواند به فائق آمدن بر تاثیرات سرطان و درمان آن، مانند خستگی و اضافه وزن، کمک کند.
در این گزارش آمده است: "شواهد نشان می‌دهد ورزش و
تحرک فیزیکی، خستگی و فرسودگی بیمار را در طی دوره درمان افزایش نمی‌دهد و
در عوض باعث افزایش سطح انرژی آنها بعد از درمان می شود... فعالیت جسمی
همچنین احتمال ابتلا به امراض قلبی و پوکی استخوان را کاهش می‌دهد. انجام
فعالیت‌های بدنی در حد توصیه‌شده، همچنین احتمال مرگ به دلیل سرطان و
بازگشت بیماری بعد از مداوا را کاهش می‌دهد."
تحقیقات قبلی نشان داده بود که ورزش کردن در حد
توصیه‌شده، احتمال بازگشت سرطان سینه را تا حد 40 درصد کاهش می‌دهد. در
مورد مبتلایان به سرطان پروستات نیز این احتمال حدود 30 درصد کاهش می‌یابد.
به گفته کیران دیوین، مدیرعامل مک‌میلان، فعالیت فیزیکی در روند بهبود و افزایش طول عمر در سرطان بسیار مهم است.
آقای دیوین می‌گوید: "بیماران سرطانی اگر بدانند
که فعالیت جسمی تا چه حد می‌تواند بر بهبود آنها و سلامتشان در بلند مدت
تاثیر داشته باشد، شگفت‌زده می‌شوند... فعالیت جسمی، لازم نیست شدید باشد،
مثلا باغبانی، راهپیمایی تند یا شنا کردن هم به عنوان فعالیت فیزیکی قابل
قبول است."
پیش از این به صورت سنتی به بیماران سرطانی توصیه
می‌شد که بعد از درمان استراحت کنند، اما گزارش مک‌میلان می‌گوید که این
رویکرد می‌تواند بیمار را در معرض خطر قرار دهد