جام جم آنلاین: 23 سال پیش در روز 28 ژانویه سال 1986 میلادی شاتل فضایی چلنجر 73 ثانیه پس از آغاز پرتابش از پایگاه كیپ كاناورال در مركز فضایی كندی ناگهان در مقابل دیدگان بهت زده میلیون ها بیننده تلویزیونی منفجر شد. دود سفیدرنگ غلیظی شبیه به پنبه در آسمان لاجوردین گسترش یافت.هفت سرنشین چلنجر در این حادثه كشته شدند.

 پس از 5 سال پرواز و انجام 24 ماموریت فضایی پرواز شاتل های فضایی آمریكایی به امری عادی تبدیل شده بود. اما این ماموریت چلنجر از دیدگاه رسانه ها با سایر ماموریت های فضایی تفاوت داشت.

زیرا برای اولین بار یك شهروند عادی آمریكایی در جمع فضانوردان بود.

خانم كریستا مك اولیف آموزگار تاریخ در یك دبیرستان ایالت نیوهمپشایر متاهل و مادر 2 فرزند براساس قولی كه ناسا از سال ها پیش تكرار كرده بود كه روزی یك شهروند عادی را به فضا می فرستد ، فضانوردان حرفه ای را همراهی می كرد.

دلیل انفجار چلنجر اختلالی بود كه در بوستر یكی از موتورهایش بروز كرد.

كابین شاتل چلنجر پس از انفجار با سرعت 300 كیلومتر در ساعت درآب های اقیانوس سرنگون و از هم متلاشی شد و بزرگترین فاجعه فضایی آمریكا تا آن تاریخ را رقم زد.

در این حادثه ، فرانسیس اسكوبی ، مایكل اسمیت ، جودیت رسنیك ، رونالد مك نایر ، الیسون اونیزوكا ، گریگوری جارویس و كریستا مك اولیف جان خود را از دست دادند.

17 سال پس از این حادثه و فقط با 3 روز اختلاف در روز اول فوریه سال 2003 شاتل فضایی كلمبیا پس از انجام ماموریت فضایی اش هنگام بازگشت به زمین و ورود به جو زمین منفجر شد و 7 سرنشین آن كشته شدند و دومین فاجعه بزرگ فضایی آمریكا رخ داد.

به این ترتیب ، در روز 28 ژانویه سال 1986 میلادی شاتل فضایی چلنجر 73 ثانیه بعد از اینكه از پایگاه كیپ كاناورال به هوا پرتاب شد ، در پهنه آسمان لاجوردین منفجر گردید.

با مرگ 7 فضانورد بزرگترین فاجعه ای فضایی آمریكا تا آن تاریخ رقم خورد.

حادثه ای كه بعدها مشخص شد عامل آن اشتباه انسانی و سهل انگاری بوده است.آن روز یك روز نحس برای سازمان ناسا بود كه پس از 17 سال بار دیگر ناسا چنین روز نحسی را تجربه كرد.

بهرام افتخاری