سلول‌ها به طور طبیعی از روش بازتركیبی هومولوگ، استفاده می‌كنند تا آسیب‌ها به كرموزوم‌های‌شان را ترمیم كنند.

دانشمندان راه موثرتری را برای ساختن ژنوم مصنوعی كشف كرده‌اند تا شاید روزی حیات مصنوعی ایجاد كنند.
این روش جدید از هم اكنون برای كمك به ایجاد نسل بعدی سوخت‌های زیستی و مواد زیست‌-شیمیایی در آزمایشگاه‌های كریگ ونتر، دانشمند مشهور و بحث‌برانگیز آمریكایی، مورد استفاده قرار دارد.
ونتر اشكال حیات مصنوعی را به عنوان درمانی بالقوه برای بیماری‌ها و پیشگیری از گرمایش جهانی ارائه كرده است، اما این چشم‌انداز بسیار بحث‌برانگیز بوده و مباحثات داغی را در مورد عواقب احتمالی و اخلاقیات مهندسی‌كردن حیات مصنوعی برانگیخته است.
ایجاد حیات به طور مصنوعی یكی از هدف‌‌های مهم علم است، اما همچنین هراس‌های شدیدی را مانند آنچه آلدوس هاكسلی در رمان "دنیای جسور نو" در سال 1932 پیش‌بینی‌ كرده است، برمی‌انگیزد. هاکسلی در این کتاب دورانی را توصیف می‌کند که از جمله در آن تولید مثل طبیعی انسان كنار گذاشته می‌شود و به جای آن نوزادان در آزمایشگاه‌ها رشد داده می‌شوند.
انستیتوی جی كریگ ونتر سال گذشته موفق شد DNA یك باكتری ساده را به طور مصنوعی تكثیر كند.
پژوهشگران در ابتدا از باكتری ای كولای (e. coli) برای ساختن ژنوم استفاده كردند، اما بعد دریافتند كه این فرآیند چندمرحله‌ای و زحمت‌افرین است و ای كولای در ساختن قطعات بزرگ DNA دچار مشكل است.
آنها نهایتا از نوعی از مخمر به نام ساكارومیسس سرویسیه (Saccharomyces cerevisiae) استفاده كردند. این كار به آنها امكان داد كه ایجاد ژنوم مصنوعی را با استفاده از روشی كه بازتركیبی هومولوگ خوانده می‌شود، به انجام رسانند. سلول‌ها به طور طبیعی از روش بازتركیبی هومولوگ، استفاده می‌كنند تا آسیب‌ها به كرموزوم‌های‌شان را ترمیم كنند.
بیانیه انستیتو كریگ كه چهارشنبه 3 دسامبر (13 آذر) منتشر شد، می‌گوید این دانشمندان سپس شروع به بررسی توانایی "مونتاژ DNA" در این مخمر كردند، كه نهایتا معلوم شد كه در حد یك "كارخانه ژنتیكی" است.
این پژوهشگران با استفاده از روش بازتركیبی هومولوگ توانستند قطعات نسبتا كوتاه DNA را به درون سلول‌های مخمر وارد كنند.
بر اساس نتایج این بررسی كه در شماره آینده نشریه "پیشرفت‌های آكادمی ملی علوم" آمریكا منتشر خواهد شد، آنها دریافتند كه به این ترتیب توانسته‌اند كل ژنوم را در یك مرحله بسازند.
دانیل گیبسون، سرپرست این تحقیق در این باره گفت:‌ "ما همچنان از توانایی این مخمر در برداشتن قطعات متعدد DNA و متصل‌كردن آنها به یكدیگر برای ایجاد یك مولكول در حد DNA شگفت‌زده هستیم."
پژوهشگران انستیتو ونتر در حال حاضر به كار در مورد ایجاد یك باكتری زنده با استفاده از یك توالی ژنومی مصنوعی از باكتری مایكوپلاسما جنیتالیوم (Mycoplasma genitalium) ادامه می‌دهند.
این باكتری كه باعث برخی از بیماری‌های مقاربتی می‌شود، یكی از ساده‌ترین ساختارهای ‌ DNA را درمیان اشكال حیاتی را دارد، و تنها از 580 ژن متشكل است.
در مقابل ژنوم انسان حدود 30000 ژن دارد.
این گروه پژوهشگران كه در مریلند مستقر هستند، كرموزومی را به وجود آورده‌اند كه مایكوپلاسما لبوراتوریوم (Mycoplasma laboratorium) خوانده شده است.
اكنون آنها بر روی ایجاد راهی كار می‌كنند تا این كروموزوم به درون یك سلول زنده پیوند بزنند و آن را برای تحت كنترل گرفتن این سلول و تبدیل شدن عملی به یك شكل حیاتی جدید تحریك كنند.