منبع :
هدف غایی و آرمانی نظام آموزشی، پرورش انسان‌های خلیفه‌اللهی و فرهیخته است. انسان‌هایی كه در تمامی ابعاد رشدیافته باشند و بتوانند از همه توانایی‌های بالقوه خود كه خداوند در درون آنها قرار داده است، به نحو مطلوب در جهت زندگی بهتر و مطلوب‌تر و كسب رضای خداوند استفاده كنند.
نظریه هوش‌های چندگانه به دنبال تغییرات بنیادین در ساختار و روش آموزشی در مدارس است. این نظریه به تمام معلمان این پیام را می‌دهد: فراگیرانی كه در آغاز هر روز در مدرسه حضور می‌یابند. حق دارند از تجربیاتی كه همه مقولات هوش‌های هشت‌گانه آنها را فعال می‌كند و توسعه می‌بخشد استفاده كنند. تمام دانش‌آموزان باید در طول روز در معرض برنامه‌ها، پروژه‌ها و دوره‌هایی قرار گیرند كه به ایجاد و توسعه توانایی هوشی آنها كمك می‌كند و نباید تنها مهارت‌های شفاهی و منطقی آنان همانند گذشته موردتوجه قرار گیرد.
مدیران و كارشناسانی كه در برنامه‌ریزی مدارس نقش دارند، می‌توانند نظریه MI را به عنوان معیاری برای اطمینان یافتن از این كه برای همه دانش‌آموزان در هر روز فرصت‌هایی برای تعاملات مستقیم با هر یك از هشت مقوله هوشی فراهم می‌شود، در نظر بگیرند و فعالیتهایی را برای پرورش هر كدام از مقوله‌های هوشی طراحی و اجرا نمایند.
برای ارزیابی فعالیتهای مبتنی بر هوش‌های چندگانه، باید از روش‌هایی استفاده نمود كه یادگیری، افزایش توان و میزان رشد و پرورش استعداد خاص هر دانش‌آموز را به صورت واقعی در هر یك از مقولات هوشی نشان دهد.
شیوه‌های ارزشیابی واقعی، به ویژه به دانش‌آموزان اجازه می‌دهد تا آموخته‌های خود را در محیطی كه با زندگی واقعی آنان مطابقت دارد، نشان دهند. در صورتی كه در روش‌های استاندارد شده، همواره دانش‌آموزان را در محیط‌های ساختگی كه با جهان واقعی بسیار تفاوت دارد، مورد ارزیابی قرار می‌دهند.> (آرمسترانگ)
انواع ارزشیابی با توجه به تئوریMI
در شیوه‌های ارزشیابی واقعی و توصیفی، از ابزار، وسایل و روش‌های بی‌شماری استفاده می‌شود. یكی از پیش‌نیازهای اصلی ارزیابی واقعی و معتبر، مشاهدات است و همانگونه كه گاردنر (19831993) بیان كرده است، بهترین روش سنجش هوش‌های چندگانه دانش‌آموزان، مشاهده نحوه به‌كارگیری سیستم‌های نمادین هر یك از مقولات هوشی به وسیله آنان است.
یكی دیگر از مؤلفه‌های اصلی در انجام ارزشیابی واقعی، مستندسازی فعالیتهای دانش‌آموزان است و می‌توان عملكرد دانش‌آموزان را با روش‌های مختلف ثبت و نگهداری كرد. برخی از این روش‌ها عبارتند از:
- گزارش‌های داستان‌گونه، نمونه‌هایی از كارهای دانش‌آموزان، نوارهای صوتی، نوارهای ویدئویی و عكاسی.
- یادداشت‌های دانش‌آموزان، نمودارهای اجتماعی، آزمون‌های غیرمتعارف، مصاحبه با دانش‌آموزان، ارزیابی‌های كوشش‌مدار، فهرست‌ها، طرح‌های كلاسی و گزارش‌های گاه‌شماری.
نتیجه‌گیری:
با توجه به ویژگی‌های فعالیتهای مكمل و فوق‌برنامه آموزشی و پرورشی و ضرورت استفاده از آنها در نظام آموزشی، می‌توان از آنها در جهت كاربرد تئوری MI برای رشد همه‌جانبه و فراگیر استفاده كرد.
مدیران و معلمان با توجه به نظریه MI می‌توانند برنامه‌های گوناگون و مدون و انعطاف‌پذیر و راهكارها و فعالیتهای آموزشی و پرورشی را طراحی كنند و در جهت تقویت برنامه درسی و توجه به استعدادهای خاص فراگیران با استفاده از ویژگی‌های محلی و منطقه‌ای ارائه دهند و با پرورش هوش‌های چندگانه زمینه تعمیق یادگیری در حیطه‌های شناختی و مهارتی را فراهم ساخته و در نتیجه فراگیران را در ابعاد مختلف جسمانی، روانی، ذهنی، عاطفی، فرهنگی و... رشد دهند.
تهیه و تنظیم: سكینه حسینی - آموزگار منطقه 5 تهران
منابع و مآخذ:
آرمسترانگ - توماس (هوش‌های چندگانه در كلاس‌های درس) - ترجمه: مهشید صفری - انتشارات مدرسه. تهران 1383 -
احمدی - علی‌اصغر (خلاق‌های موجود در نظام تعلیم و تربیت ایران) انتشارات رسانه تخصصی - تهران 1384 -
مجموعه مقالات برگزیده همایش تبیین جایگاه فعالیتهای مكمل و فوق‌برنامه در آموزش و پرورش عمومی - انتشارات رسانه تخصصی - تهران 1384 -
احمدی - حسین و دیگران (راهنمای طراحی و اجرای فعالیتهای مكمل و فوق‌برنامه در ابتدایی) انتشارات آزمون تویس - تهران -1384
شعاری‌نژاد - علی‌اكبر (نقش فعالیتهای فوق‌برنامه در تربیت نوجوان) انتشارات اطلاعات - تهران 1381
ذوفن - شهناز و لطفی‌پور - خسرو (رسانه‌های آموزشی برای كلاس درس) انتشارات شركت چاپ و نشر كتاب‌های درسی در ایران - تهران 1380طراحی وب سایتفروشگاه اینترنتیطراحی فروشگاه اینترنتیسیستم مدیریت تعمیر و نگهداریسامانه تعمیر و نگهداری PM سامانه جمع آوری شناسنامه کامپیوتر سیستم جمع آوری شناسنامه کامپیوتر سیستم مدیریت کلان IT طراحی وب سایت آزانس املاک وب سایت مشاورین املاک طراحی پورتال سازمانی سامانه تجمیع پاساژ آنلاین پاساژ مجازی