آیدین آغداشلو مسأله اصلی نقاشی معاصر ایران را درگیری میان هنر جدی و شوخی عنوان كرد.
آیدین آغداشلو منتقد و هنرمند نقاش در نخستین روز از همایش هفتمین دوسالانه نقاشی معاصر ایران حضور یافت و درباره وضعیت هنر نقاشی معاصر ایران سخن گفت.
آغداشلو برگزاری دوسالانه‌ها را دریچه‌ای دانست كه آن واحد مشكلات ما را هم بازگو می‌كند كه این مشكلات تنها دو سال یا چهار سال گذشته را در بر نمی‌گیرد.
وی افزود: در تمامی دوسالانه‌هایی كه برگزار می‌شود با هر مدیریت و سیاستی بالاخره چند اثر بسیار خوب و طراز اول دیده می‌شود كه این نه نشانه توفیق است و نه شكست اما ما را به مسائل موجود خودمان آگاه می‌كند.
آغداشلو برپایی اكسپوها، دوسالانه‌ها و نمایشگاه‌های ملی و بین‌المللی را بسیار مهم خواند و گفت: حتی نمایشگاه‌هایی كه هنرمندان جوان برپا می‌كنند فرصت بسیار مغتنمی است چرا كه اگر این نمایشگاه‌ها نباشد نمی‌توان فهمید كه بخش‌های دور از نظر هنرهای تجسمی كشور چگونه عمل می‌كنند.
وی همچنین هنرمندان جوان ایرانی را بسیار لایق و شایسته دانست كه هنرشان جدی است و حرفی برای گفتن دارند.
این منتقد هنری بحث «هویت ملی» و پیوند هنر معاصر با هنر گذشته را از جمله مباحث مهم هنرهای تجسمی در طول ?? سال گذشته عنوان كرد وگفت: به دست آوردن زبانی كه در عین معاصر بودن ریشه در گذشته هم داشته باشد مسأله‌ای است كه همیشه مطرح بوده است و در دوره‌ای در قالب مكتب سقاخانه تجلی یافت ولی در طول این ?? سال كه از تأسیس دانشكده هنرهای زیبا و آغاز به كار هنر مدرن در ایران می‌گذرد هنوز هم این مسأله باقی است. برخی از هنرمندان هنوز با آن تقابل دارند و برخی سعی كرده‌اند زبان بینابینی پیدا كنند و یا آن كه پا جای گذشتگان خود بگذارند.
آغداشلو تصریح كرد:‌این مسأله بسیار واضح است اما پاسخ واضحی ندارد.
وی در ادامه به مقایسه آثار هنرمندان ایرانی با هنرمندان پاكستانی،هندی و عرب در نمایشگاه‌های گروهی بین‌المللی پرداخت و گفت: در این نمایشگاه‌ها تنها نمونه‌های قابل اعتنا آثار هنرمندان ایرانی است و این نشان می‌دهد كه ما زودتر از آنها به مسأله خودمان در زمینه هنر جهانی پرداختیم و این چالش كه تا امروز ادامه یافته است به صورتی است كه نه تنها با گذشته خود نسبتی برقرار نكردیم بلكه سعی كردیم راه حل ساده و بلافاصله‌ای برای آن پیدا كنیم به این صورت كه عناصر تثبیت شده را از هنر گذشته خود بگیریم، آنها را جدا كنیم و به صورت مجرد استفاده كنیم و به این صورت هویت بلافاصله‌ای پیدا كنیم.
آغداشلو در ادامه به هنر شرق اشاره كرد و آن را متأثر از هنر ایران دانست و گفت: شدت ساده‌اندیشی هنر شرق مثل هنر هند و پاكستان بسیار تكان‌دهنده است.
وی نقاشی ایرانی را الهام‌دهنده هنر سمت شرق خود یعنی هند و هنر سمت غرب خود یعنی عثمانی دانست و گفت: ما پیشتر از آنها با مسائل مختلف هنری خود مواجه شدیم و برای آن راهكار ارائه كردیم.
آغداشلو همچنین هنرهای تجسمی را به دو شاخه هنر جدی و تفننی تقسیم‌بندی كرد وگفت:هنر جدی هنری نیست كه تنها به مقوله‌های جدی بپردازند بلكه هنری است كه از تفنن و بازی و شوخی درگذشته و به مسائل عمیق‌تری رسیده است.
آغداشلو همچنین تأكید كرد: هنر معاصر ایران نه درگیر میان سنت و مدرنیته و نه فرمالیسم و هنرمتعهد است بلكه درگیر میان هنر جدی و شوخی است.
وی افزود: بسیاری از هنرمندان اگر چه یك اثر هنری آفریده‌اند اما در آثارشان بیننده را به سخره می‌گیرند.
آغداشلو در پایان تصریح كرد:‌ در طول ?? سال گذشته تعداد هنرمندانی كه به صورت جدی كار می‌كنند بسیار بیشتر از هنرمندان ??? سال گذشته بوده و این بسیار باعث خوشحالی است.