خط كشی بین نقاشی و گرافیك در روزگاری كه با آلیاژی از پسا مدرنیسم و دیجیتالیسم ساخته شده چندان درست به نظر نمی رسد. اما بهر حال نمی توان منكر تفاوت دو هنر نقاشی و گرافیك از هم شد. نقاشی عموماً زیرمجموعه هنر است كه این هنر شدت و ضعف دارد اما گرافیك همیشه هنر نیست. گاهی هم تبدیل به رسانه می شود ؛ مثل وقتی كه در خدمت تبلیغات (تجاری، فرهنگی و سیاسی) قرار می گیرد.
البته گاهی هم تلفیقی از هنر و رسانه است. درست مثل زمانی كه در خدمت رسانه های (چاپی، الكترونیكی، دیجیتالی و سایبر) قرار می گیرد. به طور كلی آنگاه كه هنر مطلق است graphic art و وقتی كه رسانه و یا تلفیقی از رسانه و هنر است graphic design نامیده می شود. تفاوت بعدی این دو هنر، برقراری ارتباط با مخاطب است. در مواجهه با نقاشی، وظیفه برقراری ارتباط به عهده مخاطب است و اوست كه باید تلاش كند تا با اثر هنرمند نقاش ارتباط برقرار كند. اما در گرافیك ، برعكس است و وظیفه برقراری ارتباط بر دوش خود اثر گرافیك نهاده شده یعنی اثر گرافیكی ، بایستی تلاش كند تا مخاطب را به طرف خودش جذب كند نه اینكه مخاطب زور بزند تا محتوای اثر گرافیك را درك كند. علت ناتوانی بسیاری از آثار گرافیك ناشی از ندانستن همین تفاوت است .
برای دیدن آثار یك هنرمند نقاش، این مخاطب است كه به گالری و موزه می رود تا آثارش را ببیند. یعنی مخاطب به طرف «اثر» می رود در حالی كه در گرافیك ، معكوس این اتفاق رخ می دهد و این «اثر» گرافیك است كه به طرف مخاطب می رود. شهروندان در حال عبور و مرور از كوچه و خیابان هستند كه بیل بردها و پوسترها و . .. به طرف شان می آیند و می خواهند به زور پیام شان را به آنها منتقل كنند. تفاوت دیگری كه در سایت رسام بدان اشاره شده آن است كه «اثر» نقاشی كاملاً شخصی است و گویای حرف و فكر هنرمند نقاش است بدون در نظر گرفتن مخاطب. از این رو است كه می گوییم او می تواند هر چیزی را به شكل نمادین در اثرش به كار برد. ولی در «اثر» گرافیك تقریباً چنین تصوراتی شدنی نیست.
چرا كه گرافیك «شخصی» نیست و می خواهد ارتباط برقرار كند یعنی بایستی مخاطب را در نظر بگیرد. اثری كه در طراحی و تولید آن ، مخاطب نقشی نداشته باشد نمی تواند «اثر» گرافیكی موفقی باشد. در پایان باید اشاره كرد كه نقاشی تكثیر نمی شود حداقل با هدف تكثیر، ارائه نمی شود . اما گرافیك براساس تكثیر، طراحی و تولید می شود . واضح است كه منظور از تكثیر ، تمام گونه های آن است (چاپ، فیلم های اپتیك، فیلم های مگنت، امواج الكترونیكی و ... ) . آثار تك نسخه ای در گرافیك جایگاهی ندارند چرا كه هدف برقراری ارتباط را ، عملیاتی نمی كنند. متأسفانه بی توجهی به این مسأله هم باعث شده كه این روزها ، گرافیك به سمت نمایشگاهی و جشنواره ای شدن پیش برود. پوسترها و جلدهایی كه فقط در یك نسخه تكثیر می شوند و به قصد رتبه و جایزه رهسپار جشنواره های خارجی، یا بر دیوار نگارخانه ها و گالری ها می نشینند و می خواهند بیان هنرمندانه آن گرافیست ـ نقاش را رخ نمایی كنند.