بافت به گروهی از سلول ها گفته می شود که در کنار هم قرار دارند و دارای ساختار و عمل ویژه ای هستند . مواد زمینه ای که در بافت ها وجود دارند سلول ها را کنار هم نگه میدارند و فاصله میان انها را پر می کنند . بافت های بدن جانوران و انسان بر اساس چگونگی عملشان به چهار گروه پوششی،همبندی،ماهیچه ای وعصبی تقسیم شده اند. بافت های گیاهان نیز بر اساس کارشان به پنج گروه پارانشیمی،محافظ،اوندی، مقاوم و ترشحی تقسیم می شوند.
بافت های جانوری:
)بافت پوششی بافتی است که سطح خارجی بدن،سطح داخلی اعضا مانند دهان و بینی،سطح داخل رگها و مجراهای بدن مانند مری و میزنای را می پوشاند. در زیر تمام بافت های پوششی یک لایه نازک وجود دارد که سلول های پوششی روی ان قرار گرفته اند و به ان لایه پایه ای می گویند.بافت پوششی بنا به طرز قرار گرفتن سلول های ان دو نوع است:بافت پوششی ساده و بافت پوششی مطبق.
سلول های بافت پوششی ساده در یک ردیف روی لایه پایه ای قرار دارند. اگر سلول های بافت پوششی در چند ردیف روی هم قرار داشته باشند،بافت پوششی مطبق نامیده میشوند. در نوع دیگری از بافت پوششی تمام سلول ها روی لایه پایه ای قرار دارند،اما درازای انها با هم تفاوت دارند و هسته های انها در یک ردیف نیستند.این نوع بافت پوششی در زیر میکروسکوپ چند لایه به نظر می رسد از این رو بافت پوششی مطبق کاذب نام دارد.
بافت های پوششی محافظت از بدن،انتقال مواد،ترشح مواد گوناگون و ساختن بعضی مواد مانند انزیمهای گوارشی ،را بر عهده دارند.بافتهای پوششی ساده در اندام های حسی مانند چشایی،بویایی و شنوایی ،در کنار عصبها قرار گرفته اند.سلول های بافتهای پوششی طوری به هم چسبیده اندکه میکروبها نمی توانند از لابه لای انها بگذرند و وارد بدن شوند. گاهی بر اثر بریدگی،کشیدگی یا فشار بیش از حد این سلولها از هم جدا می شوند و بافت پاره می شود و اسیب می بیند. این سلولها قدرت تکثیر زیادی دارند و می توانند به سرعت جای پاره شده را ترمیم کنند.مولکولهای مواد مختلف می توانند از دو سوی بافت پوششی ساده عبور کنند. مثلا اکسیژن و دی اکسید کربن از دیواره کیسه های هوایی ششها و مویرگ ها،که از بافت پوششی سنگفرشی ساده با سلول های بافت پوششی روده ها،استوانه ای ساده است. این بافت ساده،غذا هضم شده را می گیرد و انها را به خون و لنف انتقال می دهد.سطح جذب کننده در این سلول ها از هزاران پرز ریز به نام میکروویلی پوشیده شده است تا مواد راحت تر جذب شوند.
دسته دیگری از سلولهای بافت پوششی چون مواد مختلف ترشح می کنند بافت پوششی ترشحی نامیده میشوند . بعضی از سلول های این بافت به صورت تک تک در میان سلولهای دیگر بافت پوششی پراکنده اند،مانند سلول های ترشح کننده ماده مخاطی(موکوس)که در بافت پوششی دستگاه گوارش و دستگاه تنفس وجود دارند. غده‌های ترشحی از سلول های ترشحی تشکیل شده اند.
بافتهای پوششی مطبق دربرابرکشش،فشار و ضربه نسبت به بافتهای پوششی ساده مقاومتر هستند.بشره پوست بدن ازبافت پوششی سنگفرشی مطبق تشکیل شده و بسیارمحکم ومقاوم است.سطح خارجی پوست با بافت پوششی سنگفرشی مطبق کراتین دار(شاخی شده)،که معمولا خشک است، پوشیده شده است.این بافت سطح خارجی پوست رامقاومترمیکند.سطح داخلی دهان و مری و سطح خارجی قرنیه چشم از بافت پوششی سنگفرشی مطبق بدون کراتین(شاخی نشده)که معمولا مرطوب است پوشیده شده است. موادی ماننداشک وبزاق این بافت رامرطوب نگه میدارد. بافت پوششی مطبق منشوری دربدن انسان تنها در مجراهای غده های بزرگ مانند لوزالمعده وجود دارد.این بافت دربدن جانوران به خصوص بی مهرگان بیشتر دیده می شود.
بافت پوششی متغیر سطح داخلی مثانه را می پوشاند. این بافت می تواندتا حد زیادی کشیده شوند .سلولهای ردیف سطحی این بافت، گنبدی و بزرگ هستند و قابلیت کشیدگی دارند و پهن و مسطح می شوند.پوشش داخلی میزنای و لگنچه کلیه نیز از این بافت است.
بافت پوششی مطبق کاذب مژکدار سطح داخلی راههای تنفسی رامی وشانند. سطح راههای تنفسی با مایع غلیظ وچسبنده مخاطی به نام موکوس که ازهمین بافت ترشح میشود، مرطوب می شود. گرد و غبار و میکروبهایی که در هوای تنفسی وجود دارند به موکوس می چسبند و نمیتوانند به ششها راه پیدا کنند. حرکت هماهنگ مژکها موکوس وموادی را که به ان چسبیده اند به خارج می راندوراههای تنفسی راتمیزنگه میدارد.)
بافت همبندی یا بافت پیوندی سلول ها ،بافتها واندام های بدن رادرکنار هم نگه می دارد و نمی گذارد تا در اثر کشش و فشار از هم جدا شوند.
بافت همبندی از سه بخش تشکیل شده است:ماده ی زمینه ای،رشته ها و سلول ها.
ماده ی زمینه ای بخشی از بافت همبندی است که سلول ها و رشته های انرا به هم می‌چسباند. در ماده ی زمینه ای ،پروتئینها و مولکول های بزرگ ئیدراتهای کربن به نام موکوپلی ساکاریدها وجود دارند.ماده زمینه ای دراستخوان ودندان سخت وجامد،در غضروف نرم و قابل انعطاف و در خون مایع است.
رشته ها بخشی از بافت همبندی هستند که انرا در برابر کشش و فشار مقاومتر می کنند. مهمترین ماده سازنده این رشته ها پروتئینی به نام کلاژن است. رشته های کلاژن در باف همبندی سفید و براق هستند.بافتهایی که کلاژن انها زیاد است بسیار محکمند و در برابر کشش کشیده نمی شوند.مانند زردپی ماهیچه ها که کلاژن زیادی دارد.
بافت همبندی رشته های دیگری به نام رشته های الاستیک(کشسان)دارد که در ساختمان انها علاوه بر کلاژن،پروتئین دیگری به نام الاستین وجوددارد.
رشته‌های الاستیک برخلاف رشته های کلازن،کش می ایند و اگر بعد از کشیدن رها شوند دوباره به اندازه اول بر می گردند.رشته های الاستیک در بافت همبندی ششها سبب میشوند که در بازدم،ششها خود به خود جمع شوند و هوا را بیرون برانند. رشته های الاستیک در بافت همبندی سرخرگهای بزرگ مانند ائورت نیز وجود دارند.نوع دیگری از رشته های در بافت همبندی به نام رشته های مشبک در بعضی از اندام های بدن مانند طحال،مغز استخوان،کبد وکلیه وجود دارند. این رشته های نازک شبکه تور مانند و ظریفی می سازند که سلول های این اندام ها روی ان قرار دارند.
بخش سوم بافت همبندی را سلول ها تشکیل می دهند.دسته ای از این سلول ها سازنده رشته ها و قسمتی از ماده زمینه ای بافت همبندی هستند فیبروسیت نام دارند.
این سلولها معمولامیان رشته های بافت همبندی به حالت غیرفعال وجود دارند. هنگامی که بافت اسیب می بیند فیبروسیتها فعال می شوند وبا ساختن ماده زمینه ای و رشته های جدید،محل اسیب دیده راترمیم می کنند.به فیبروسیتهای فعال شده فیبروبلاست می‌گویند.
فیبروبلاستها دربافتهای مختلف به نام ها و شکلهای گوناگون وجود دارند مثلا در بافت همبندی غضروفی به نام کندروسیت،در بافت همبندی استخوانی استئوسیت و در بافت همبندی عاج دندان،ادنتوسیت نامیده می شوند. گلبول های سفید نوعی از سلول های بافت همبندی هستند.این گلبول ها ازدیواره مویرگها گذشته ازخون به بافت همبند وارد میشوند. دسته ای از گلبولهای سفید به نام ماکروفاژها سلول های پیر و فرسوده و باکتری‌ها را ازمیان می برند. دسته دیگری ازگلبولهای سفید تک هسته ای به نام لنفوسیتها به طوردائم میان خون،بافت همبندی و گرههای لنفی گردش می کنند. لنفوسیتها اگربه عامل خارجی برخورد کنند،دستگاه ایمنی بدن راتحریک می کنند تاضد ان واکنش نشان دهد.ماست سلها گروه دیگری از سلولهای بافت همبندی هستند.در سیتو پلاسم این سلولها دانه هایی وجود دارد که هیستامین و مواد دیگری در انها ذخیره شده است.
مواد حساسیت زا(الرزی زا)مثل گرده بعضی ازگیاهان،با ازاد کردن موادشیمیایی ذخیره شده درماست سلهاعلائم حساسیت ایجاد می کنند.
سلولهای چربی بافت همبندی،چربی رادرسیتوپلاسمشان ذخیره می کنند و بدن در صورت نیازاز چربی ذخیره شده در انها استفاده می کنند. این سلولها دربافت همبندی پرچربی اطراف کلیه و قلب وجود دارند. بافت چربی برای این اندامها جایگاه نرمی می سازد که انها را از ضربه های ناگهانی محافظت میکند.درزیرپوست جانورانی که در مناطق سرد و قطبی زندگی می کنند،لایه ضخیمی از بافت همبندی پر چربی وجود دارد که از به هدر رفتن گرمای بدن انها جلوگیری می کند.
بافت همبندی سست نوعی از بافت همبندی است که در سراسر بدن وجود دارد و دارای رشته های کلاژن،الاستیک و مشبک است. این بافت قسمتهای مختلف یک اندام را درکنار هم نگه می دارد. زیر لایه پایه ای تمام بافتهای پوششی یک لایه بافت همبندی سست وجود دارد که بافت پوششی را به بافتهای زیرین وصل می کند و رگهای خونی از ان می‌گذرند.این لایه در دستگاه گوارش و دستگاه تنفس و دستگاه ادرار آستر مخاط یا زیر مخاط نام دارد و در زیر بشره پوست به ان زیر جلد می گویند.
(بافت ماهیچه‌ای، ماهیچه هارامی سازد. سلولهای بافت ماهیچه‌ای می توانند منقبض شوند.درسیتوپلاسم این سلولها رشته های پروتئینی به نامهای اکتین و میوزین وجود دارند . سلولهای ماهیچه ای بر اساس شکل به سه نوع مخطط یا اسکلتی،صاف و قلبی تقسیم می شوند.
سلولهای ماهیچه ای مخطط یا اسکلتی در زیر میکروسکوپ به شکل رشته های بلند دیده می شوند که تار ماهیچه ای نام دارند و سیتوپلاسمانها دارای نوارهای تیره وروشن است. چندتارماهیچه ای به وسیله بافت همبندی سست به هم وصل می شوند و ماهیچه را به وجود می اورند.
ماهیچه ها بوسیله بافت همبندی بسیارمحکم ودارای کلاژن فراوان به نام زردپی(تاندون) به استخوان می چسبند. ماهیچه های مخطط با انقباض خود، که به طور ارادی انجام می گیرد،سبب حرکت اندامها یا نگاه داشتن بدن در وضعیت مشخص می شوند.ماهیچه های مخطط معمولا قرمز رنگ هستند. رنگ قرمزماهیچه ها به سبب وجود پروتئینی به نام میوگلوبین در انها است. میو گلوبین،پروتئینی شبیه هموگلوبین خون است که اکسیژن رادر خود نگه می دارد و ماهیچه ها هنگام فعالیت از این اکسیژن استفاده می کنند. نوعی از ماهیچه های مخطط که میوگلوبین ندارند سفید رنگ هستند. این ماهیچه ها برای تولید انرژی از اکسیژن استفاده نمی کنند و انرژی خود را از راه تخمیر مواد قندی به دست می‌آورند.
گوشت مرغ و عضلاتی که کره چشم را حرکت می دهند از ماهیچه های مخطط سفید هستند.
سلولهای ماهیچه ای صاف به شکل دوک هستند و در سیتوپلاسم انها نوار های تیره و روشن دیده نمی شود. رنگ انها سفید و حرکت انها غیر‌ارادی است. ماهیچه صاف در دیواره ی لوله گوارشی ،نایژکها،رگهای خونی،مثانه،و رحم وجود دارد. ماهیچه صاف دیواره لوله گوارشی با انقباضهای منظم خود موادی را که در مری،معده و روده ها وجود دارند،به حرکت در می اورند. سلول های ماهیچه ای صاف دیواره ی نایژکها،قطر راههای هوایی را تنظیم می کنند. سلولهای ماهیچه ای صاف که در دیواره ی رگهای خونی وجود دارند،با تغییر قطر رگها،فشار خون و خونرسانی به اندامها را تنظیم می کنند. در دیواره مثانه انقباض سلولهای ماهیچه ای صاف سبب خروج ادرار می شود. انقباض سلولهای ماهیچه ای صاف دیواره رحم سبب خارج شدن جنین در هنگام زایمان می شود. در عنبیه،سلولهای ماهیچه ای صاف با کم و زیاد کردن قطر مردمک،میزان نوری را که وارد چشم می شود تنظیم می کنند.
سلولهای ماهیچه ای قلبی نیز مخطط هستند.هر سلول با سلولهای دیگر ارتباط دارد.به طوری که مجموعه این سلولها به شکل یک شبکه بزرگ در می آید.این شبکه جریان الکتریکی را به تمام سلولهای ماهیچه ای قلب منتقل می کند.سلولهای ماهیچه ای قلب با رسیدن جریان الکتریکی منقبض می شوند.)
(بافت عصبی از سلولهایی به نام نورون و بافت همبندی ویزه های به نام نوروگلیا تشکیل شده است.نورونها یک جسم سلولی دارند که رشته هایی از ان بیرون امده است. 
هسته و سیتوپلاسم و اندامکهای سیتوپلاسمی در جسم سلولی قرار دارند.رشته های عصبی از یک سو پیامهای عصبی را به جسم سلولی می رسانند و از سوی دیگر آنها راخارج می کنند.رشته هایی که پیامهای عصبی را به جسم سلولی می اورند، دندریت و رشته هایی که این پیامها را از جسم سلولی خارج می کنند آکسون نامیده می شوند.چربی سفید رنگی به نام مییلین رشته های عصبی بعضی از نورونها را مانند غلافی.در بر می‌گیرد.آن گروه از سلولها و رشته های عصبی که غلاف مییلین ندارند خاکستری رنگ هستند و در قشرمخ و قسمت میانی نخاع مهره داران وجود دارند.)
بافت گیاهی:
تمام بافتهای گیاهی از گروهی از سلولها به نام مریستم به وجود می آیند.سلولهای مریستمی دیواره سلولی نازک دارند.هسته سلولهای مریستمی درشت است و جای زیادی را در سلول اشغال می کند.این سلولها به طور دائم تقسیم می شوند و سلولهایی را به وجود می آورند که به تدریج رشد می کنند و تغییر شکل می دهند تا بافتهای گوناگونی را به وجود آورند.گروهی از این سلولها ذخیره کردن مواد،گروه دیگری ملفتوسنتز (نورسازه) و گروه دیگری انتقال مواد را بر عهده دارند.مریستمها دو نوع هستند.مریستم نخستین که در انتهای ساقه و نیز نزدیک به انتهای ریشه وجود دارد و با رشد سلولهای آن طول ریشه و ساقه افزایش پیدا می کند.مریستم پسین که در بخشهای مختلف اندامهای گیاه به ویزه زیر پوست ساقه و ریشه وجود دارد،در جنین گیاه دیده نمی شود.مریستم پسین بعد از روییدن گیاه و رشد آن، از تغییر بعضی از سلولهای بافت پوست و بافت آوندی، به وجود می آید و سبب افزایش قطر ساقه و ریشه می شود.مریستم پسین در گیاهان علفی مانند چمن و گندم دیده نمی شود.در تمام گیاهان از علف های کوچک تا درختان بزرگ،بافتهای پارانشیمی،محافظ و آوندی وجود دارند. در بعضی از گیاهان بافتهای مقاوم و ترشحی نیز دیده می شوند.
بافت پارانشیمی سلولهایی با هسته درشت داردکه در سیتوپلاسم آنها واکوئلهای (حفره‌های کوچک)فراوان دیده می شود.بافتهای پارانشیمی سه دسته اند:بافت پارانشیم ساده،بافت پارانشیم ذخیره ای و بافت پارانشیم حفره دار.
سیتوپلاسم سلولهای بافت پارانشیمی برگ گیاهان سبز،اندامکی به نام کلروپلاستدارد که دارای رنگدانه سبزی به نام سبزینه(کلروفیل)است.
گیاهان سبز با استفاده از دی اکسید کربن،آب و انرزی نور خورشیدو به کمک سبزینه غذای مورد نیاز خود را می سازند.بافتهای پارانشیمی سه دسته اند:ساده،ذخیره ای و حفره دار.بافت پارانشیم ساده تنها در بخش میانی ساقه و ریشه گیاهان وجود دارد.بافت پارانشیم ذخیره ای در اندام های مختلف گیاهان مانند ریشه،ساقه،برگ،میوه و دانه دیده می شود.سلولهای پارانشیم ذخیره ای مواد را در سیتوپلاسم خود ذخیره می کنند.
سیب زمینی،ساقه زیر زمینی است و در سلولهای پارانشیمی آن نشاسته ذخیره شده است.چغندر قند ریشه ای است که در پارانشیم آن قند وجود دارد.سلولهای پارانشیم ذخیره ای دانه های روغنی،مانند کنجد و سویا،مقدار زیادی چربی دارند.در پارانشیم دانه‌های عدس و لوبیا،پروتئین ذخیره شده است.پیاز خوراکی،برگ زیر زمینی است که پارانشیم ذخیره ای ضخیمی دارد.انسان از پارانشیم ذخیره ای گیاهان به عنوان غذا استفاده می کنند. در گیاهانی که ساقه سبکی دارند نوعی بافت پارانشیم حفره دار به نام پارانشیم هوادار(آئرانشیم)وجود دارد.
سلولهای این بافت ستاره ای شکل هستند و بین آنها فضاهایی وجود دارد که پر از هوا است و آنرا سبک می کند.
بافت محافظ سطح خارجی گیاه را می پوشاند و قسمتهای داخلی گیاه را از گزندعوامل خارجی،مانند جریان شدید هوا،گرما و سرمای شدید و رطوبت زیاد،حفظ می کند.بافت محافظ علاوه بر نقش حفاظتی،ورود و خروج مواد به گیاه را نیز تنظیم می کند.بافتهای محافظ دودسته اند:
بافت بشره (اپیدرم) و بافت چوب پنبه ای.بافت بشره ای سطح برگ ساقه های سبز،گل و ریشه های جوان را می پوشاند.میان سلولهای بافت بشره که سطح زیرین برگ را می پوشانند،روزنه هایی وجود دارند.هوا از این روزنه ها به پارانشیم سبزینه دار برگ می رسد و بخار آب و اکسیژن،که در اثر فتوسنتز تولید می شود،از روزنه ها بیرون می رود.دو سلول لوبیایی شکل دو طرف روزنه باز و بسته شدن روزنه ها و جریان هوا را در برگ تنظیم می کنند. در بعضی گیاهان سلولهای بشره ای به صورت کرک در می آیند مانند کرکهای گزنه و نعناع.سلولهای بشره ریشه زائده های درازی به نام تار کشنده دارند که آب و مواد معدنی را از خاک جذب می کنند.
بر خلاف بافت بشره که اندامهای جوان گیاه را می پوشاند،بافت چوب پنبه ای از اندامهای پیر گیاهان مانند ساقه و ریشه گیاهان چند ساله محافظت می کند. سلولهای بافت چوب پنبه ای مرده اند و تنها دیواره آنها به جای مانده است.هوا نمی تواند از بافت چوب پنبه‌ای بگذرد.
برای رسیدن هوا به سلولهای زنده ای که در زیر بافتهای چوب پنبه ای قرار دارند محلهایی وجود دارند.سلولهای این محلها از هم فاصله دارند تا راه عبور هوا باز باشد.
(بافت آوندی آب و مواد معدنی رابه برگ می رساند و مواد غذایی را از برگ به سایر اندامهای گیاه می برد.بافتهای آوندی دونوع هستند.
آوندی چوبی و آوندی آبکش.
آوند چوبی شیره خام،یعنی آب و مواد معدنی، را از ریشه به برگ می رساند.آوندهای چوبی،سلولهایی هستندکه پشت سر هم ردیف شده اند و دیواره آنها از میان رفته است.سیتوپلاسم و هسته این سلولها نیز به تدریج از میان می روند و دیواره آنها به صورت لوله ای باقی می ماند که به تدریج قسمتهایی از آن چوبی می شود قسمتهای چوبی شده،آوند هارا به شکلهای گوناگون مانند مارپیچی،نقطه دارونردبانی درمی آورند.
آوند آبکش مواد غذایی،یعنی شیره پرورده،را از برگ به سایر اندامهای گیاه می رساند.جلبکها و خزه ها آوند ندارند.آوندهای آبکش (غربالی) سلولهای زنده ای هستند که به دنبال هم ردیف شده اند.این شلولها مواد رااز یک طرف می گیرند و از طرف دیگر به سلول بعدی انتقال می دهند.سلولهای آوند آبکش هسته خود را از دست می‌دهند و سیتوپلاسم آنها تغییر شکل پیدا می کند.این سلولها بسیار ظریف هستند و دیواره آنها برخلاف آوندهای چوبی استحکام چندانی ندارد.بافتهای مقاومی که دراطراف آوندآبکش وجوددارندآنهارادربرابرکشش وفشارمقاوم میکند.)
بافتهای مقاوم یا نگهدارنده در ساقه گیاهان،و در هر جا که گیاه به ایستادگی و مقاومت در برابر کشش و فشار نیاز داشته باشد،وجود دارند.
گیاهان علفی که وزن کمی دارند و برای راست ایستادن نیروی زیادی را تحمل نمی کنند،بافت مقاوم کمتری دارند.اما گیاهانی همچون درختان بزرگ و درختچه ها یا گیاهان میوه داربرای تحمل وزن شاخه ها،برگها و میوه ها بافت مقاوم بیشتر و محکم تری دارند.در گیاهان جوان، که ساقه های نازک دارند،آوندهای چوبی و بافت اطراف آنها کار بافت مقاوم را تا حدی انجام می دهند.علاوه بر این سلولهای پارانشیمی قسمت میانی ساقه آب را جذب می کنند و متورم می شوند.تورم این سلولها به ساقه استحکام می دهد وگیاه راراست نگه می دارد.به همین سبب وقتی که به گیاهان آب نرسد پلاسیده و خمیده می شوند. بافت مقاومی که جنس دیواره سلولهای سازنده آن بیشتر ازسلولز باشد کلانشیم وبافت مقاومی که سلولهای سازنده آن چوبی شده باشند اسکلرانشیم نام دارد.
سلولهای بافت اسکلرانشیم دیواره بسیارضخیمی دارند.این دیواره ها به تدریج چوبی می شوند،سلولهای درون آنها می میرند وتنها دیواره سخت چوبی آنها باقی می ماند که به گیاه استحکام می بخشد.بافت اسکلرانشیم دونوع است:اسکلروئید وفیبر.
بافت اسکلروئید درپوست دانه هایی مثل گردو و هسته هلو وجود دارد.سلولهای این بافت طوری به هم چسبیده اند که میان آنها هیچ فضایی نیست.دانه های ریزی که در میوه گلابی وجود دارند،ودرزیردندان حس میشوند و پوست دانه لوبیا از سلولهای اسکلروئید هستند.شکل سلولهای اسکلروئید در بعضی گیاهان کوتاه، در بعضی بلند ودر بعضی دیگرستاره ای شکل دیده میشوند.
سلولهای بافت فیبر اسکلرانشیم دراز و کشیده اند و دو انتهای آنها نوک تیز است.این سلولها وقتی کنار قرار می گیرندرشته هایی رامی سازند.
غوزه پنبه دارای مقداری بافت فیبری از جنس سلولز است.دیواره بعضی از انواع فیبر ممکن است چوبی باشد.فیبرها در اطراف بافت آوندی گیاهان وجود دارند و سبب محافظت و استحکام بیشتر بافتهای آوندی میشوند.
بافت ترشحی در بعضی گیاهان وجود دارد و از آن موادی ترشح میشود.سلولهای بافت ترشحی در برگ گیاهانی مانند نعناع کرک مانند هستند ودر گیاه گزنه ماده سوزآوری به نام اسید فرمیک ترشح میکنند.روی پوست مرکبات،مثل پرتغال و لیمو،سلولهای ترشحی به دور هم جمع میشوند،و به صورت کیسه های در می آیند.این کیسه ها پر از اسانس یا ماده بودار هستند وبا فشار دادن پوست این مواد خارج میشوند.
در گیاهانی مانند گل سرخ سلولهای ترشحی میان سلولهای بشره ای پراکنده اند.در بعضی گونه های گیاهی این سلولها در کنار یک مجرا، به
نام مجرای ترشحی ،قرار می گیرندو مواد ترشحی خودرادرآن می ریزند.سلولهای ترشح کننده صمغ کاج از این نوع هستند.در بعضی گیاهان سلولهای ترشحی مواد ساخته شده را در سیتوپلاسم خود نگه میدارند.این سلولها به دنبال هم ردیف میشوند و دیواره میان آنها از بین میرود و سیتوپلاسمشان مخلوط میشود.در این حالت با ایجاد شکاف در گیاه مواد ترشحی کهشیرابه(لا تکس) نام دارند،خارج میشوند.گیاهان با ترشح
اسانسهای مختلف و موادشیرین حشرات رابه سوی خود میکشانند.این کار به گرده افشانی گیاهان نیز کمک میکند